.png)
To… บยอนแบคฮยอน
มันเป็นแค่ช่วงโมงที่น่าเบื่อ วนเวียนในโลกใบใหญ่
แค่สังคมที่มีแต่ความผันแปรและไม่แน่นอน
ผมเฝ้ามองหา เสียง
ที่จะเป็นเสียงของผมเท่านั้นที่ได้ยิน
มีเมโลดี้อีกหลายตัวที่จะผสมผสานเพื่อถ่ายความรู้สึกที่เรียกว่ารัก
คุณเป็นคนตัวเล็ก...
ครั้งแรกที่เราเจอกันคุณใส่สูทสีบานเย็น
เขียนขอบตาซะหนาเตอะ
คุณบอกผมว่าคุณสวยมาก
คุณสวยที่สุดและไม่มีใครสวยไปกว่าคุณ
คนอื่นอาจหัวเราะสิ่งที่คุณกำลังทำ
แต่กับผม..คุณกำลังเปิดประตูและก้าวเข้ามา...
ผมเฝ้ามองหาคุณ ถามหาคุณจากคนที่รู้จัก...
ส่งใจไปหาคุณ... ผมเป็นคนคุยไม่เก่งเท่าไหร่
จนวันนั้น เราได้พบกันอีกครั้ง คุณน่ารักมาก...
ผมติ๊งต่างว่าเราคบกันกับแฟนคลับพวกนั้น
ผมบอกว่าผมโกหก แต่คุณไม่รู้ว่าผมคิดจริง...
เพราะจริงๆ..คุณสวยเหลือเกิน
สวยกว่าผู้หญิงบางคนที่ผมเคยเห็นหรือคบหา
คุณสำคัญยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดสำหรับผมคนนี้
ทั้งดวงตายิบหยีของคุณ จมูกรั้นๆของคุณ
ตัวเล็กๆของคุณ
มือเรียวสวยที่ดูสะอาดสะอ้าน...
มันทำให้ผมอยากเป็นคนของคุณ..
คุณชอบร้องเพลง..และผมชอบเล่นกีต้าร์
ทุกครั้งที่คุณร้องและผมเล่น
เหมือนเป็นเส้นทางที่ทำให้เราสองคนไปด้วยกันได้
เวลาไปรับคุณมาซ้อมที่สตูดิโอ
ทุกครั้งที่รถติดผมจะแอบมองหน้าคุณด้านข้าง
คุณดูนุ่มละมุนและบางเบา...
หากผมเหมือนรูปปั้นหิน คุณก็เหมือนขนนก
คืนนั้นผมตัดสินใจไปที่ห้องคุณแทนที่จะนั่งดื่มกับเพื่อนๆกับเหล้าหนึ่งขวด
ผมแค่อยากไปห้องของคุณ...
สัมผัสของคุณตอนแกะเสื้อผ้าของผม...ต้องข่มใจ
แค่ผิวเปล่าๆของเราแตะกัน..ผมก็รู้สึกโชคดีที่สุดในโลก
ผมดีใจที่สุดตอนที่รู้ว่าคุณเองก็ชอบผมเหมือนกัน
แต่เสียใจนิดหน่อยที่ผมรักคุณไปแล้ว
ผมอยากให้คุณรักผมมากกว่า
ท่าทีของคุณเวลาทำแมนๆ ทำเป็นไม่คิดมาก
มันน่ารักดีนะ
ผมชอบเวลาที่คุณหดคอจมกับเสื้อผ้า
หรือแอบฝังตัวกับผนังและโซฟา
ผมชอบมุมมองของคุณ รักทุกอย่างของคุณ...
คุณเป็นคนร่าเริง...
คุณทำให้ใครๆหัวเราะ...ผมเห็นเหมือนยอดอ่อนต้นไม้งอกออกมาจากกลางศีรษะคุณ
ก่อนเจอคุณ..โลกของผมก็เหมือนสมุดโน๊ตดนตรีมีแค่ขาวกับดำ
แต่เมื่อใกล้คุณ สีสันของคุณก็กระเซ็นมาโดนผมทีละน้อย...ทีละน้อย..
ผมมองโลกในแง่ร้าย คุณมองโลกในแง่ดี
ทุกครั้งที่ผมรู้สึกแย่..ผมจึงดีใจมากที่มีคุณอยู่ข้างๆ
ผมไม่เคยเสียใจเลย...ที่ได้พูดว่ารักคุณ
ไม่เคยเสียใจที่จูบคุณอย่างลึกซึ้งในตอนนั้น...
จนเราได้คบกัน
‘ยอลต้องยิ้มเยอะๆนะ
เพราะฟันยอลสวย’
คุณบอกผมแบบนั้นเสมอ ทุกที่ที่เราไป
จะร้านเสื้อ ร้านอาหาร มินิมาร์ท ทุกคนจำคุณได้
คุณคือคนพิเศษของพวกเขา
เพราะความมีชีวิตของคุณ...
คุณเหมือนกับแบตเตอรี่ของผม ไม่สิ..
ของทุกคน..ทุกคนสบายใจเมื่ออยู่กับคุณ
แต่ผมโชคดีที่ได้อยู่กับคุณนานกว่าใครๆ
บางเรื่องของคุณ...เปลี่ยนชีวิตผม...
วันนึงคุณให้ผมลองอัดเอาเสียงดนตรีไปที่ค่ายเพลง
จากงานอดิเรกนั้น...ผมกลายมาเป็นนักแต่งเพลง
ขอบคุณความเชื่อมั่นของคุณที่มากกว่าตัวผมเองเสมอ
คุณเป็นคนตัวเล็กที่มีพลังมหาศาลสำหรับผม
เป็นแฟนกีต้าร์ตัวยงของผม ส่วนผมก็เป็นแฟนบอยเสียงร้องของคุณ
ผมยังจำวันที่คุณขอลายเซ็นต์ผมกับทิชชู่สีชมพูร้านข้าวข้างทางได้อยู่เลย...
ทุกตัวโน๊ตที่มีสีต่างๆ...มันเกิดขึ้นได้เพราะคุณ
ผมชอบหนึ่งพันแปดร้อยห้าสิบมิลลิเมตรของผมตอนที่หยิบของให้คุณ..
ผมชอบหนึ่งพันแปดร้อยห้าสิบมิลลิเมตรของผมตอนที่บังแดดให้คุณ
ผมชอบหนึ่งพันแปดร้อยห้าสิบมิลลิเมตรของผมตอนที่ถือร่มให้คุณ
ผมชอบหนึ่งพันแปดร้อยห้าสิบมิลลิเมตรของผมตอนที่บังลมให้คุณ
ผมชอบหนึ่งพันแปดร้อยห้าสิบมิลลิเมตรของผมที่ทำให้มุมเงยของคุณในสายตาผมดูยิ่งน่ารัก
แต่ผมไม่ชอบหนึ่งพันแปดร้อยห้าสิบมิลลิเมตรของผมที่ทำให้ผมในสายตาคุณเป็นมุมเสย..แย่จัง
คุณชอบคุยกับไหล่ของผม
ส่วนผมก็ชอบคุยกับใบไม้บนหัวคุณ
นานเท่าไหร่ผมจำไม่ได้...
แต่ความสุขของคุณกระเด็นกระดอนมาหาผมอย่างไม่มีวันหมด..
คุณยังเป็นแบตเตอรี่สำหรับผม..
ผมยังเชื่อเสมอว่ารักของคุณจะทำให้ผมพบกับพรุ่งนี้ที่ดี
ขอบคุณ...ที่เข้ามาในชีวิตผม
และอยู่ข้างๆจนถึงตอนนี้...
ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ทำให้ผมรู้ถึงพลังแห่งชีวิต
ขอบคุณที่ทำให้ผมชอบความสูงเก้งก้างของผม
ขอบคุณที่ทำให้ผมเจ็บปวดเพียงแค่น้ำตาหยดเดียว
ขอบคุณทุกเสียงหัวเราะ ขอบคุณที่รักคนอย่างผม...
และผมจะตอบแทนความรักเหล่านั้นไปตลอดชีวิตที่ผมมี
- ปาร์ค ชานยอล -
---------------------------------------------------------------
มีแค่นี้แหล่ะฮับจบจริง
บทสัมภาษณ์เหี่ยวแห้งยกไปในรวมเล่มนะงับงิบงิบ
ขอบคุณที่ติดตามมาจนป่านนี้ รักนะงับ อิ๋ง
ฟิคเรื่องนี้แต่งเพื่อความบันเทิง
ไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหายฮับ’_’
ส่งท้ายได้ที่แท็ก #แฟนเด็กแต่เซ็กส์จัด
ฮับ ยืมๆแท็กกันไปงิ
หัวเราะท้องแข็งมาทุกตอน ไหงตอนสุดท้ายมาทำซึ้งแบบนี้เล่าาาาาา (แต่ก็ชอบน้า อิอิ)
ตอบลบหน่องปาร์ครักตุ๊ตดมากเลยน้าาา ชอบฟิคเรื่องนี้มากเลยนะ จะติดตามผลงานอื่นๆของไรทต่อไปค่าา
สู้ๆ
โอ้ยยยย ชานหยอย จบอย่างหล่ออ่ะ
ตอบลบน่ารักอ่ะ อ่านแล้วเขิิน
ตอบลบจบแล้วง้าา ยอมรับเลยว่าตั้งแต่ย้ายมาเพจนี้ไม่ได้เม้นให้เยย ขอโทษไรท์เตอร์น้า แต่เค้าก็ติดตามฟิคของไรท์นะ แต่งสนุกมากจริงๆ มีหลายแนวด้วย เรื่องนึงนี่ให้หลายความรู้สึกมากอ่ะ เรื่องนี้ก็ชอบมากน้าา ตอนของคุณนายบยอนนี่ฮาจริง มีแบบหักมุมสุดๆ ขอบคุณที่มีผลงานดีๆให้อ่านนะงับบ ><
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบจบแล้วง่ะ ? แหง่วๆๆ ยังอยากจะอ่านต่ออยู่เลย รู้สึกไม่เคยพอกับฟิคเรื่องนี้ เสพติดมาก มันทำให้มีความสุข มีเสียงหัวเราะ ทุกครั้งที่ได้อ่าน
ตอบลบOMG!!!!! หน่องปาร์ค อบอุ่นซะ หวานเวอร์ อ่ะ
ตอบลบดีใจเเทน เเบคกี้ ที่จับทำ สามี ได้สำเร็จ
ไม่อยากให้จบเลยรู้สึกใจหายอ่ะ อยากบอกว่า สนุก มีครบทุกรสชาติเลย
จะคิดตามเรื่อง ต่อๆไปเเละต่อๆไป นะค่ะ(ถ้าไรท์ไม่เลิกเเต่งไปซะก่อน555)
จบแล้ววว ซึ้งหน่องปาร์คมากเลยยย ขอบคุณไรท์ที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ เราชอบมากๆๆๆๆๆๆ สนุก อ่านกี่ทีก็หัวเราะ ได้อะไรหลายอย่างเลยย ขอบคุณนะคะ^^
ตอบลบมันเลอค่ามาก คิดได้ไงคะㅠㅠ
ตอบลบดีมากเลยค่ะ เป็นความธรรมดาและความพิเศษ ที่ทำให้คนคนหนึ่งจะหลงรัก คนคนหนึ่งได้จริงๆ
ตอบลบฟินค่ะ <3
เขิน คำเดียวเลยยยยยย ฮาทุกตอน มาตอนนี้ซึ้งซะงั้นแต่ก็ชอบเหมือนเดิมเน้อออออ รอซื้อรูปเล่มด้วยงับ-.-
ตอบลบเลอค่ามากกกก ซึ้งอ่ะ ไม่อยากให้จบเลยยย #คือเรารักฟิคเรื่องนี้มาก 55555 ขอบคุณน่ะค่ะไรท์ที่แต่งฟิคดีๆมาให้ได้อ่าน จะติดตามไปเรื่อยๆจนกว่าไรท์จะเลิกแต่งเลยค่ะ >____________<
ตอบลบน้ำตาไหลเลย T___________T
ตอบลบซึ้งอ่ะ ไม่อยากให้จบเลย งื้อออออออ TAT
รักเรื่องนี้นะ โอย่าส์แก็บซองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ~♡
รอรวมเล่มนะ >♡<
หูย ซึ้งอะ ยอลทำซึ้งอะ
ตอบลบตอนแบคอ่านนี้น้ำตาไหลมั้ยอะ
อร๊ายยยยย จบแล้ว จบแล้วจริงๆ ซึ้งมาก หน่องปาร์คทำซึ้งมากค่ะ
ตอบลบเป็นฟิคที่ทั้งฮา ทั้งสนุก ทั้งศร้า ทั้งซึ้ง จริงๆ ขอบคุณไรท์หมามาก
ขอบคุณที่แต่งฟิคดีๆแบบนี้ รักฟิคเรื่องนี้ รักไรท์ด้วย ฮรือๆ ทำไมเราร้องไห้ T T
มันจบแล้วจริงๆ เราจะเก็บเรื่องสนุกแบบนี้ไว้ในใจ เปิดรวมเล่มเมื่อไหร่
อย่าลืมบอกกันนะคะ จะเอาอะๆ ฮรือๆ ฉากสเปอีกสักตอนก็ดีนะคะ #โดนตบ
ปล.ไรท์หมากลายเป็นผู้นำด้านภาษาไปแล้ว หน่อง,อิฮาร์,หรืม คือเราติด 3 คำนี้ไปแล้ว 5555
แอร๊ยยยยยยยย น้ำตาจิไหล ทำไมหน่องปาร์คซึ้งงี้อะฮือออ เมนเก๊าาา T///T
ตอบลบรอซื้อเ่ล่มอะฮิๆ ไม่พลาดนะฮร้าาาา ส่องทวิตหมาไว้ในวันเกิดพี่ลู่ใช่ป่ะ จะรีเฟรชจนกว่าหมาจะเปิดจอง
5555555555555 เป็นฟิคฮาๆีที่แบบเข้ามาอ่านแ้ล้วหายเครียดเลยอะ ชอบมากๆ รักกก ♥
ซึ้งง่ะ -0-
ตอบลบนี่ถ้าไม่ติดว่าขำมาตลอดทาง จะร้องไห้แล้วนะ คือมันมีความเป็นชานแบคสูงมาก แค่นี้เลย ดึงความเป็นคู่นี้มาได้แบบพรีเมี่ยมอ่ะ ชอบจังเลย ถามว่าเสียดายมั้ยที่มีแค่นี้ เสียดายมาก แต่ถามว่าจบแค่นี้อิ่มมั้ย มันพอดี มันมีทุกอย่างที่ควรจะมีแล้ว ขอบคุณมากนะคะที่เขียนเย่เฮ็ทขึ้นมา ขอบคุณจริงๆ
ตอบลบยอลแกน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตอบลบดูแลพี่แบคดีๆนะ ^^