#SWAPHUNHAN WEDDING PARTY CUT.

ลู่หานทำหน้าเนือยเมื่อเพื่อนๆต่างล้อเลียนด้วยการทำเป็นพูดเทรนด์ราวกับเขาไม่เคยเสียอย่างนั้น จนกระทั่งการส่งตัวมาถึงที่ห้องศูนย์สี่หนึ่งสอง..ห้องที่เรียกได้ว่าห้องเผด็จศึกเลยด้วยซ้ำละมั้ง ที่ตอนนี้ดูแปลกเพราะมีการจัดตกแต่งอย่างดี และบนเตียงก็มีกลีบดอกโอสิเรียจัดเป็นรูปหัวใจ ลู่หานยืนมองเตียงสีหน้าปุเลี่ยนพร้อมกับเซฮุนที่ปิดประตูเดินเข้ามามองเตียงแล้วยืนนิ่งไปเหมือนกัน

“โอสิเรียหมดสวนรึยังครับ”

“ดีนะที่ฉันไม่ได้บอกว่าจะใช้ที่สวนของฉันเองทั้งหมด”เซฮุนถอนหายใจพลางถอดสูทตัวนอกออกแล้วเดิมไปเปิดน้ำในอ่าง ปล่อยลู่หานยืนนิ่งๆแบบนั้น จนกระทั่งใบหน้าหวานกล่าวขึ้นมา

“วันนั้นคุณบอกผมว่าให้ผมถอดเสื้อแล้วไปรอที่เตียงนี่สินะ”

“ก็ดูโอเคไม่ใช่เหรอ”ร่างสูงเดินเข้ามาหาหลังจากปิดน้ำ ก่อนจะโอบร่างของลู่หานเอาไว้ “มันควรเป็นเวลาของเรา..เจ้าสาวของฉัน”

“...”

“มันต่างจากคืนนั้นแน่นอน”เอ่ยผะแผ่วพร้อมกับแตะกลีบปากเล็กๆนั่นอย่างนิ่มนวล จนกระทั่งลู่หานเผยอปากออกก็แทรกเรียวลิ้นเข้าหาอย่างช่ำชอง มือขาวเกาะเกี่ยวท่อนแขนแกร่งพร้อมกับเรียวขาที่เหมือนจะทรุดลงไป เซฮุนลูบหน้าขาอีกคนอย่างอ้อยอิ่งแล้วเลื่อนขึ้นกระตุกปมริบบิ้นออก ปลิดประดุมเชิ้ตของกายบางที่ละเม็ดและดึงทึ้งจนเสื้อและสูทของลู่หานลงไปกับพื้นระหว่างที่ใช้รสจูบหลอกล่อจนตายใจ ดวงตากลมโตกระพริบถี่ ช้อนตามองหวานฉ่ำพร้อมกับถูกอุ้มท่าเจ้าสาวอีกหน ใบหน้าหวานเกยไปกับไหล่กว้างขณะที่มาถึงอ่างจากุชชี่ เซฮุนปล่อยให้อีกคนยืนพร้อมกับกดจูบหวานๆลงไปอีกครั้ง แขนเรียวยกโอบรอบคอคนตัวสูงขณะที่ถูกถอดกางเกงออกจากตัวและรุกไล้ส่วนกลางลำตัว คอระหงส่งเสียงฮืมฮัมพลางบดเบียดริมฝีปากรับจูบอันลึกซึ้งต่อไป

เสียงร้องอื้อดังขึ้นแผ่วเบาพร้อมกับริมฝีปากที่เป็นอิสระ กลีบปากต่างฉ่ำไปด้วยน้ำลาย ลู่หานทรุดลงคุกเข่ากับพื้นพร้อมกับปลดกางเกงให้อีกคนที่ยักคิ้วน้อยๆ

“ของขวัญแต่งงานเลยนะไอ้นี่น่ะ อยู่กับนายจนแก่เลยล่ะ”

“ผมเบื่อมันจัง”กล่าวยิ้มๆพร้อมกับร่นกางเกงชั้นในลง กลีบปากสีสดเผยออ้าออกส่งลิ้นแตะส่วนปลายเบาๆ ตวัดเลียเล็กน้อยแล้วถอยออก ก่อนจะลากลิ้นจากโคนหาปลายจนร่างสูงกัดฟันกรอด กลีบปากนุ่มนวลที่แสนอันตรายเหลือเกินในความคิดของเซฮุนกำลังอ้าออกและรับตัวตนของเขาเข้าไป ริมฝีปากนุ่มที่ห่อหากันด้านในที่ลิ้นเล็กๆที่ทำให้เขาแทบจะคลั่งตาย มือแกร่งเผลอกดศีรษะกลมเข้าหาพร้อมกับขยับเป็นจังหวะ โดยมือเรียวได้แต่ยึดหน้าขาอีกคนแน่น

“อา..เยี่ยม..เยี่ยมเลย..”

“อือ..อือ..อื้ออ”ยิ่งนานมันก็ยิ่งแข็งขืนขึ้นจนสุดท้ายเซฮุนก็ดันไหล่ลาดเบาๆเพราะกลัวจะไปถึงก่อน เขารั้งร่างขาวนวลที่แดงอมชมพูไปตามข้อและยอดอกทั้งสอง(ไม่รวมตำหนิที่เขาซ้อมเข้าหอมาก่อนหน้า)ลงไปในอ่างน้ำโดยเขานอนพิงอ่างและให้ร่างเล็กนั้นคร่อมตัวของเขาไว้ น้ำอุ่นผสมน้ำมันหอมจางทำให้ลู่หานหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย ก่อนจะถูกจูบแก้มเบาๆจนลืมตาขึ้นและบดเบียดริมฝีปากอย่างลึกซึ้งอีกครั้ง มือเรียวค่อยๆหยิบคอนแท็คเลนส์ออกให้ทั้งสองข้าง ก่อนจะหยิบคลีนซิ่งแพ็คตรงโต๊ะข้างอ่างมาเช็ดดวงตาให้กับเซฮุน ลู่หานขมวดคิ้วสะท้านเมื่อถูกเย้าแก่นกายเบาๆ

“ฮื่อ..อย่าแกล้ง..”ใบหน้าหวานซบไหล่กว้างพร้อมส่งเสียงครางเมื่อนิ้วยาวค่อยๆไล้ไปตามจีบนุ่มและดุนเข้ามาเบาๆ สะโพกมนขยับรับพร้อมกับถอนใจเฮือกสั้นๆ

“อะไรกัน..ป่านนี้ยังเกร็งอีกเหรอ?..หืม?”

“ก็เกร็งน่ะสิ”ตอบเบาๆก่อนจะถูกจูบโทษฐานทำหน้าตาน่ารักน่ารังแกใส่ ลู่หานกอดไหล่กว้างพร้อมกับซบหน้า สะโพกที่ขยายขึ้นด้วยฝีมือเจ้าบ่าวขยับรับเรียวนิ้วที่เข้าไปจนสุดแล้วขยับสั้นๆจนส่งเสียงเบาหวิว “น้ำ..มันเจ็บ..”

เมื่อเห็นว่าความฝืดของน้ำทำให้ทรมานมากกว่า เซฮุนก็จับร่างขาวนั่งกับขอบอ่างแทน เขาประคองตัวอีกคนไว้ไม่ให้ตกก่อนจะส่งออยล์ให้ลู่หานเปิดเทลงกับนิ้วทั้งสองของเขา ขาขาวขยับยกขึ้นเล็กน้อยก่อนที่นิ้วทั้งสองจะผลุบหายเข้าไปในกาย นิ้วน้อยจิกไหล่กว้างแน่นพร้อมกับส่งเสียงครางเมื่อนิ้วทั้งสองขยับกระทั้นโดยใบหน้าหล่อคมก็ป้วนเปี้ยนแถวหน้าอก

“อือ..อื้อ...อ๊ะ..อา..อ๊า..อ่ะ..อ่ะ..ฮ่ะ..เร็วไป..เร็วไป..”

“มันดีไม่ใช่เหรอ”กระซิบพร่ากับร่างนวลที่ขยับสั่นคลอนก่อนจะได้คำตอบกลับมา

“ผม..ไม่อยากถึง..ถึงตอนนี้”

“...”

“อยากถึง..”ใบหน้าหวานหยดเอียงพร้อมหายใจหอบน้อยๆ “ตอนคุณอยู่ในนั้น”

เซฮุนประกบจูบพร้อมกับโอบร่างเล็กพลิกมาอยู่ท่าเดิม เสียงครางระงมอย่างอึดอัดและเสียวสะท้านดังลั่นพร้อมใบหน้าหวานที่สะบัดไปมา สะโพกกระดกควบนิ้วทั้งสอง ใบหน้าของลู่หานตอนนี้คงทำลายความอดทนของคนได้ไม่ยาก ใบหน้าหวานตาปรือลงต่ำตลอดเวลา ริมฝีปากแดงก่ำเผยอพร้อมความชุ่มฉ่ำ แก้มนวลแดงระเรื่อไปตามแรงอารมณ์ใคร่ ช่องทางที่ผ่อนคลายและพร้อมที่จะรับตัวตนของเขาให้เข้าหา ทำให้เซฮุนรู้สึกได้ว่าเขาช่างมีความอดทนที่ต่ำเตี้ยเรี่ยดินเหลือเกิน เขาจับท่อนเนื้อตัวเองยกขึ้นและกดเอวคอดนั้นขยับลง ดวงตาโตนั้นหลับลงพร้อมขมวดคิ้ว ริมฝีปากสูดลมเขาสลับผ่อนเสียงอาอือออกมา ก่อนจะไล้มือไปจับไหล่กว้างพลางจิกมั่นเมื่ออีกคนเริ่มกระแทกกายเข้าหาจนผืนน้ำกระเพื่อมไหว

“อ่ะ..โอ..อ่ะ..อ่ะ..คุณ..มัน...”

“อ่า..ว่าไง?”

“มัน..ดี..ดีแล้วครับ..ดี..แบบนั้น..”

ลู่หานสะบัดศีรษะเร่าๆเมื่อจังหวะที่ฝืนแรงหน่วงของน้ำเปลี่ยนอุณหภูมิของน้ำในอ่างให้พุ่งสูง ใบหน้าหวานครางสั่นปะปนไปกับเสียงคำรามนั่นครั้งแล้วครั้งเล่าจนจำแทบไม่ได้ จนการปลดปล่อยมาถึง และร่างเล็กๆที่ทรุดลงซบกับบ่ากว้าง สะโพกนั้นขยับเข้าหาช้าๆจนหยุดลง

“ดีมั๊ย?”เอ่ยถามกับคนที่ยังหอบแฮ่กคาไหล่พร้อมกับยกมือทัดผมกับใบหูให้อย่างแผ่วเบาพร้อมกดจูบซ้ำ ลู่หานเอียงหน้ากับไหล่ของเซฮุนก่อนจะส่งยิ้มอ่อนๆไปให้

“ดีที่สุดเลย”

“เหมือนนายจะไม่อยากหยุด”ลู่หานอ้าปากน้อยๆเป็นคำตอบให้เซฮุนก้มลงจูบอีกครั้ง ก่อนจะถูกอุ้มขึ้นตรงไปยังกระจกที่เห็นวิวด้านนอก ลู่หานมองไม่ชัดนักเพราะแรงอารมณ์บดบังจนตามัวไปหมดเลยไม่รู้สึกกลัววิวมุมสูงเท่าใด มือเรียวยันกระจกพร้อมกับการเข้าถึงที่สำเร็จด้วยการเปิดรับ สองร่างเคลื่อนเขย่าไหวจนเสียงหวานครางสะท้าน จังหวะถี่ยิบและเร่าร้อนทำให้การสื่อสารไม่เป็นภาษา มือแกร่งจับท่อนเนื้อสีชมพูเข้มไว้ไม่ให้มันทิ้งคราบกับกระจก ก่อนจะตระกองเอวอีกฝ่ายลงมาที่เตียง กลีบกุหลาบแตกกระจายเมื่อร่างของลู่ทานทาบลง โดยที่แขนเรียวก็ยกขึ้นเหมือนจะขอกอด ทุกอย่างยังดำเนินไปอยู่อย่างนั้นโดยที่เซฮุนไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมลู่หานถึงไม่ยอมขอให้พอสักที พอจบสิ้นก็ยังคงทำท่าแมวๆขออีกครั้งอยู่เช่นนั้น

จนการเสร็จสมครั้งสุดท้ายที่หยุดลง ผลที่คือทั้งห้องเละไม่เป็นทรงผิดกับขามา เซฮุนทิ้งตัวลงกับเตียงเมื่อเริ่มเจ็บเอวนิดๆโดยคนนิสัยแมวก็อ่อนเพลียจนหลับปุ๋ยคาอกอย่างมีความสุข พรุ่งนี้เดินทางไปปักกิ่งตอนบ่ายโมง และอากาศไม่น่ามีปัญหาเท่าใด เซฮุนขยับจูบกลางกระหม่อมอีกฝ่ายที่ครางหงุงหงิงก่อนจะซุกหน้าลงไปดังเดิม เขาไม่สนใจหรอกว่าต่อจากนี้ลู่หานจะเป็นคนแมวๆยิ่งกว่านี้ มีความต้องการเพิ่มขึ้นกว่านี้หรืออย่างไร...

เพราะยังไง...ลู่หานก็เป็นของเขาอยู่ดีนั่นแหล่ะ...