“อย่าเพิ่งลืมตานะ”
“อือ”
ลู่หานปลดเสื้อคลุมค่อยๆหย่อนขาลงนั่งกอดเข่าตรงข้างเซฮุนที่ขยับตัวเล็กน้อย แต่ไม่วายเผลอไปนั่งทับท่อนขาของโอสิเรียเข้า ริมฝีปากสวยบิดน้อยๆเมื่อได้สัมผัสแก้มก้นนุ่มนิ่มเปล่าเปลือยเป็นกำไร ใบหน้าหวานสะดุ้งพลางจัดระเบียบตัวเองในอ่าง กระแสน้ำวนอุ่นๆทำให้ทั้งคู่ผ่อนคลายมากขึ้น ฟองกลิ่นกุหลาบอ่อนๆทำให้มือเล็กช้อนขึ้นมาเป่าเบาๆอย่างอารมณ์ดี จนเสียงห้าวทวงถามเบาๆ
“ลืมตาได้รึยัง?”
“ก็...ก็ลืมสิ”
เซฮุนลืมตาขึ้น ภาพที่เขาเห็นคือร่างเล็กๆน่าถนอมนั่งแช่น้ำที่มีควันลอยละล่อง ผิวกายขาวเนียน ฟองละเอียดคลอช่วงไหล่ พวงแก้มน่าบีบมีสีแดงระเรื่อตามอุณหภูมิน้ำ ดวงตากลมสวยขนตายาวเป็นแพหรี่หยีเล่นกับฟองในอ่าง ก่อนจะเงยหน้ามองอีกฝ่ายเมื่อรู้ว่าถูกจ้องมอง
“มีอะไรเหรอ?”
“ฉันคงไม่ให้นายมานั่งตีฟองเล่นในห้องฉันฟรีๆหรอกนะ...มานี่ซิ”เจ้าของเสียงห้าวๆพ่นคำไม่สั้นไม่ยาวพลางยกมือเสยผม ลู่หานมองใบหน้าของมาสเตอร์นิ่งๆ..รู้สึกเหมือนลมหายใจสะดุด ปากเล็กเม้มน้อยๆพลันค่อยๆขยับตัวเข้าไปหา เรือนร่างขาวสะอาดอมชมพูเขยิบเข้าใกล้ตรงหน้าซึ่งเจ้าตัวก็ทำใจกล้านั่งทับหน้าขาของอีกคนไว้ เมื่อโอสิเรียอยู่ในระยะประชิด ดวงตาทะเยอะทะยานจัดจ้าก็ค่อยๆหลับลง เมื่อเซฮุนปัดปลายนิ้วกับน้ำขึ้นป้ายกลุ่มของลู่หานตรงที่เปื้อนกาแฟอย่างเชื่องช้า พลางไล้นิ้วโป้งเช็ดตรงแก้มนวลที่เหมือนจะมีรอยลวกแดงๆนิดหน่อย ลู่หานรู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟฟ้าช็อตเมื่อถูกปลายนิ้วนั้นลูบไล้เพียงเบาๆ ความรู้สึกคล้ายตอนที่เขาพบกับเซฮุนในห้องน้ำตึกรับรอง เขาค่อยๆลืมตาขึ้นทันทีที่รู้สึกว่าข้อมือถูกจับให้แตะเข้ากับบางอย่าง..
“เป็นอะไร?”กล่าวถามคนเก่งยิ้มๆ..ตอนนี้ที่ลู่หานจับอยู่คือใบหน้าอันสมบูรณ์แบบของนายน้อยแห่งโอสิเรีย เขาจ้องใบหน้านั้นสองมือขับเคลื่อนเหมือนโดนสะกด คนพิงอ่างปล่อยข้อมือบางให้เป็นอิสระ ทว่าก็ไม่ได้หลบสายตา ดวงตาคมจับจ้องไปยังดวงตากลมโตราวกับกวางนั้น ในขณะที่มือบางก็ลูบเกี่ยวเส้นผมสีควันบุหรี่เพื่อจะได้สบดวงตาลึกลับนั้นให้แจ่มชัด ก่อนแตะปลายนิ้วลงไปยังข้างแก้ม สันกราม จนสายตาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากสีอ่อนซึ่งพ่นคำไม่น่าฟังเอาเสียเลยนั้นจนใบหน้าเลื่อนเข้าหากัน..
ฝ่ามือกว้างโอบกายบอบบางเข้าหาตัว เรียวลิ้นแดงฉ่ำราวกลีบในของโอสิเรียแตะไปยังกลีบปากล่างของลู่หาน ไล้เลียแผลเป็นเล็กๆใต้ปาก พลางละเลียดจูบจนร่างนวลอ่อนยวบ ลู่หานยันมือกับอกแกร่งพร้อมเรียนรู้การจูบซึ่งถูกสอนให้อย่างละมุนละไม เสียงดูดดุนริมฝีปากดังขึ้นอย่างช้าๆไม่รีบร้อนนัก
เซฮุนลืมตาขึ้นอีกครั้ง บนใบหน้าหวานหยดระยะใกล้ซึ่งกำลังเชื่อมต่อริมฝีปาก ดวงตากลมสวยบัดนี้หลับลงพริ้ม ขนตาเรียงสวยเหมือนตุ๊กตา ฝ่ามือเล็กยกขึ้นทัดปอยผมหน้าบางส่วนกับใบหูเนื่องจากรู้สึกเกะกะ ร่างสูงหลับตากำซาบรสจูบ สักพักจึงผละออกจนน้ำเชื่อมใสเยิ้มออกมา เขาจับร่างเล็กๆที่ปลกเปลี้ยนั่งหันหลังพิงอกตนเอง พลันซุกไซ้ใบหน้าไปยังซอกคอระหงประกอบคำถาม
“มีใครเคยบอกมั๊ยว่าน่าเอา?”
“ไม่มี..ใครจะไปบ้ากามแบบคุณล่ะ”ลู่หานหันหน้าหนี โดยร่างสูงก็หัวเราะชิดริมใบหูเล็กพร้อมดูดเลียจนมันเป็นสีแดง ฝ่ามือล้วงซุกซนล่วงล้ำคลำเคล้นไปตามส่วนใต้น้ำ อีกข้างไล้วนตรงแผ่นอกจนร่างบางสะท้าน เสียงลมหายใจถี่กระชั้นปนเสียงครางในลำคอแผ่วเบา เซฮุนทั้งจูบทั้งเลียซอกคอขาวๆจนพอใจ แล้วจับช่วงขาอีกคนอ้าออกพลางจับมือข้างหนึ่งของลู่หานไว้มั่น
“อย่าเกร็ง”
กล่าวแค่นั้นก่อนจะจับนิ้วกลางน้อยๆกดย้ำไปยังช่องทางที่ฉ่ำแฉะด้วยน้ำ กดเข้าถอนออกอย่างตอแย มืออีกข้างก็เขี่ยยอดอกผสานงับใบหูกระตุ้นอารมณ์ดิบคนตัวเล้ก สุดท้ายก็ดันทั้งนิ้วตัวเองและนิ้วอีกคนเข้าไปในช่องทาง เรียวขาขาวกระตุกหนีบหากัน คางเรียวเชิดหงายเมื่อถูกบังคับนิ้วให้กระตุ้นจุดตนเองซ้ำไปซ้ำมาแบบนั้น
“ฮึ่ก! .. ฮ่ะ..อ้า...อะ..”
“แน่นเหมือนเดิมเลยแฮะ”
“ฮึ่ก..อึ่ก..เจ็บ..”
“เจ็บก็ต้องเอาบ่อยๆนะครับคนดี”พูดหน้าตาเฉยพร้อมจับใบหน้าหวานหันมาประกบจูบพร้อมจับมือเล็กๆชักเข้าออกพร้อมกันสองนิ้วเป็นจัวหวะ ก้นนิ่มขยับโยกไปตามแรงกระชากจนชนเข้ากับท่อนแข็งด้านหลังหลายต่อหลายครั้ง โดยอีกคนก็ขยับตัวให้ท่อนเนื้อเสียดสีกับร่องก้นอีกฝ่ายไปพร้อมๆกัน กระแสนน้ำวนเริ่มเปลี่ยนทิศและตบผนังอ่างเป็นระลอกคลื่น จู่ๆเซฮุนก็ดึงนิ้วออกพร้อมพลิกร่างของลู่หานเข้าหา ทั้งคู่จ้องหน้ากันสักพัก แล้วร่างสูงก็ผุดลุกขึ้นจากน้ำโดยโอบร่างน้อยไว้กับตัว เรียวขาขาวไขว้เกี่ยวสะโพกสอบอัตโนมัติ หน้าคมก้าวตรงไปที่เตียงนอน วางร่างของลู่หานนอนราบลงไปโดยโถมตัวตามไปป้อนรสจูบเร่าร้อนจนแทบละลายไหม้ คนเอาแต่ใจยังคงจาบจ้วงกายบาง ทั้งชักนำและหิวกระหายความหวานนุ่ม เสียงครางสั่นลอดแผ่วเมื่อคนตัวสูงลากลิ้นตรงลำคอผ่านลูกกระเดือดตวัดขึ้นที่ปลายคาง เหมือนสัตว์ร้ายค่อยๆลากเหยื่อลงสู่ทะเลลึก
“ฮื่อ..อา..”
ลู่หานขยับกลีบปากร่ำร้อง ใบหน้าเชิดหงายไปด้านหลังเมื่อโดนจู่โจมยอดอกทั้งสองข้างจนแข็งเป็นไต รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเย็นชาแมื่อแผงอกสัมผัสท่อนแข็งๆไม่เล็กไม่ใหญ่ที่กำลังตื่นตัว เซฮุนยันตัวขึ้นดึงร่างบางมาพัวพันริมฝีปาก แล้วดึงร่างลู่หานตามตัวเองไปจนถึงหัวเตียง
“ลองไหม?”
“อื้ม..อะไร..”
“ออรัล”ตอบนิ่งโดยคิ้วเรียวขมวดอีกหน เป็นอีกครั้งที่ลู่หานเห็นร่างของเซฮุนเต็มตา ร่างขาวจัดเปิดเปลือยตัวเองอย่างไม่นึกอาย หากทำใจไม่มองส่วนนั้น ช่วงเอว สะโพก ท่อนขาจรดปลายเท้าของโอเซฮุนสมบูรณ์แบบมาก ยิ่งเสียกว่านางแบบผู้หญิงบางคนด้วยซ้ำ ลู่หานอดคิดไม่ได้จริงๆว่าพืชผลแห่งโอสิเรียที่เจ้าตัวภูมิใจนักหนาอาจเป็นผลผลิตของแจ็กฟรอสกับราชินีเอลซ่าแทน มือเรียวข่มสั่นประคองแก่นกายช้าๆ ไม่มีสีหน้าผิดปกติใดๆออกมาจากคนที่นอนพิงหัวเตียงนอกจากออกคำสั่งง่ายๆ
“แตะลิ้นตรงปลายก่อน เหมือนเวลากินโลลี่ป๊อบน่ะ”
“...”ใบหน้าหวานรู้มารยาทพอที่จะไม่พูดว่าเขาชอบเคี้ยวโลลี่ป๊อบเพราะมันออกจะน่ากลัวเกินไป เขาก้มลงกลืนน้ำลายแล้วค่อยๆไล้เลียส่วนนั้น ใบหน้าหล่อจัดสูดลมหายใจเฮือกเบาๆพลางจ้องใบหน้าหวานอย่างท้าทาย ลู่หานสีหน้าเหมือนจะร้องไห้กับรสชาติที่ได้รับ แต่ก็ฝืนอ้าริมฝีปากครอบส่วนที่ค่อยๆพองโตขึ้นเรื่อยๆ กลุ่มผมนุ่มขยับงกๆเงิ่นๆจนสุดท้ายเซฮุนก็แตะข้างแก้มนวลเบาๆ
“ไว้หัดคราวหน้าดีกว่า”
“อึก..แค่ก!”หน้าหวานเบ้แทบสำลัก หัวใจเต้นรัวจนต้องหายใจทางปาก จนกระทั่งเห็นซองสีแดงเงินอยู่ตรงหน้า
“เอ้า ใส่ให้หน่อย”
“ใส่เองไม่ได้เหรอ?”ตอนนี้คุณสว้อพเริ่มจะงอแง เซฮุนจิปากพลางเอ่ยเบา
“งั้นคะแนน…”
“โอเค”ลู่หานรีบพูดทันทีทั้งที่หน้าง้ำๆ ก็เคยใส่อยู่หรอกน่าตอนเรียนสุขศึกษาน่ะ แค่ไม่คิดว่าจะได้มาใส่ให้ของจริงไงเล่า พอบีบกะเปาะลมไล้รูดใส่ให้จนสุด ขวดเจลหล่อลื่นก็กลิ้งมาหยุดข้างมือ
“ไม่อยากเจ็บมากก็ใส่เจล”
“ไม่ให้ผมขึ้นเลยล่ะ”หน้าหวานประชด
“อือใช่”
“ห๊ะ?”พออีกคนเอาจริงก็อุทานหน้าแดงแปร๊ด ทว่าคนหน้านิ่งก็ยืนยันคำเดิม
“นายแหล่ะทำ”
“ผมทำไม่เป็น”
“คราวหน้าต้องทำเองนะ”
“...”ปากเล็กเม้มแน่นขณะถูกจูบมุมปากเบาๆ เซฮุนลุกขึ้นนั่งรั้งร่างสวยชิดกายรวมทั้งหากำไรด้วยการขยำแก้มก้นเนียนอย่างมันมือ เนื้อเจลเย็นแตะลงที่ปากทางพร้อมใช้ส่วนปลายถูไถพร้อมกับดุนดันตัวตนเข้าไปทีละน้อย ปากเล็กอ้าออกพลางผ่อนลมหายใจออกมา ฝ่ามือกว้างกดสะโพกมนจมลงทีละนิดๆ ใบหน้าหล่อจัดถอนใจนิ่งๆก่อนสวนสะโพกขึ้นสุด จนเล็บบางเผลอข่วนหลังกว้างเป็นทางยาว
“อึ้ก!..อึ่ก อ๊ะ..อ่าา”ศีรษะกลมกลิ้งซบไหล่กว้างโดยสะโพกถูกชี้นำปรับให้เข้าเป็นจังหวะเนิบๆ ลู่หานเบี่ยงหน้าครางระงมด้วยความเสียวซ่าน ความรู้สึกเจ็บและอึดอัดช่วงท้องน้อยยังคงปรากฏ เรียวลิ้นชื้นแตะวนยอดอกให้ผ่อนคลายพลันขย้ำร่างขาวนุ่มเหมือนมาร์ชเมลโล่อย่างหมันเขี้ยว
“อ่าส์..สุดยอด”
“อ๊ะ..อาา โอ๊ย..อื้มม”เสียงหวานหลุดร้องครางลั่นเมื่อยังโดนโจมตีด้วยจังหวะกระแทกกระทั้น คนคุมจังหวะก็ถอนตัวออกปุบปับแล้วพลิกร่างขาวให้หันหลังก่อนจะสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง มือเรียวจึกทึ้งผ้าปูที่นอนโดยถูกดึงสะโพกให้แอ่นรับการสอดใส่ให้แนบแน่นขึ้น แขนเรียวทรุดฮวบจนใบหน้าหวานซบที่นอนโดยแขนอีกข้างก็ถูกดึงไปข้างหลังส่งผลให้สะโพกสวยกระดกรับจังหวะผ่อนหนักผ่อนเบาจากด้านหลัง
“อ่าส์ เสียวมั๊ย? หืม?”
ทวงถามพลางส่งเอวเข้าหากระแทกกระทั้น ร่างบางดิ้นเร่าร่ำร้องเหมือนถูกเหวี่ยงขึ้นที่สูง กายขาวสั่นคลอนไปตามแรงแก่นกายชี้ตั้งทั้งที่ยังไม่มีใครแตะ จู่ๆอีกฝ่ายก็ถอนกายเร็วๆอีกครั้งจนเกิดเสียงเหมือนเปิดจุกไวน์ ใบหน้าหวานครางสะท้านพร้อมถูกพลิกกายให้หงายขึ้น ลู่หานชันตัวค่อยๆขยับถอยเมื่อร่างสูงขยับเข้าหาตนเอง ฝ่ามือร้อนดันขาขาวให้ยกขึ้นชิดอก ดึงหมอนแถวนั้นรองสะโพก ประคองช่วงขาไว้ที่บ่าสุดท้ายก็สอดใส่เข้าไปใหม่อีกหน ครั้งนี้เข้าลึกกว่าเก่าจนเสียงหวานร้องกระเส่าด้วยความกระสัน
“อะ..ซี๊ดด..อื้มม..อะอ่า..ตรงนั้นมัน..อื้อ...อ๊ะ..อ๊ะ..”
“ตรงนี้..อ่าส์..ตรงนี้ใช่ไหม?”ควงสะโพกพร้อมงัดกายขึ้นเป็นจังหวะจนท่อนขาของลู่หานกระตุก หยาดเหงื่อไหลเป็นทางไปตามสันคางคม เซฮุนจับขาทั้งสองนั้นแยกกว้างพร้อมส่งตัวกระทุ้งหาเป็นจังหวะที่รัวเร็วขึ้น
“อ๊ะ! โอ้ว..อ๊า..อ่ะอ๊ะ..อ่าห์”
“ซี๊ดด ดูดแรงชะมัด”พึมพำเบาๆแต่ก็ได้ยินกันสองคน ร่างสูงตรึงขาฝ่ายตรงข้ามด้วยการใช้ช่วงแขนยันที่นอนให้ข้อพับขาคนข้างใต้เกี่ยวไว้ เขย่าสะโพกใส่รัวๆอย่างรู้ข้อจำกัดของร่างกายอีกคนดี ปกติเขาไม่สนใจรายละเอียดคู่นอนนักหรอก ตะบี้ตะบันให้เสร็จก็จบ
กับคนนี้..ก็ไม่รู้สินะ.
.
“อ่ะ..อื้มมม..พอ..ไม่ไหวแล้ว..พอ…”ครวญครางพลางขัดขืนเอาตอนใกล้จะเสร็จ แบบนี้แหล่ะที่โอเซฮุนหมันเขี้ยวที่สุด เหมือนอารยขัดขืนนี้จะช่วยปลุกอารมณ์ดิบของเขาให้รั้งเอวคอดกระแทกถี่รัว ปลายเท้าอีกฝ่ายจิกเกร็งพลางดิ้นเร่าๆ ฝ่ามือน้อยเริ่มไม่อยู่สุขไล่ทุบไล่ผลัก แต่ทว่าคนรุกไล่ก็ไม่สะท้าน กลับชื่นชอบไปเสียอย่างนั้น เพราะนอกจากจะทำให้รู้สึกว่าสัญชาติญาณดั่งสัตว์ป่าของตนกำลังลิงโลด ก็รู้แล้วว่าเมื่อไหร่ที่อีกฝ่านมีทีท่าแบบนี้คือรู้สึกดีมากจนจวนจะถึงจุดหมาย
“ฮ๊ะ!อ๊า!!..อ่าห์..อ๊ะอ๊ะอ๊า..อ๊าาา!!”
คนหน้าหวานครางลั่นพร้อมพ่นน้ำรักเปรอะร่างคนที่คร่อมตัวอยู่ โดยเจ้าตัวก็กระแทกกายอีกพักจึงถึงฝั่งฝันตามกันไป เสียงหอบหายใจที่แทบจะเป็นทำนองเดียวกัน สะโพกสอบสวนเข้าลึกจนคนตั้งรับขาสั่นกึ่กๆ หลังจากปรับลมหายใจสักพักเซฮุนก็ปล่อยขาของลู่หานเป็นอิสระและนั่งจ้องใบหน้าราวกับตุ๊กตานั่นนิ่งนานจนดวงตากลมโตลืมขึ้น
“มอง..อะไร”
“...”
“เอาออกไปสิ..อื้ออ”หลุดครางซ้ำหนเมื่อคนที่ควรจะถอนกายออกไปกลับโน้มตัวเข้าหอมขมับแรงๆจนท่อนเนื้อเข้าลึก ลู่หานงอขาจนแทบจะตีเข่าคนเอาแต่ใจที่เลียข้างแก้มเบาๆ กำปั้นเล็กทุบประท้วงเมื่อถูกกดจูบที่ริมฝีปากอีกหน..แต่มันดีกว่าครั้งที่แล้วมาก ทว่าคุณชายโอสิเรียยังคงร่ำไรไม่เลิกราจนต้องเอ่ยเสียงอ่อน “พอแล้วครับ..นะ”
“หยุดไม่ได้แล้วล่ะ”เจ้าตัวกระซิบแล้วคว้าทิชชู่มากำจัดของเก่าพร้อมหยิบซองสีเงินอันใหม่ขึ้นมาแกะสวม จมูกโด่งกดลงพวงแก้มนิ่มที่แดงปลั่งโดยหน้าหวานก็เบะพลางก่นว่าทั้งที่รู้ดีว่ามันไม่มีผลอะไรเลยก็เถอะ
“พอเลย! คนบ้านี่! อ๊ะ!!”
--
ไล้เลียแผลเป็นเล็กๆใต้ปาก มันฟินโตงเนี้ย ตรงเน้
ตอบลบเซฮุนลืมตาขึ้นอีกครั้ง บนใบหน้าหวานหยดระยะใกล้ซึ่งกำลังเชื่อมต่อริมฝีปาก ดวงตากลมสวยบัดนี้หลับลงพริ้ม ขนตาเรียงสวยเหมือนตุ๊กตา ฝ่ามือเล็กยกขึ้นทัดปอยผมหน้าบางส่วนกับใบหูเนื่องจากรู้สึกเกะกะ ร่างสูงหลับตากำซาบรสจูบ สักพักจึงผละออกจนน้ำเชื่อมใสเยิ้มออกมา เขาจับร่างเล็กๆที่ปลกเปลี้ยนั่งหันหลังพิงอกตนเอง พลันซุกไซ้ใบหน้าไปยังซอกคอระหงประกอบคำถาม
“มีใครเคยบอกมั๊ยว่าน่าเอา?” ครั้งแรกก้วิดพื้นอะ ไม่อยากจะเถียวว่าเสียวลู่อะ งื้ออออ...