ทั้งคู่มองหน้ากันสักพักแล้วหัวเราะเบาๆออกมา มือเรียวเกาะเกี่ยวไทด์ของตัวเองออกพลางบรรจงปลดกระดุมทีละเม็ด ลู่หานกัดปากพลางเสตาไปข้างๆอย่างนึกเขินเมื่อถูกลูบเบาๆที่หน้าขา รวมทั้งคุณมาสเตอร์ที่ใจดีช่วยปลดเข็มขัดให้ ท่าทางน่ารักน่าแกล้งนั้นทำเอาเซฮุนอดไม่ได้ที่จะบีบแก้มก้นอย่างเคยมือ เพียงแต่ใบหน้าหวานๆไม่ได้งอง้ำใส่อย่างเคย กลับก้มลงแกะเน็คไทให้เซฮุนที่แม้จะผิดระเบียบไปมากก็ตาม
“ทำไมนายเป็นคนแบบนี้เนี่ย”พึมพำเบาๆ ลมหายใจเริ่มติดขัดขึ้นเมื่อโดนสว้อพส่วนตัวโยกสะโพกช้าๆ จนลู่หานงับปลายคางคมนั้นอย่างหมันไส้
“ก็เพราะคุณนั่นแหล่ะ รับผิดชอบด้วยล่ะ”
“ตลอดชีวิตเลย”
“อา..”ปากเล็กอ้าครางเบาๆเมื่อมือซนล้วงเข้าไปบีบแก่นกายได้สำเร็จ เซฮุนขยับตัวขึ้นพาตัวเองไปอยู่หัวเตียงโดยริมฝีปากก็ต่อล้อต่อกันอย่างมีแรงดึงดูดประหนึ่งปากของเขามีขั้วบวกและปากของลู่หานมีขั้วลบ เสียงพึมพำตามลมหายใจดังขึ้นอย่างเร่งร้อน จะให้โทษก็โทษช่วงเวลาที่หายไปนั่นก็แล้วกัน กางเกงแสลคของลู่หานหลุดลงไปกองกับพื้นตามด้วยเครื่องแต่งกายของเซฮุนเอง มาจนตอนนี้เขาก็รู้สึกได้ว่าเจ้าแบมบี้ขี้งกนี่จูบเก่งขึ้นมากหลังจากถูกติวมาหลายงาน แถมเริ่มที่จะรุกเป็นซะด้วยสิ
“อื้ม...อ่า..แรงๆเลย”เอ่ยกระเส่าพลางชันเข่าขึ้นให้ยอดอกตนเองตรงกับริมฝีปากอีกฝ่ายพร้อมแอ่นเข้าหา โดยส่วนล่างก็ยังถูกชักพา ริมฝีปากนุ่มนวลตวัดลิ้นเลียยอดอกเล็กๆจนมันแข็งสู้ลิ้น ฝ่ามือร้อนก็บีบสลับขยับเป็นจังหวะแสนจะเร้าใจ เสียงหวานครางอื้ออ้าออกมาอย่างไม่อาจทนได้ จึงครวญครางริมใบหูของเซฮุนอยู่เช่นนั้น สองแขนเรียวกระหวัดรัดอย่างไม่คิดจะปล่อยให้คนตรงหน้าหายไป
เพราะทุกสิ่งที่เซฮุนให้เขา...เป็นสิ่งที่ดีที่สุดเสมอ..
มือหนาบีบเป็นจังหวะพลางเคล้นจนเสียงหวานครางกระเส่าอย่างสยิว เนื้อตัวอ่อนปวกเปียกเพียงแค่สัมผัสร้อนๆของอีกคน ลู่หานจะไม่โกหกว่าเขาชอบมัน และเขาชอบมันเอามากๆ สายตาของเซฮุนที่มองเขาขณะทำแบบนั้นเป็นสายตาที่เขาจะได้รับมันคนเดียว ปากเล็กประกบจูบ แล้วผละออกเล็กน้อยเสียงเสียงห้าวๆถามขึ้นเบา
“ไม่ใส่?”
“ช่างแม่งเถอะคุณ”กระซิบแล้วจูบต่อพัวพันลิ้นไม่สนใจ ตอนนี้เขาไม่สนแม้กระทั่งเจล จะน้ำลายจะโลชั่นอะไรก็มาเลย เพราะลู่หานตัดสินใจแล้วว่าจะ‘รัก’เซฮุนแบบ‘เทหน้าตัก’ไปเลยเหมือนกัน
“นายอาจจะชอบมันก็ได้”กระซิบเบาๆพร้อมจับร่างเล็กๆคลานหันหลัง แก้มก้นขาวลอยเด่นต่อหน้าโดยมือแกร่งก็แหวกออก คนตัวเล็กซี๊ดปากเบาๆ ปรือตาขึ้นก็ปะทะกับไอ้ตัวเดิมที่เจอกันมาหลายอีเว้นท์ มือน้อยๆกอบกุมมันแล้วใช้ปลายนิ้วเล็กๆแตะๆตรงส่วนปลาย เสียงห้าวๆคราง‘อื้ม’ออกมาเบาๆ โดยใบหน้าหวานหยดก็ค่อยจรดริมฝีปากจูบส่วนปลายนั้น ส่งลิ้นไล้ช่องเล็กๆพลางตวัดส่วนหยัก รูดริมฝีปากไปตามความยาว พร้อมครางในลำคอเมื่อรู้สึกว่ามีบางบางฉ่ำแฉะไล้ช่องแคบนั้น เสียงดูดดุนจ๊วบจ๊าบผสานเสียงหายใจดังลั่น เหมือนเป็นการแลกเปลี่ยนต่อกันที่แสนจะเพอเฟคต์ หากลู่หานคือกุญแจซอล เซฮุนก็เหมือนบรรทัดห้าเส้นที่ขาดกันไปไม่ได้
“อา..อ่ะ..เสียวนะ..อื้ม..มันเสียว”
“อื้ม..”
“อา…”ครางออกมาอีกหน คราวนี้รู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อนิ้วยาวถูกแทรกเข้าไปในช่องทางแฉะ สิ่งนั้นแทงซ้ายแทงขวาเพื่อสัมผัสผนังอันอ่อนนุ่ม ใบหน้าหวานฟุบครางข้างๆสิ่งใหญ่โตนั่น สะโพกมนกระดกหลายต่อหลายครั้งจนคนตัวเล็กๆถูกพลิกหงาย เซฮุนรูดฝ่ามือกับแท่งร้อนสองสามครั้ง ใช้เท้าสะกิดหัวเตียงแล้วพบว่าขวดวาสลีนกลิ้งลงมา ก็นะ..วางไว้เมื่อหลายวันก่อนน่ะแหล่ะ เขาทามันแล้วป้ายลงกับช่องทางนั้นนิดหน่อย ก่อนจะขบกรามกรอดเมื่อร่างขาวโพลนนั่นกำลังนอนอ้าขาให้แบบเปิดเปลือยสุดชีวิต ดวงตากลมหวานฉ่ำยั่วเย้า เสียงหัวเราะในลำคอเหมือนรอเรื่องระทึกที่กำลังเกิดอย่างไม่เกรงกลัว ไหนจะริมฝีปากน้อยๆที่เผยอออกพร้อมรับทุกๆสิ่ง
จะเป็นบ้าตายก่อนแก่เพราะแบมบี้เข้าโหมดเอวีนี่ล่ะนะ..
เขาดันส่วนปลายเข้าไป ใบหน้าหวานๆก็บิดเบี้ยวด้วยความสะท้าน หยุดพักสักหน่อยแล้วกระทุ้งเข้าไปอีกครั้ง ลู่หานอ้าปากผ่อนลมหายใจ ยกนิ้วขึ้นกัดริมฝีปากไว้เหมือนเคย แต่สายตากลับยั่วล้อราวกับจะแกล้งให้คลั่ง
“อ๊ะ..อา…”
“อ่า..”เผลอครางออกมาบ้างเพราะยังไงก็แพ้ความฟิตของสว้อพอยู่ดี เอวสอบกระแทกเข้าช้าๆแล้วรัวขึ้นจนร่างน้อยๆสั่นคลอน ลู่หานยกแขนขึ้นใบหน้าหวานที่เสียวสะท้านกำลังทำท่าทางออดอ้อนจนเซฮุนยอมถดตัวลงไปแลกจูบโดยดี ขาขาวๆที่โดนแซวตลอดว่ามันช่างล่ำหนักหนากระหวัดเกี่ยวสะโพกแกร่งไว้ ลู่หานทั้งจูบ เลียปลายสันคางของเซฮุน พร้อมๆกับส่งเสียงร้อง พวกเขาจำไม่ได้ว่าต่างคนต่างสบถคำหยาบคายอะไรออกมาบ้าง แต่ต่างคนก็รู้ว่าทุกคำที่หลุดออกมาเพราะมันรู้สึกดี ไม่มีความจำเป็นที่จะกังวลอะไรอีกว่าที่ทำลงไปนั่นคือรักหรือไม่
เพราะต่างคนต่างมีคำตอบที่ดีที่สุดในใจอยู่แล้ว…
ลู่หานรู้สึกลิงโลดในใจเหมือนกับคำนวณคำตอบสองสามครั้งแล้วพบว่ามันตรงกับช้อยส์ที่นึกไว้อย่างพอดี เขาหลับตากำซาบเสียงคำรามของเซฮุนข้างใบหู หมอนั่นบอกว่ารักเขามาก หมอนั่นบอกว่าหวงเขายิ่งกว่าสิ่งไหนๆ ร่างบางกระตุกเกร็งขึ้นมาพร้อมกรีดร้องเมื่อเหมือนกับทั้งร่างดิ่งลงเหวลึกอันดำมืด เซฮุนขมวดคิ้วแน่นเพราะเมื่อน้ำขุ่นนั้นไหลออกมาเท่าไหร่ การบีบรัดก็ยิ่งแนบแน่นและรุนแรงจนเหมือนจะขาดจากกัน เขาลืมตามองลู่หานที่ปรือตาหอบหายใจแฮ่กออกมา ทุกอย่างเงียบสงบจนได้ยินเพียงเสียงแอร์ต่ำๆทำงานก็เท่านั้น
“ไหวรึเปล่า?”
“คุณยังไม่เสร็จเลย”
“แต่นาย..”
“มาเถอะ..”มือเรียวคล้องต้นคอของโอสิเรียไว้ “ผมต้องการคุณ..เซฮุนนา”
ใบหน้าหล่อจัดประกบจูบริมฝีปากน้อยๆนั่น หากคิดให้ติดตลกพวกเขาก็ยังแลกเปลี่ยนกันอยู่ดี เขาพลิกตัวลงโดยเปลี่ยนให้ลู่หานขึ้นมานั่งทับ ทั้งคู่ส่งยิ้มอ่อนๆให้กัน โดยช่วยกันจัดท่าทาง
“ขยับสิ..เอาแบบที่นายชอบน่ะ”
“อื้ม”ลู่หานแตะมือไปกับหน้าท้องเรียบแน่นที่เปรอะน้ำคาวเขาเขาเอง พลางยกสะโพกขึ้นควบ ร่างหอมๆที่เซฮุนสัมผัสมาทุกตารางนิ้วกำลังทำให้เขาเป็นบ้า สะโพกแกร่งขยับสวนบ้างบางจังหวะที่ทนไม่ได้จริงๆ มือร้อนๆที่นวดเฟ้นเคล้นคลึงคนที่ได้ชื่อว่า‘เป็นคนรัก’อย่างไม่ต้องทดลองกันอีกต่อไป
“อ๊ะ..อ่ะ..อ่ะ อาา..เซฮุน..”เสียงหวานปนกระเส่าครางเรียกเมื่อเริ่มติดเครื่องอีกหนหนึ่ง แก่นกายของคนที่ทำจังหวะเริ่มแข็งตั้งตีหน้าท้องของเขาทุกการขยับขึ้นลง
“ดี..แบบนั้นแหล่ะ เก่งมาก”กระทุ้งสวนขึ้นจนใบหน้าหวานๆเริ่มสะบัด ความรู้สึกโลดแล่นเหมือนบิดรถด้วยความเร็วขั้นสุดขนมองไม่เห็นสองข้างทาง ความเสียวกระสันถูกเติมเต็มทุกครั้งจากคนด้านล่างที่สวนตัวขึ้นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยทั้งๆที่มีคนนั่งทับอยู่ด้านบน เซฮุนชันเข่าขึ้นให้ร่างเล็กๆหงายพิงและเกาะหัวเข่าเขาเอาไว้ ตอนนั้นทำให้รู้ว่าวิวดีๆก็ยังมีในโซลเมื่อร่างงามที่โดนกระแทกรัวเชิดศีรษะหงายเปิดเปลือยร่างกายให้อย่างไม่หมกเม็ด
“อ๊ะ..ซี๊ด..อ้า..อ่ะอ่ะอ่ะ..โอย..อ๋า..”สะโพกมนๆถูกจับแล้วดึงให้นั่งหันหลังทั้งๆยังเชื่อมต่อ เซฮุนจับแก้มก้นน่าฟัดกระแทกเข้าหาตัวจนเสียงกระทบกระแทกดังลั่น ข้างห้องได้ยินก็ช่างมัน ตอนนี้บอกได้คำเดียวว่าสุดยอดชนิดที่แบบว่าเอวเดี้ยงไม่ไปสอบพรุ่งนี้ก็ยังได้
“ซี๊ดด..ลู่หาน..โอเคมั๊ย?..อ่า..”
“อา..อื้ม..ดี..ผม..อาา..ผมโอเค”
เสียงเนื้อกระทบกันจนลืมกันไปแล้วด้วยซ้ำว่าอยู่ในห้องเช่าหาใช่ห้องโรงแรมหรูที่มีระบบเก็บเสียง เซฮุนโน้มร่างอีกคนให้แผ่นหลังชิดก่อนสวนตัวกระทั้นหาเป็นจังหวะ
“อ้ากว้างๆ”
“อื้อ..อือ..ลึกไป..อ๊า..”ลู่หานสะบัดใบหน้า “เซฮุน..เซฮุน..”
“ชอบอะดิ”กระซิบพลางเลียใบหูแดงๆนั่นจนเมื่อได้ที่ก็กอดรัดเอวบางๆพร้อมลุกขึ้น ทำท่าแบบนั้นนานๆก็ปวดหลังขึ้นมานิดๆแล้วเหมือนกัน เขาดึงลู่หานให้หันหาตัว ตอนนี้ทุกอย่างขยับขยายและลื่นพอเหมาะพอดี ทั้งคู่ขัดสมาธโดยขาของลู่หานก็เกี่ยวเอวเซฮุนไว้ ทั้งคู่ขยับหากันช้าๆ ใช้เวลาค่อยๆหยอกเหย้ากันอย่างละมุนละไมอีกหน
“สุดยอดเลย”
“ทำขนาดนี้แล้ว ห้ามทำกับใครนะ”ใบหน้าหวานๆทำปากเป็ดอ้อนอีกหน
“นายนั่นแหล่ะ ทำกับคนอื่นฉันคงบ้า..อา..”เผลอครางออกมาแล้วตวัดสายตามองคนที่แกล้งขมิบแรงๆ ลู่หานยิ้มน้อยๆ ผ่อนลมหายใจพร้อมจูบปลายจมูกโด่งเบาๆ
“ขอบคุณนะครับ ทุกอย่างเลย”
“...”
“คุณคือรักที่ดีที่สุดของผมจริงๆนะ”
“ถ้าทิ้งฉันอีกเลิกคิดเรื่องเดินไปได้เลย”เซฮุนสอดแขนเข้าใต้ข้อพับของลู่หาน ก่อนจะยกร่างเนียนละเอียดขึ้น เสียงหวานร้องออกมาเบาๆเมื่อทั้งตัวถูกอีกฝ่ายยกขึ้นจนสะโพกอยู่กลางลำตัวของคนที่โอบอุ้มไว้ แผ่นหลังขาวๆที่จ้ำรอยจูบถูกดันชิดกับตู้เสื้อผ้าโดยเสียงห้าวก็ชักชวนขึ้นมาเบาๆ
“เทสต์ตู้กันเถอะ”
ว่าแล้วก็กระแทกตัวเข้าหาจนใบหน้าหวานบิดเบี้ยวอย่างทรมานขัดกับเสียงหวานๆที่ร้องอย่างสุขสม ความรู้สึกที่สุดยอดตีตื้นขึ้นมาอีกรอบ ลู่หานเชิดหน้าขึ้นเมื่อการกระแทกแนวดิ่งทำให้หัวใจเต้นรัวเร็ว
“อื้ม แรงอีก..อีกสิ..อ๊าา!”
“เจ็บหลังมั๊ย? อีกนิดนะ อ่าาส์”
ลู่หานเกี่ยวลำคอแกร่งไว้แน่น ศีรษะกลมสั่นไปมาตรงช่วงไหล่ ท่าที่วัดถึงความแข็งแรงอีกฝ่ายจนกล้ามแขนชัดเจนนั้นยิ่งทำให้เขารู้สึกดีเป็นบ้า เสียงหวานครางสั่นเมื่อถูกกระแทกถี่รัวพร้อมเสียงพึมพำจากเซฮุนว่าไม่ไหวแล้ว มือแกร่งบีบแก้มก้นนุ่มๆแน่นพร้อมพึมพำกระเส่า
“ทำแรงหน่อยนะ..อ่า..ไม่ไหว..”
“อื้อ..อ่ะ..อ๊ะอะอะ...อื้มมม”คนตัวขาวๆร้องครางระงมเมื่อโดนจังหวะถี่ยิบเล่นงานเข้าเมื่อการสอดประสานเริ่มใกล้ถึงจุดหมาย เสียมลมหายใจหนักๆโดยใบหน้าหวานก็กดจูบที่ซอกคอเซฮุนพลางเม้มจนขึ้นรอยเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ไม่อยากให้มันจบลงไป แท่งเนื้อร้อนนั่นเสียดสีกับจุดกระสันจนแทบหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน
“ไม่ไหว..ไม่ไหวแล้ว..เซฮุนอ่า..อ๊ะอ๊ะอ้าา!!”หลุดร้องลั่นเหมือนทุกอย่างหยุดชะงัก ต่างคนต่างขับความต้องการออกมา เซฮุนจับแก้มก้นนิ่มๆกระแทกหาตัวเพื่อรับรู้ความบีบรัดและปลดปล่อยเข้าไปภายใน สติสัมปชัญญะแทบหลุดลอยหายไปสู่ที่ใดบนฟากฟ้าจนการรัดตรึงนั้นสิ้นสุดลง จึงค่อยๆหมุนตัวพาร่างตัวเองที่อุ้มอีกคนไว้ลงนอนอย่างระมัดระวังบนที่นอนแคบๆ พร้อมกับถอนกายออกอย่างนุ่มนวลพลางประกบจูบอย่างถนอม
ดวงตากลมโตปรือลืมขึ้น ปรับลมหายใจที่เหนื่อยอ่อนจนเริ่มปกติ สบตาเรียวที่หรี่หยีนั่นแล้วยิ้มอ่อนๆออกมาเพราะเหนื่อยล้าจากกิจกรรม ก่อนเลิกคิ้วน้อยๆเมื่อถูกถามอีกครั้ง
“อีกมั๊ย?”
“พังแน่”ลู่หานเอ่ยหอบกลั้วหัวเราะ “ถ้าเราทำกันทุกวัน ผมพังแน่ภายในครึ่งปี”
“เดี๋ยวป๋าพาไปยกกระชับเองนะ”อาสาจนน่าหมันไส้.. เซฮุนซบหน้าลงแผ่นอกที่มีแต่รอยจูบนั่น แล้วยิ้มออกมาเมื่อพบว่าเสียงหัวใจของลู่หานกำลังเป็นจังหวะเดียวกับเขา
“คุณทำแบบนี้กับคนที่คุณปิ๊งได้ไงเนี่ย”
“ฉันบอกแล้ว...ว่าฉันจะลิขิตมันเอง”เซฮุนขยับตัวขึ้นพลางส่งสายตาให้อย่างมีความหมาย “บอกแล้วว่าสว้อพกับฉันแล้วนายจะสนุก”
“แล้วตอนนี้...ผมอยู่ในฐานะอะไร”คิ้วสวยยักย้ายอย่างท้าทาย โดยใบหน้าหล่อนั้นก็กดมุมปากเท่ๆให้เป็นรางวัล
“นายเป็นทุกอย่างของชีวิตฉันเลยล่ะ”
“กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำนะ สินสอดสองหมื่นล้านวอน”
“งั้นก็เอาตอนนี้ให้คุ้มเลยแล้วกัน!”
พูดดังนั้นก็เริ่มตวัดผ้าห่มขึ้นคลุม เสียงหัวเราะต่อกระซิกพร้อมการขยับยุกยิกของก้อนผ้าห่มปรากฏประสาแรงวัยรุ่น ก่อนจะแทนด้วยเสียงครางรัญจวนเล่นเอาคนข้างห้องแทบไม่เป็นอันหลับอันนอน ก็อยากโวยวายนะแต่เห็นประจำว่าแขกที่อยู่ข้างห้องน่ะเป็นใคร
ขอให้คืนนี้เป็นคืนที่ฝันดีอีกคืนแล้วกันนะ….
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น