:: YEHET! #แฟนเด็กแต่เซ็กส์จัด :: 06 แฟนเด็กแฟนเดท

“แส้นสุขสมนั่งชมวิหค อยากเป็นนกเลื้อเกิน~”
 

“....”
 

“นกหนอนกเจ้าหกเจ้าเหิ้นนนนนน~~”







 

“ร้องหาผัวเหรอกูจะนอน!”
 

ผมสะดุ้งกอดไม้กวาดไว้ ลืมไปว่ากลับมาด้วยกัน พี่หานเดอะสตาร์เลยโชว์โซโล่เพลงนิดหน่อยระหว่างกวาดบ้านอะครัช เป็นไงล่ะ อิแห้งลุกขึ้นมาปาอิตัวเฮี่ยใส่ก่อนจะเดินไปนอนเกาตูดอยู่บนเตียงเหมือนเดิม โทรทัศน์เปิดช่องสารคดีจรเข้ไล่งับหางกันเองวิ่งกันเป็นหนังอินเดีย สุดท้ายก็ไม่พ้นเมียทาสอย่างผมที่ต้องมาเก็บกวาดบ้าน แยกของที่ซื้อไปเก็บตามที่ตามทาง ล้างจาน ถูบ้าน เอาเสื้อผ้ามันไปซัก กว่าจะเสร็จก็เกือบสองทุ่ม หันไปก็เจออิเชี่ยแห้งนอนแดกบ้านแดกเมืองอยู่ที่เดิม เตะไปทีนี่แม่งจะม้วนตัวมั๊ยครับ ถ้าม้วนนี่ผมคงมีผัวเป็นกิ้งกืออะครับ งั้นไม่ทำหรอกเดี๋ยวมันลุกขึ้นมาแจกตีน
 

ผมอาบน้ำกลับออกมาอีกครั้งแม่งก็ยังนอนที่เก่า ก็คงเหนื่อยมั้งครับ ต้องซ้อมเต้นทุกวัน หรือใจจริงมันอยากเป็นครูสอนเต้นวงหางเครื่องวะ นี่ผมย้ำนะว่าผมยังแมนอยู่ ให้ไปปลุกแบบสาวน้อยไม่มีวันนะครัช(แต่ปลุกแบบฮาร์ดคอร์ก็ไม่ได้ครับเดี๋ยวมันลุกมากระทืบผมจะซวยตายฮาร์ไปก่อน) ว่าแล้วก็ลงไปนอนข้างๆมันและกระแซะตัวเข้าไปซุกแบบแมนๆ ว่าไม่ได้นะเครดิตท่านี้นี่พ่อผมเองแหล่ะชอบใช้ดาเมจแม่ตอนดึกๆ
 

Rrrrrrrrrrrrrrrr
 

อีกละครับ พอจะเข้าด้ายเข้าเข็มมาอีกแล้วครับ ผมพลิกตัวไปหยิบมือถือมาดู ภาพอิตุ๊ดตาหยีฉีกยิ้มจนปากเป็นสี่เหลี่ยมพร้อมชูสองนิ้วช่างเป็นเสนียดมือถือกูเหลือเกิน เห็นหน้าแล้วจำได้เลยว่ามันพูดกับผมตอนงานเลี้ยงปีใหม่ว่าปีหน้ามันจะขอยืมเงินโบนัสผมไปทำนม เพราะโบนัสมันคนเดียวทำได้ข้างเดียว มันถือคติว่ามีรักข้างเดียวได้ แต่อย่ามีนมข้างเดียว เอ้าเพ้ออีกละ ผมกดรับสายก่อนกรอกเสียงลงไป
 

“ไงตุ๊ด”
 

“เห่นโล้วเหี่ยว ผัวมึงอยู่ป้ะ”
 

อินี่มาแปลก…
 

“มาอ่อยหรืม”
 

“อิโดก กูจะถามว่ามันหยุดวันไหน”
 

“หยุดทุกพฤหัสอะ”
 

“มึงๆ บอกมันว่าวันพฤหัสไปดับเบิ้ลเดทหน่อย กูอยากมีทแอ่นกรี๊ดหน่องปาร์ค กูอยากใกล้ชิดหน่องปาร์ค กูอยากสูดกลิ่นหน่องปาร์คของกูววววว”มันทำเสียงโหยหวนฮืดฮาดใส่ทำเอาผมเหงื่อตก แม่งคงอยากได้อยากโดนจริงๆครับ เคยถงเคยถามเค้าสักคำมั๊ยว่าอยากมีเมียเป็นชิวาว่ารึเปล่า...
 

“ตอนนี้(มัน)ยังนอนอยู่”
 

ผมตอบกลับไปโดยที่อยู่ๆก็รู้สึกถึงมือปริศนากระดึ๊บคลืบคลานเข้ามาลูบเบาๆตรงสีข้าง ชิเหย...วันนี้วันงดนะ จะหันไปว่าอะไรก็ไม่ได้เพราะติดสายแบคฮยอนอยู่ คราวนี้ชัดจย้า อิผัวเด็กนรกหน้าตุ๊ดมหาวินาศโลกันต์มันโถมตัวมานอนคว่ำซ้อนผมจนผมต้องถดตัวลงไปกับเตียง แหม่ตัวเบาหยั่งกับปุยนุ่นเลยนะมึงอ่ะอิฮ่อกส์ ผมเผลอกัดปากแน่นเพราะมันซุกหน้ากับซอกคอ ที่พูดหวานๆกะกูตอนนั้นนี่คือหาเรื่องตุ๋ยกูใช่ไหม ผมเริ่มหายใจแรงจนได้ยินเสียงอิแบคลอดออกมาจากโทรศัพท์
 

“เห้ยรูเป็นไรวะ”
 

“...”
 

“บอกพี่แบคไปว่าเดี๋ยวชวนให้”มันกระซิบ นี่มึงคิดว่ามึงเป็นพระเอกฟิคหรืม มึงจะมาเอากูคาสายแบบการ์ตูนวายญี่ปุ่นไม่ได้นะ ผมขืนตัวเล็กน้อยก่อนจะตอบแบคมันไปเบาๆด้วยเสียงสั่นพร่าแบบพระเอกนิยายเซเว่น
 

“อะ...ฮะ..ฮุนบอกว่า..อื้ม...เดี๋ยว เดี๋ยวบอกให้”
 

“อื้อหือ ไปเอากันให้เสร็จเถอะมึง”มันหัวเราะใส่แล้ววางสายไปในที่สุด เหลือแค่ผมที่ต้องรับมือกับอิแห้งหน้ามืดโหมดละครับ เอาคุ้มแบบนี้มึงให้ไรท์เตอร์เปลี่ยนชื่อฟิคเป็นจำเลยรักไหม บ่นไปงั้นแหล่ะครับแต่ก็พลิกตัวไปกอดมันอยู่ดี ชอบให้มันนอนซุกครับแม่งชอบเอาหน้ามาซุกอก ฟีลป๋ามาเต็ม งานหล่อต้องพร้อมครับแบบนี้
 

“ตัวเองอ่ะ งื้ออ”คำรามอย่างมาดแมนไปทีครับ มันเงยหน้าเอาคางแหลมมันทิ่มลิ้นปี่ผมไว้แล้วถามเบาๆ
 

“รองเท้าที่ซื้อให้ทำไมไม่ใส่?”
 

ผมเงียบ ก่อนจะนึกได้ว่าอิแห้งมันซื้อรองเท้าหนังหุ้มข้อยี่ห้อแบรนด์ไว้ให้ แต่มันดีไงนุ่มก็นุ่มอะครับ แต่ก็ทนใส่อิเน่าจนสละปาหัวอิผีมืดไปนั่นแหล่ะ อิเน่านี่ซื้อใส่ตั้งแต่เรียนปีหนึ่ง ไปฟัดเต้าเด้าผู้หญิงกี่คนมันก็ไปด้วยตลอดมาจนทำงาน เอาจริงๆโดนอินี่ตุ๋ยอิเน่าก็อยู่ในช่วงเวลาจันไลต์นั้นครับ… ผมหันไปมองตู้เพราะไม่อยากสบตามันก่อนจะบอกมันไปในที่สุด
 

“ไม่กล้าใช้ กลัวมันเก่า”
 

“....”มันมองผมแบบแปลกใจ คือหน้ามึงแฟนตาซีไปป้ะแหม่-_-
 

“ก็มันใช้ดี แต่กลัวใส่พังอ่ะ ตัวเองก็รู้เค้าไม่ค่อยถนอมของ”
 

“ก็ซื้อมาให้ใส่ไม่ได้ให้เก็บ”มันยิ้มก่อนจะฟัดนมผมไปสองทีข้างซ้ายและขวาตามลำดับ คือก็มันน่ารักแบบนี้แหล่ะถึงไปไหนไม่ได้-/-


 

มาเลย...เอาเลย...ไรท์เตอร์มันก็รอฉากคัทของมันเหมือนแหล่ะผมรู้…

แต่ถ้าจริงกูไม่บรรยายแล้วนะ ครางไปเล่าไปกูเปลี้ยบ่องตงorz...

ดวงตากลมโตจับจ้องคนที่กำลังก้มหน้าก้มตาซุกไซ้ตนเองอยู่แบบนั้น กรอกตาไปมาอย่างุนงงพลางยกมือขึ้นมานับระหว่างที่กำลังโดนถลกเสื้อขึ้น เอ...วันนี้มันวันงดนี่ แล้วทำไมเขาต้องมาโดนปอกเปลือกแบบนี้ด้วยแล้วเนี่ย เจ้าตัวพลิกตัวไปหยิบปฏิทินมาเช็คความชัวร์ก่อนจะพูดขึ้นทั้งๆที่โดนนัวเนียบริเวณแผ่นหลัง

“ตัวเอง”

“อื้ม”

“วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ?”ช้อนตามองขอความเห็นใจคนที่กำลังทำการลวนลามอย่างขยันขันแข็ง ใบหน้านิ่งเบ้ปากใส่ไปทีก่อนจะกล่าวขึ้น

“ทำโทษ”

“เค้าผิดอะไรครับเตง”

“เอาผมขึ้น”ร่างเล็กๆขมวดคิ้วทันที คงจะลืมไปว่าตั้งแต่ไปรับจนกลับมาเจ้าตัวเซ็ทผมตั้งหล่อเหลาแม้ความสูงจะไม่เอื้อนัก สีหน้าบนใบหน้าหวานๆกำลังฟ้องว่ากำลังทำการสบถอะไรบางอย่างในใจที่ไม่ใช่คำปกติแน่นอน เซฮุนทำเมินก่อนจะกดไหล่อีกฝ่ายลงกับที่นอนพลางซบใบหน้า เป้าหมายคือยอดอกทั้งสองข้างที่เริ่มแข็งตัว

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำเอาการกระทำทั้งหมดหยุดชะงัก ร่างเล็กๆสะดุ้งนิดหน่อยก่อนจะกดรับสาย

“อะไรแบค”

“...”

“หิวมาม่าก็ไปเซเว่นดิอินี่หนิ แดกมากอ้วนเป็นไหกิมจิแล้วมึงอะ” กดวางแล้วหันมามองอีกฝ่ายอย่างเกรงใจ โดยที่ใบหน้าหล่อนั้นก็พยักหน้าให้นิดนึงก่อนจะก้มหน้าเข้าหา ดูดนมก่อนคงฤกษ์ไม่ดี ลองเปลี่ยนไปจูบปากมั่งดีกว่า

Rrrrrrrrrrrrrrr

“พ่อง”ร่างเล็กสบถออกเสียงก่อนจะกดรับสาย “อะไรอิตุ๊ด แก้วตัวเฮี่ย? โอ๊ยยย หมดแล้วมึง ไปอ่อยพนักงานไว้ดิเผื่อได้แล้วกัน เออ แค่นี้แหล่ะ”วางสายอีกครั้งแล้วหันไปยิ้มแหยๆใส่ร่างสูงที่เริ่มทำปากและตาเป็นเส้นตรง เซฮุนถอนใจสั้นๆก่อนจะรวบเอวคนรักแล้วกดตัวลงที่นอน

Rrrrrrrrrrrrrr

ลู่หานชะงักมองหน้าเซฮุนที่กรอกตาโชว์สองสามรอบก่อนจะยื่นมือขอโทรศัพท์ ไม่มีการอิดออดเป็นปกติ มือขาวส่งมือถือให้ โดยเซฮุนก็ผุดตัวลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะหน้าโทรทัศน์พร้อมกับกดรับสาย

“แกล้งเหรอ? อย่างุงิจะเอาเมีย ยิ่งแก่ยิ่งมีปัญหานะพี่น่ะ”

เสียงหัวเราะแหลมสูงของบยอนแบคฮยอนลั่นออกมาเหมือนสนุกสนานที่ขัดอารมณ์คนได้ ก่อนจะพูดบางอย่างที่ทำให้เซฮุนตอบกลับไป

“เออ เดี๋ยวนัดไอ่ชานให้ เท่านี้นะ กวนอีกพี่อด”

สุดท้ายก็วางสายแล้ววางมือถือลงพลางเดินกลับไปยืนอยู่ข้างเตียง ไม่ต้องจูบไม่ต้องดูดแม่งละ เขาดึงร่างเล็กๆที่นอนคว่ำบิดขี้เกียจมาใกล้ๆซึ่งเจ้าตัวก็แกะกางเกงให้อย่างรู้งาน ริมฝีปากเล็กๆไล่จูบไปตามหน้าท้องเรียบโดดยคนตัวสูงก็ถลกชายเสื้อเชิ้ตตนขึ้นเช่นชัน ร่างทั้งคู่ขยับโยกเบาๆโดยปลายลิ้นสีสดฉ่ำก็ป้ายเลียพลางช้อนตาขึ้นมองอีกหน ใบหน้าหล่อจัดกดยิ้มแล้วเอื้อมมือลูบเส้นผมอีกคนเบาๆ

“อ่า..”

เสียงห้าวทุ้มครางเบาๆเมื่อมือนุ่มๆดึงกางเกงของเขาลงพร้อมกับใช้ปากงับส่วนปลายแล้วดึงรูดอย่างทันทีจนเกิดเสียง เขาสะบัดชายเสื้อออก คนที่ทำตัวงุ่มๆง่ามๆเมื่อครึ่งปีก่อนกำลังใช้มือและปากอย่างเป็นเลิศ ริมฝีปากเล็กๆนุ่มๆกลับซ่อนด้วยลิ้นสีแดงสดที่ตวัดรัดรึงอย่างช่ำชอง ฝ่ามือนั้นก็เคล้นดึงถุงเนื้อด้านใต้ปลุกเร้าอารมณ์อยู่เช่นนั้น เจ้าตัวบีบขยำเบาๆพร้อมกับครองริมฝีปากรูดเข้ารูดออกอย่างรู้งาน

“อืม..เร็วๆหน่อยดิ”พึมพำสั่งพร้อมกับลูบแผ่นหลังที่ติดเสื้อยืดพร้อมไล้ขึ้นมาลูบกลุ่มผมนุ่มๆนั้น ทั้งสองร่างขยับโยกไม่ช้าไม่เร็วนักไปตามอารมณ์ แขนขาวข้างหนึ่งค้ำตัวกับเตียงโดยฝ่ามือนิ่มๆก็ไล้ลูบหน้าขาขึ้นมาถึงหน้าท้องแล้วกระตุกกางเกงยีนส์สีดำให้หลุดออกไปเรื่อยๆ ท่ามกลางเสียงดูดดุนผสานเสียงลมหายใจ คนตัวสูงกัดฟันก่อนจะจับศีรษะเล็กกดเข้ามาหาตัวพร้อมกับสวนสะโพกเป็นจังหวะ

ศีรษะกลมซุกไซ้เบาๆตรงกลางลำตัวขยับขึ้นลง ไม่มีคำพูดใดต่อกันอีกเสียงนอกจากริมฝีปากฉ่ำนั้นถอนออกเพียงสั้นๆและตวัดลิ้นเลียส่วนปลายจนเกิดเสียงพร้อมใช้ฝ่ามือเคล้นถุงเนื้อนั่นอีกหนหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนไปยึดหน้าขาแกร่งพร้อมขยับเข้าหารับกับแรงดันของสะโพกอีกฝ่ายที่ถ่ายเทอยู่เนืองๆ ฝ่ามือกว้างขยำเบาๆแล้วลูบไล้ศีรษะนั้นอย่างถนอม เสียงพึมพำครางแผ่วดังขึ้นก็ก็ไม่ได้มากไปกว่าเสียงดูดดึงเสียสักน้อย คนตัวเล็กถอนริมฝีปากออกโดยฝ่ามือหนาก็จับแท่งเนื้อของตนเอาส่วนปลายถูไถกับริมฝีปากน้อยๆไปมา  ก่อนจะกำแล้วรูดให้ตนเองปล่อยให้อีกฝ่ายใช้ริมฝีปากสัมผัสพวงเนื้อด้านล่างแทน

ร่างสูงผ่อนลมหายใจยาว ฝ่ามือที่กำท่อนเนื้อของตนปัดปลายไปมาพร้อมใช้มืออีกข้างแตะช่วงกรามคนที่กำลังตั้งอกตั้งใจทำยิ่งกว่าเขาในตอนนี้ ลิ้นเล็กๆตวัดเลียถุงเนื้อพร้อมกับดูดเบาๆจนสุดท้ายคนตัวสูงก็ถอดเสื้อตัวเองทิ้งไป ส่วนคนที่นอนคว่ำกับเตียงก็เผลอกระดกสะโพกเป็นจังหวะพลางใช้นิ้วมือบีบถุงเนื้อเบาๆไปมา แล้วก็ตวัดลิ้นขึ้นสู่ท่อนเนื้อที่แข็งตัวจนขึ้นเอ็น ใช้กลีบปากนุ่มๆงับปลายเอาไว้อีกครั้ง ก่อนจะขมวดคิ้วแล้วหัวเราะในลำคออย่างน่ารักเมื่ออีกฝ่ายจับท่อนแข็งของตนปัดปลายกับริมฝีปากสีสดอีกหนหนึ่ง ตอนนี้แท่งร้อนขยับขยายจนใบหน้าหวานเริ่มเขม็งเพราะเมื่อยปาก แต่ก็พยายามขยับศีรษะสลับกับกระตุ้นส่วนปลายเร่งให้อีกฝ่ายไปถึง

“อึ้ก..อืออ..อืออ”ใบหน้าหวานเริ่มส่งเสียงทั้งๆที่ยังอมของกลางไว้บ่งบอกให้รู้ว่ากำลังเมื่อยล้ากับท่าเดิม คนตัวสูงจับร่างเล็กๆขยับขึ้น โดยเจ้าตัวก็ถอยหลังไปกับเตียงพร้อมถอดเสื้อยืดลายคิตตี้ออกเหลือเพียงบ็อกเซอร์ลายคิตตี้เข้าคู่กันติดกาย ร่างขาวที่ยังเหลือรอยช้ำบ้างบางจุดถดตัวลงนอน โดยคนตัวสูงก็ขยับตัวขึ้นคร่อมเข่าข้างๆช่วงอกทำให้ท่อนแข็งชี้ไปที่ริมฝีปากน้อย ใบหน้าหวานที่แก้มแดงและตาปรือปรอยผงกศีรษะตนขึ้น ใช้สองมือยึดหน้าขาไว้ก่อนจะเริ่มอ้าปากรับแท่งเนื้อนั้นอีกครั้ง ศีรษะกลมขยับเบา แล้วอ้าปากส่งลิ้นเลียส่วนปลายที่ถูกจับถูไปกับปลายลิ้นริมฝีปากลามไปข้างแก้มแล้ววกกลับมาใหม่จนหอบหายใจแฮ่ก เจ้าตัวใช้ริมฝีปากรูดขยับศีรษะอีกหนโดยที่ฝ่ามือกว้างก็ขยับรั้งเข้าหาตัว คนตัวสูงเม้มปากแน่นก่อนจะเชิดหน้าขึ้น ทิ้งกันไม่ลงก็เพราะแบบนี้แหล่ะ

ร่างเล็กเม้มไล้เลียทุกส่วนบริเวณหว่างขาอีกฝ่าย ฝ่ามืออีกข้างก็สอดเข้าบ็อกเซอร์ของตนพร้อมกับขยับรูดฝ่ามือสนองตัวต้องการของตัวเองไปด้วย เสียงหวานๆครางในลำคอผสมกับเสียงครางทุ้มและลมหายใจฟืดฟาด จนสุดท้ายคนตัวสูงก็ถอยตัวออกถอดกายลงมาแลกจูบกับร่างขาวที่นอนเบื้องล่างพลางใช้ฝ่ามือลูบไล้กันไปมาเบาๆ

“อะ..อา..”ลู่หานครางแผ่วเมื่อถูกซุกไซ้ซอกคออีกหน ส่วนล่างขยับโยกเสียดสีกันปลุกเร้าจังหวะจนหลงลืมเรื่องรอบตัว เซฮุนเลื่อนริมฝีปากลงกดจูบกับยอดอกบนแผ่นอกเรียบ ลงไปถึงหน้าท้องแล้วดึงบ็อกเซอร์ที่อีกฝ่ายทำกิจกรรมค้างไว้ออก โดยที่ร่างเล็กๆก็ยกขาขึ้นให้ความร่วมมือเต็มที่ คนตัวสูงใช้ฝ่ามือรูดพร้อมกับเลียส่วนปลายแท่งเนื้อสีชมพูสดนั้นจนอีกคนครางผวา ศีรษะกลมแหงนขึ้นพร้อมหลับตาแน่นก่อนจะจิกมือกับเรือนผมสั้นๆนั้น เสียงดูดดุนดังขึ้น พร้อมกันกับใบหน้าหวานๆคอยผงกสีรษะขึ้นมองก่อนจะลงไปนอนครางดังเก่า

“อ่ะ..อ่าส์..อาาา อาาาาา อื้มมม”เอื้อมมือสอดนิ้วกับฝ่ามือใหญ่ที่ขยับขึ้นมาบดบี้ยอดอก สะโพกมนขยับรับทุกสัมผัสอย่างไม่เกี่ยงงอน เป็นจังหวะที่ต่างคนต่างรู้แก่ใจกันเองดีอยู่แล้ว ชายหนุ่มขยับศีรษะรัวเร็วจนอีกคนผวาเกร็งก่อนจะขยับตัวขึ้นไปอยู่ข้างเตียงอีกฝั่งกะทันหันพร้อมกับดึงอีกคนให้ขยับตาม ร่างเล็กๆนั่งห้อยขากับปลายเตียง รูดรั้งแก่นกายตัวเองพร้อมกับแลกลิ้นกับอีกฝ่ายที่กำลังปรนเปรอตัวเองเช่นกัน เซฮุนดอบอีกฝ่ายหาตัวโดยมือขาวก็เปลี่ยนไปกอบกุมแท่งเนื้อทั้งสองขยับไปพร้อมๆกันก่อนจะถูกดันให้นอนหงายไปกับผืนเตียง

“ไม่ใส่นะ”ไม่ใช่ประโยคขอร้องแต่กลับเป็นการบอกเล่าธรรมดาว่าจะไม่มีถุงยางอนามัยในกิจกรรมวันนี้ ร่างสูงเปิดเจลชโลมตัวเองก่อนจะดึงขาขาวขึ้นคาไหล่พร้อมกับดันกายเข้าไป กิจกรรมที่ทำกันวันเว้นวันทำให้ไม่ใช่เรื่องยากอะไรนัก เขากดตัวเข้าไปทีละน้อยพลางประคองแก้มก้นนุ่มๆไว้จนขยับเข้าไปได้เกือบหมด จนเข้าไปสุดก็จับขาของลู่หานขึ้นชิดกันพร้อมกับขยับโยกโดยที่คนตัวเล็กก็ยังเชิดหน้าเม้มปากส่งเสียงครางพลางใช้มือสาวท่อนเนื้อตัวเองอยู่อย่างนั้น

“อะ..อื้ม..อ่า..อ้า..”

“อา..”เสียงทุ้มครางให้กับการบีบรัดนั่นแล้วกดสะโพกลงไปอีกทีสลับกับโยกตัวออก จนจังหวะไหลลื่นก็รั้งข้อเท้าอีกคนแยกออกกลางอากาศพร้อมกับกระแทกตัวเข้าใส่จนคนตั้งรับสูดปากเบาๆ

“ซี๊ดด..อะ..อา..อ๋า อ่ะอ่ะอ่ะ”

มือขาวดันหน้าท้องแกร่งให้ขยับช้าลงอีกนิดส่วนมืออีกข้างก็รูดรั้งตัวเองเป็นจังหวะให้รับกับที่อีกฝ่ายส่งเข้ามา เสียงกระทบกระแทกเนื้อดังแข่งกับเสียงลมหายใจ

“อา..ตัวเอง..ตัวเองครับ”

“อื้มม..โอเคมั๊ย?”

“อื้ออ”ครางอ้อนก่อนจะโดนกระแทกแรงๆติดต่อกันจนครางออกมาเสียงดัง เซฮุนจับขาที่แยกออกชิดกันอีกครั้งพร้อมกับจับหน้าขาเรียบที่ชื้นเหงื่อก่อนจะกระทบตัวหาแรงๆ

“อ่าส์..ซี๊ดดด เสียวว่ะ”

“อ๊า ตัวเอง..แบบนั้น..อื้ม..”จังหวะเริ่มเร็วและแรงขึ้นพอๆกับจังหวะรูดฝ่ามือของคนที่นอนอยู่ เสียงครางเพ้อลั่นระงมไปทั่วจนท่อนเนื้อที่ถูกชักพาคายหยาดน้ำสีขุ่นออกมาเปรอะหน้าท้องพอๆกับเอวสอบที่เคลื่อนไหวช้าลงเพราะปลดปล่อยความต้องการรอบแรกออกมา แต่ก็แค่สั้นๆเพราะเจ้าตัวก็ขยับกายใหม่อีกครั้งจนร่างเล็กลดขาลงเพราะรู้สึกเมื่อย กลายเป็นว่าเอาขาเกี่ยวสะโพกที่ขยับไหวแทน ใบหน้าหวานครางออกมาพลันจิกที่นอนเมื่อถูกกระตุ้นอารมณ์อีกครั้ง โดยท่อนเนื้อสีชมพูเข้มที่ปลดปล่อยไปนั้นถูกฝ่ามือกว้างกอบกุมปลุกปั่นอารมณ์ให้ การกระทบกระแทกเริ่มต้นอีกหนราวกับเมื่อกี้ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน

“อ๋า..อ๋า..อ๋า..อ๊ะ..อ๊า..”ร่างนวลขยับเคลื่อนไถไปมากับที่นอนกับแรงกระแทกที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของอีกฝ่าย ร่างสูงจับขาอีกคนถ่างออกกว้างแล้วสวนสะโพกแรงๆอีกครั้งจนไปถึงกันอีกหนจึงถอนตัวออก

ทว่า...มันก็ยังแข็งตึงอยู่เหมือนเดิม...

ลู่หานขยับตัวถอยเข้ามาจากขอบเตียงโดยที่ตัวสูงก็คลานเข่าเข้ามาหา เรียวขาถูกจับขึ้นพาดบ่าพร้อมกับการสอดใส่ที่เริ่มต้นอีกครั้ง เซฮุนยันแขนกับที่นอนก่อนจะซอยสะโพกจนเสียงหวานแผ่วครางกระท่อนกระแท่น เสียงเตียงสะเทือนกึ่กๆผสมเสียงครางสั่นและเสียงลมหายใจของเขาเอง ใบหน้าคมโน้มหน้าประชิดเมื่ออีกฝ่ายยกแขนขึ้นโอบรอบคอพลางส่งเสียงครางออดอ้อนอีกหนพร้อมกับก้มดูดริมฝีปากอย่างตามใจ

“อา..อืมม..”ทั้งสองร่างสั่นคลอนด้วยจังหวะถี่ๆทว่าก็ไม่มีทีท่าว่าจะละจูบไปจากกันสักนิด สะโพกที่รัวแรงเปลี่ยนมาเคลื่อนไหวเนิบๆเมื่อรสจูบดึงดูดความสนใจได้ดีกว่า ปลายลิ้นพัวพันเข้าหาพลางดูดดุนจนเกิดเสียง ลู่หานแตะสันกรามอีกฝ่ายไล้มือเบาๆพร้อมกับเอียงหน้ารับรสจูบที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ร่างสูงเร่งจังหวะสวนเอวพร้อมไซ้ซอกคอหอมอีกหน เสียงกระแทกกลับมาดังลั่นอีกครั้งจนอีกฝ่ายต้องร้องบอกเบาๆ

“จะถึงแล้ว..ถึงแล้ว..อ๊า”

“อีกนิดนะ..อาาาา”ลู่หานผวากอดเซฮุนที่โอบกอดร่างของตนเองแน่นเมื่อการปลดปล่อยมาถึงอีกหน ร่างขาวเริ่มอ่อนเพลียขึ้นมาแต่อีกฝ่ายกลับไม่มีทีท่าว่าจะหยุด มิหนำซ้ำยังขยับต่อไปได้อีกต่างหาก

“โอะ...โอ๊ะ..อืมมม”อดร้องไม่ได้เมื่อจังหวะแรงๆนั้นยังดำเนินต่อราวกับเครื่องจักร ทั้งที่ปกติคนเรามันน่าจะหยุดไปได้นานแล้ว และทั้งที่เขาควรจะชินกับบทรักที่แสนจะกินเวลาและพฤติกรรมเหมือนกับเสร็จแล้วลบข้อมูลว่าเคยทำแล้วเริ่มใหม่อีกหนของอีกฝ่าย แต่จังหวะเร้าใจแบบนี้เขาก็ได้แต่ปล่อยให้เลยตามเลยในเมื่อเป็นความสุขของอีกคน แล้วมาจัดการตัวเองให้มีอารมณ์ร่วมไปอีกครั้งจนถูกดึงให้หันหลังพร้อมกับโก่งสะโพกขึ้น

“อีกทีนะ..”เอ่ยปนหอบกับใบหน้าหวานที่เอื้อมมือสาวกายตัวเองอีกหน ท่อนแข็งดันเข้าใส่พร้อมกระแทกจนเสียงดังปั่บๆไปพร้อมกับเสียงร้องครางสะท้าน

“อ๋า..อ๋า..อ๊า...อ่ะอ๊ะอา..อา..”ยันแขนไว้กับเตียงเหงื่อผุดพรายเต็มกาย หยาดน้ำคลอดวงตาฉ่ะปรือด้วยความเสียวสะท้าน จนน้ำขุ่นๆกระเซ็นออกมาอีกหนก็ยอมรับว่าไม่ไหว จึงทิ้งตัวลงกอดหมอนโดยยังแอ่นสะโพกรับแรงกระทบหนักหน่วงแบบนั้นจนกระทั่งอีกคนฉีดพ่นความต้องการของตนอีกหน ขยับสะโพกอีกครั้งจนปลดปล่อยออกมาอีกที จนสุดท้ายก็ค่อยๆถอยกายออกจากช่องทางที่เต็มไปด้วยน้ำขุ่นที่อัดแน่นจนไหลย้อนออกมาเป็นทางย้อยจนไปถึงต้นขาด้านใน

ลู่หานพลิกตัวนอนหงายหอบแฮ่กอย่างหมดแรง โดยที่เซฮุนก็ตามลงไปโอบกอดพร้อมกับป้อนจูบหวานๆอีกครั้ง เขาสอดแขนกอดเอวอีกฝ่าย มืออีกข้างก็กระหวัดล้อมศีรษะกลมลูบเส้นผมนิ่มเล่น ในขณะเดียวกันมือเล็กแตะลงกับต้นคอแกร่ง ไล้นิ้วกับตำหนิสีดำจุดเล็กๆตรงต้นคอส่วนมืออีกข้างก็ไล้เส้นผมสั้นๆอย่างอ่อนโยน ทั้งคู่กอดกันอยู่อย่างนั้นจนสุดท้ายร่างสูงก็ถามขึ้นมา

“ง่วงรึยัง?”

“ง่วงแล้ว”ตอบเสียงออดทำตาปรือๆจนอดยิ้มให้ไม่ได้ เขาพลิกตัวก่อนจะดึงร่างอีกคนเข้ามากอด

“ก็นอน พรุ่งนี้งดเอา เมื่อรืนจะได้ไปเที่ยว ดีมั๊ย?”

“ดีฮับ”คนนอนซุกทำเสียงเล็กเสียงน้อยพร้อมกับอมลมแก้มป่องใส่จนโดนฟัดแก้มอีกหน คนตัวสูงลูบเรือนผมนุ่มกล่อมอีกคนเบาๆก่อนจะพากันเข้าสู่ห้วงนิทราภายในค่ำคืนที่วุ่นวายประสาเมืองหลวง ไม่มีคำบอกรัก ไม่มีอะไรที่ทำให้กันอย่างพิเศษ

มีแต่เรื่องที่พวกเขาต่างรู้ดีกันอยู่แก่ใจ...

*

 
 

กว่าจะลากตัวเองมาทำงานได้ผมนี่แทบตาย อิเชี่ยแห้งตอกมาได้ใส่ไม่ยั้งหยั่งกับผมเป็นตุ๊กตายางวันนี้เลยจำเป็นต้องโด๊ปโอท็อปจากปักกิ่งที่อาม่าส่งมาให้เบิ้ลเป็นสองขวด วันนี้อิแห้งตื่นเช้าครับไม่รู้ทำไม สุดท้ายก็ออกมาจากห้องพร้อมกันโดยที่มันก็พูดขึ้น

“เดี๋ยวไปส่งนะ”

“เอ๋?”

“ทำไมมีปัญหาเหรอ”มันหันมาทำหน้าติ๋มใส่ผม  แปลกใจด้วยอะครับงงด้วย ไปส่งเรอะ? โหยเดี๋ยวเขาว่าพี่หานไม่แมนอะ

“แต่...”

“เรื่องมากกูตบหัวหลุด”มันเงื้อมือขึ้นทำเอาผมรีบพนมมือทรุดลงหน้าประตูห้อง อิฮาร์นี่ก็โหดสัสรัสเซียไปไหน อินาร์ซี ตอนแก่ขอให้มึงหนวดจิ๋มอิฟวย

“จ้าไปส่งจ้า”

“พูดง่ายๆแต่แรกก็จบ เป็นไรกันวะแก่แล้วเรื่องมากกันจัง”มันบ่นก่อนจะเปิดตู้โยนรองเท้าหนังมาให้ผมใส่ “อิเน่าพังแล้ว ใส่ไป ไม่ใส่กูตบ”

E5พูดดีแค่ตอนจะเอากูสินะ อิโดก อิซอกคอห่าน อิทิชชู่เปียก ก็เหมือนเดิมครับด่าได้แค่ในใจ สุดท้ายมันก็ไปส่งผมอยู่ดีท่ามกลางเสียงวีดวิ้วของอิแบคที่วันนี้มาในคอสตูม เสื้อเขียวกางเกงขาเดฟสีแดงลายม้าลาย องค์กรพิทักษ์สัตว์โลกโปรดเอาอินี่ไปกำจัดเลยครับ อินี่มันภัยป่า มันเป็นเก้งที่เป็นอันตรายต่อสัตว์โลก

“หูย...ผัวมาส่ง ตอกกระชับสัมพันธ์กันกี่โมงล่ะ”มันส่งเสียงในมือถือแคตาล็อกเสื้อผ้าวัยรุ่นเดินนวดนาดมาหาทั้งที่ผมยังไปมาถึงแผนก ผมวางกระเป๋าก่อนคว่ำปากเป็นรูปพาราโบล่าใส่มันไปหน

“มึงโทรไปรอบแรกแหล่ะกูโดนดาเมจเลยอิหอยแมลงภู่”

“มีให้เอาก็เอาเถอะมึง กูก็อยากโดนหน่องปาร์คดาเมจเหมือนกันนิ”มันเปิดแคตาล็อกไปมา ท่าจะหาเสื้อผ้าใส่ไปพรุ่งนี้ละมั้ง

“พรุ่งนี้ไปไหนกันวะ”

“ไม่รู้อะ พวกมึงก็คิดดิ กูจะเป็นเคะติ่ง”มันบิดตัวทำตาปิ๊งปั๊งแบบการ์ตูนตาหวาน “หน่องปาร์คไปที่ไหน นูน่าจะไปด้วยค่ะ เพราะนูน่าอยากไปที่ๆมีเราสองคน”

“งั้นมาชวนพวกกูหาหอกอะไร”ผมถามโดยที่มันก็ทำตาตั้งทันที

“มึงทิ้งเพื่อนอย่างกูลงหราาาาาา ไม่มีกูกับอิอู๋ไม่มีใครคบมึงแล้วนะ”ผมยกตีนใส่มันทันที แต่ก็รีบทำตัวเรียบร้อยเมื่อเจ้ชิงชิงเดินหน้าซีดเผือดออกมาจากห้องน้ำ

“เจ้เป็นไรคะริซซี่ดาเมจเหรอ”อิตุ๊ดทักแซวๆ ปกตินี่เจ้แกต้องเท้าเอวทำเสียงแว้ดๆแล้ว แต่วันนี้เปล่า..แปลกวุ้ย..

“พวกแก...ฉันยังไม่พร้อมจริงๆนะ”

“เจ้เป็นไรคะ เจ้บอกหนูสิ”อิตุ๊ดทำการสัมภาษณ์โดยผมก็ทำหน้าที่ผู้ชมไป เจ้ชิงชิงยกมือปิดปากก่อนจะส่งเสียงสั่นเครือ

“ประจำเดือนฉันไม่มาหลายเดือนแล้ว..ฉันเลยซื้อที่ตรวจครรภ์มาดู แต่มันไม่มีขีด ทำมายมันไม่ขี๊ดดดด นี่ช้านแท้งลูกใช่ม้ายยยย”

“...”

เงิบแดกสิครับ...

ผมกับอิแบคมองหน้ากันท่ามกลางเสียงฟูมฟายของเจ้ชิงชิง คือนางก็อุปโลกน์ว่านางคือสตรีทั้งที่ความจริงแม่งเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่ประจำเดือนละครับ แล้วนี่มาแท้งอีก ผมแท้งทุกวันเลยงั้น ฆี่ทุกเช้าตดมันสนั่นเมือง ลูกตายไปหลายศพแล้วเถอะ-_-;;

“ชิงชิงครับ ใจเย็นๆนะ”อิอู๋วใส่ชุดดำมาประคองเจ้ชิงชิงไว้ สงสัยใส่มาเพื่อไว้อาลัยลูกมันที่แท้งไปแน่นอน อิฮาร์นี่ก็หน้าหล่อหุ่นดีมีโปรไฟล์ซะเปล่า สะต่งสติไปหมดละ ผมกับอิตุ๊ดมองไอ่คริสสารร่างเบ้าหน้าระดับท็อปโมเดลประคองสตรีเซ็กชั่นสองในชุดลูกไม้สีขาวที่ร้องไห้ราวจะขาดใจอย่างอดสู โรงละครเพลงไม่ได้แดกตังผมหรอกครับในเมื่อเจ้านายเล่นสดให้ดูแทบทุกวัน

“คริส..แกอย่าบอกนะที่ปิดออฟฟิศถึงวันจันทร์เพื่อไว้อาลัยลูกของแกกับเจ้”อิแบคอ้าปากค้างสีหน้าประมาณเฮี่ยไรวะ โดยที่อิอู๋ก็ประคองร่างเมียรักของมันที่กำลังดมยาหอมบรรจุหลอดคิตตี้ไว้เสียงฮืดฮาด โธ่อิอู๋... มึงกระสันอยากเป็นพ่อคนมากสินะ มึงจะรู้มั๊ยว่าลูกมึงคือฆี่ หรือมึงเข้าใจว่าเจ้ชิงชิงแกเป็นผู้หญิงวะ.. มโนเป็นเลิศพอกันทั้งผัวทั้งเมีย.. อิหน้าหล่อมันเบนเหง้าหน้ามามองพวกผม จริตยิ้มมุมปากทำหน้าอ่อนโยนประสาชายละมุนดั่งแดกน้ำยาปรับผ้านุ่มเป็นอาหาร ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า

“เออ กูกับแฟนยังทำใจไม่ได้ว่ะ พวกมึงก็หยุดงานไปก่อนนะ”มันยิ้มเศร้าๆแล้วตบท้ายด้วยน้ำเสียงละมุนละไม “แบคฮยอน..มึงเก่งมากนะที่ดูออก ในฝูงควายทุกสายพันธ์บนโลกมึงเป็นตัวที่ฉลาดที่สุดเลยนะเพื่อนรัก”

พูดเสร็จก็ประคองเจ้ชิงชิงออกไปปล่อยให้ผมกับอิแบคดาวน์โหลดคำพูดของมัน จนกระทั่งอิแบคร้องแว้ดออกมาในที่สุด

“อิเหยิน มึงว่ากูเป็นควายเหรอส้าดดด อิส้นตีนหมา!!”





 

*

และแล้ว...วันเดทนรกก็มาถึงโดยที่เราวางแผนว่าจะปิกนิกพักผ่อนกันที่สวนแห่งหนึ่งแถบชานเมือง โดยอิแบคก็หอบหิ้วเสบียงอาหารมาเต็มเปี่ยม อินี่ดีอยู่ข้อเดียวครับคือทำอาหารอร่อย แต่เรื่องอื่นหมาไม่แดก-_- รถนี่เห็นอิแห้งว่าจะให้อิหูบานมารับ อิฮาร์ขี่ซาเล้งมารับป่ะว่ะ คือผมฝังใจกับแรกพบผมกับมันที่ใส่เสื้อยืดแถมมากับน้ำมันเครื่องมากนะนี่อยากบอก ถ้าซาเล้งมารับป๋าหานไม่ไปนะครับเดี๋ยวผิวเสียสาวจะเมิน อุคริ

ถ้าให้อธิบายตอนนี้ผมอยู่ในสภาะห่อผ้าขนหนูนั่งทำตาปริบๆรออิแห้งค้นเสื้อผ้า ไม่ใช่มันใส่ครับให้ผมใส่ ผิดตรงไหนอะผมอยากใส่เสื้อเชิ้ตแมนๆไปอะ ก็ไม่ได้แมนมากสักหน่อย มันค้นนั้นนี่สุดท้ายก็เหวี่ยงฮู้ดสีชมพูแป๋นมาครอบหัวผมตามด้วยกางเกงขาเดฟที่หมกไว้ เห้ยมันไม่แมนอะ เชิ้ตกางเกงแสลคดิคาริสม่าเมะแบบผู้ใหญ่อะโถ่ ผมทำหน้าโกรธขึงแบบชายมาดแมนใส่มันแต่มันก็ดีดกะโหลกผมเบาๆ

“ไม่ต้องมาค้อนใส่ไป”

“งืออ ตัวเองอ่ะ”ผมคำรามประท้วงอย่างดุดัน จนมันทำท่าจะเปิดเอ็มสิบหกตรงชั้นบนสุดของตู้นั่นแหล่ะผมเลยรีบแต่งตัว ขี้เอาไม่พอขี้ยัวะด้วยนะมันน่ะนี่ไม่ได้กลัวนะเกรงใจ

พอแต่งตัวเสร็จอิแบคก็แหลมหน้ามาพอดี เห็นชุดมันแล้วรู้สึกเงิบแดกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนครับ อะไรคือเชิ้ตสีขาวทรงฟิตติดระบายกับกางเกงขากระดิ่งวะครับ ตามด้วยตะกร้าใหญ่แม่งเหมือนหนูน้อยหมวกแดงเวอร์ชั่นสะดิ้งมาก ผมกระพริบตาปริบๆสองสามครั้งมองหน้าอิเชี่ยแห้งที่น่าจะเงิบแดกไม่แพ้กัน

“พี่แต่งเฮี่ยอะไรของพี่มาเนี่ย?”

“หยาบคายมากนะ กูแต่งตัวแบบวินเทจ”เสื้อเชิ้ตฟิตๆติดระบายกับกางเกงขาบานๆสีเปลือกมังคุดงี้ มึงไม่เอาวิกแอฟโฟร่มาด้วยเลยล่ะวะน่ะ ผมได้ยินเสียงอิแห้งถอนหายใจก่อนที่จะลากญาติมันแถ่ดๆเข้าไปในห้องนอน

“เดี๋ยวยืมชุดพี่ลู่ไปใส่ก่อนแล้วกัน”

“เฮ้ยแต่กู..”อิแบคทำท่าจะค้านแต่ก็ค้างแทนเมื่ออิเชี่ยแห้งหันมาพูดเรียบๆใส่

“แต่งแบบนี้เชี่ยชานไม่ชอบหรอก”

“อ้าวก็ในเพจรักน้องปาร์คบอกว่าน้องปาร์คชอบผู้หญิงแต่งตัววินเทจไง..”อิแบคทำเสียงอิดออดเอานิ้วจิ้มกันจึ่กๆจนผมไม่รู้ว่าใครที่แก่กว่า ผัวเด็กของผมรื้อหาเสื้อผ้าปากก็พูดไปด้วย

“ไม่มีหรรมเมื่อไหร่ค่อยมาพูดเรื่องผู้หญิงนะ”

โหดสัสนาซีครับอินี่..ชาติที่แล้วมันต้องเป็นหัวหน้ากองกำลังติดอาวุธที่ไหนแน่ๆ... ผมเปอร์เซนต์เสมอครับพยักหน้าเชิงปลอบใจให้อิแบคที่เริ่มเบะปาก อิเชี่ยแห้งคำพูดโจมตีร้อยเปอร์เซ็นต์ครับทำอะไรมันไม่ได้นอกจากทำใจให้ชิน สุดท้ายอิแบคก็ได้กางเกงเดฟซึ่งอินี่ก็แต๊บมาซะเป้าเรียบพร้อมกับเสื้อแขนยาวลายขวางสีเหลืองส้มสลับกรมท่าที่อิแห้งมันซื้อมาแต่ใส่ไม่ได้เพราะเอวเต่อ พอเอามาให้ผมใส่มันไม่ใช่คนแมนสไตล์โดนทักว่าขี่โย้หมี่ตั้งแต่แม่ค้าที่ตลาดยันวินปากซอย มันไม่ใช่คอนเซปต์ที่พี่หานตั้งไว้เลยไม่ได้แตะจนอิแบคได้ฉลองพระองค์นี่ล่ะครับ

“เสื้อผ้าห่าไรวะ”มันบ่น แต่ดันเป็นคำถามเดียวกับที่ผมถามตัวเองเกี่ยวกับคอสตูมมันทุกวัน อิแห้งรับสายก่อนจะหันหน้ามาหาเราสองคน

“ชานมันมารอข้างล่างแล้ว”

ผมลงมาจนถึงด้านล่างหวังจะเห็นซาเล้งผุๆสักคันเพื่อจะได้อ้างนอนที่ห้องกลับพบเพียงมินิคูเปอร์สีฟ้าขาวเพ้นท์ลายกราฟฟิกที่เท่สาด กับอิหูบานวงดอกบัวคู่ฯ(ขอย่อนะชื่อแม่งยาวกว่ากำแพงเมืองจีนบ้านกูอีก-_-“) ใส่ฮู้ดตัวใหญ่ๆใส่แว่นไม่มีเลนส์ (ไม่รู้จะใส่ไปทำฮาร์ไร ช่างมันครับแฟชั่นเด็ก) รองเท้าคู่ใหญ่เท่ารถจักรยานเด็กผมเซ้ตตั้งผิวขาวสะอาดสะอ้านกำลังถูมือเป่าลมไปมา หล่อสัสหัดเยอรมันอิปลาสวรรค์ตราทาโก้ ผมได้ยินเสียงอิตุ๊ดน้อยหายใจฟืดฟาด นี่เพิ่งเก้าโมงเช้าแต่ท่ามันเริ่มตกมันละครับ สีหน้าเหมือนอิหลินปิงตกไข่ไม่ไหวจะเคลียร์เพลียฮาร์ทมั่กๆ

“ไปเลยป่ะ”อิหูบานมันชวนก่อนจะแยกย้ายกันขึ้นรถ อิแบคทำท่าจะถลาไปนั่งข้างแต่อิเชี่ยแห้งมันเอาขายาวๆกั้นไว้พร้อมยัดตัวเข้าไปนั่งก่อน ปล่อยให้อิแบคทำหน้าดาวพระศุกร์อีกครั้งก่อนที่ผมจะลากมันนั่งหลังไปด้วยกัน

“คิดไงวะชวนกูมาสวน”อิน้องปาร์คถามเบาๆกับอิแห้งที่เท้าแขนกับประตูรถ ผมได้ยินเสียงอิแห้งตอบไปเบาๆ

“เผื่อมึงจะนึกเพลงใหม่ของมึงออกไง”

“เอาพี่เค้ามาเที่ยวด้วยอะดิ สวัสดีครับ”อิน้องปาร์คส่องหน้ากับกระจกหลังพร้อมกับทักทายผมเบาๆ ก่อนจะหันไปยิ้มแล้วพยักหน้าน้อยๆให้อิแบคที่กอดตะกร้าเสบียงไว้แต่ผมแอบเห็นแม่งจิกเบาะรถเค้าเป็นทางยาวเลย อิน้องปาร์คพี่ไม่เกี่ยวนะครัชอิตุ๊ดมันบังคับ

“อื้ม สวัสดี อีกสองคนล่ะ?”ผมทักไปตามปกติก่อนที่อิน้องปาร์คจะหักพวงมาลัยรถอย่างชำนาญ ไม่เป็นไรนะแบคหากมึงแดกน้องเค้าได้ยามลำบากน้องเค้าก็คงขับแท็กซี่เลี้ยงมึงได้แน่นอน  ได้ดีอย่าลืมกูนะตุ๊ด...

“ไม่รู้ไปไหนกันอะพี่ ปล่อยไปเหอะแม่งกิ๊กกัน”มันหัวเราะเบาๆ เห็นบรรยากาศมันเงียบๆผมเลยชวนคุยแทนอิแบคที่ตะคริวแดกเพราะโดนฟันครบชุดของน้องปาร์คดาเมจเข้าให้

“วงที่ทำกันอยู่เป็นไงบ้าง”

“ก็เรื่อยๆพี่ รับงานตามมหาลัยบ้างลงยูทูปบ้างไม่มีรายได้แต่ใจมันรัก ไอ่เทามันก็ตีกลองแตกไปสองชุดยังร้องไห้ให้แม่มันโอนตังมาให้อยู่เลย ส่วนไอ่จุนปกติมันเป่าเป็นแต่ขลุ่ยตอนนี้มันเริ่มเก่งเบส ผมก็เล่นกีต้าร์กับร้องนำ”

“อ้าวแล้วฮุนอะ”ผมถามก่อนจะเห็นอิน้องปาร์คมันหันไปเหล่อิแห้งแล้วตอบเบาๆ

“มันเป็นหางเครื่องครับท่อนร้องไม่มีเล่นดนตรีไม่ได้”

“เฮี่ยไรเพลงล่าสุดมึงกูก็ร้องเหอะ”

“เชี่ยสองคำกูไม่นับ”อิน้องปาร์คสวนทันที แหม่เจริญจังเลยจ้าผัวกูได้ร้องตั้งสองคำ กูต้องโทรบอกให้แม่มึงอัดแผ่นเสียงทองคำให้มึงไหม...

“นับดิเสียงกูทรงคุณค่ามากนะ”เอาละครับอิฮุนเล่อร์ทายาทฮิตเล่อร์เริ่มแสดงความนาซีของมันออกมา แต่อิปาร์คมันก็แค่หัวเราะเบาๆแล้วขับรถเข้าไปจอดในสวนสาธารณะ อิแบคมันหันมามองหน้าผมพร้อมกับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

“อิรู น้องปาร์คไม่หวั่นไหวกับกูเลย เพราะเสื้อผ้าที่ผัวมึงให้กูใส่แหล่ะ”

“ถ้ามึงใส่น้องปาร์คมึงก็คงหวั่นนะ แต่แม่งไม่หวั่นไหวว่ะ หวั่นกลัว”

“อิโดกกระโผกหมา”

ผมแลบลิ้นใส่ โดยบรรดาเด็กๆก็ขนข้าวของพวกเบาะนั่งไปจนจักรยานแบบพับลงมา ส่วนคนแมนๆอย่างผมกลับได้มาช่วยอิแบคขนเสบียงแทน ผมรู้สึกไม่ดีอีกแล้วแฮะ เหมือนจิตสังหารของอิเงาดำๆจะกลับมาอีกครั้ง... สงสัยคิดไปเองครับ ปกติคนแมนๆอย่างผมไม่เคยมโนนะ การมโนมันคือการเข้าข้างตัวเองซึ่งคนแมนเขาไม่ทำกันฮ้าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮี้ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่ พอๆกลับมา หลังจากจัดเตรียมอาหารเสร็จพวกเราก็ลงมือเปิดตะกร้าซึ่งอิแบคก็ไม่ทำให้ผิดหวังเพราะอาหารเศือกดูเป็นผู้เป็นคนกว่ามันอีกครับ

“เห้ยใครทำอะ โคตรน่ากินเลย พี่เหรอ?”อิน้องปาร์คหันมาหาผมที่ผมก็รีบส่ายหน้าจนแก้มทั้งสองข้างแทบจะตีกัน คนอย่างกูหั่นต้นหอมได้แม่ก็แทบปิดซอยเลี้ยงแล้วครัช...

“เปล่าๆ เพื่อนพี่...”ผมเหล่มองอิแบคที่แอบกระตุกหลังเสื้อผมยิกๆ “เพื่อนพี่ชื่อแบคฮยอนอะ ทำงานด้วยกัน เป็นญาติเซฮุน”

“อ้าวทำไมมึงไม่แนะนำกูบ้างวะ”น้องปาร์คหันไปกระทุ้งศอกอิแห้งที่แดกไก่ทอดไม่สนอัลปาก้าอะไรทั้งนั้น ก่อนที่มันจะกระดกโค้กอึกใหญ่แล้วปล่อยพลังโจมตีทันที

“กูไม่รู้ ไม่เคยเห็นมึงบ่นอยากเอาเมีย”

ความเงิบ อิส ฟอลโลววิ่งยูว...

ในวงข้าวแบบแบกะดินตอนนี้อิน้องปาร์คหน้าแดงไปถึงใบหู โดยอิแบคก็ก้มหน้างุดหมดภาพลักษณ์เจ้าแม่แห่งออฟฟิศไปทันที ส่วนผมยังทำการเคี้ยวเอื้องช้าๆเพราะไม่รู้ซัมติงเฮี่ยไรสักอย่าง รู้แค่ว่ามองหน้าติ๋มๆของอิแห้งนานๆแล้วกูอยากแท้งลูก... ส่วนตัวมันเองก็ทำหน้าเหรอหราแบบมันพูดเฮี่ยไรผิดไปรึเปล่า จริงๆก็ไม่นะ แต่เหมือนแอบมีซัมติงกันปะวะ แอบส่งใจให้กันในคุกกี้รันงี้ แม่งไม่แนวเท่าอินกท่อหรอกพี่หานมั่นใจ เอาวะบรรยากาศโคตรเหมือนซีรี่ย์เกาหลีมากเอ่าะห์ ไม่มีเฮี่ยอะไรโผล่มาคือดี วันดีวันงาม ใจจริงก็อยากอยู่กับเพื่อนกับผัวแบบปกติเหมือนกัน

“แต่....แต่แดแด๊แด...แตแด๊แดแด่...”

“ตุ้มตุ๊มตุมตุมตุมตุ่มตุ๊มตุมตุมตะดุมตุ่มตุม”

“...”

ต่อหน้าพวกเราปรากฏคนบ้าสองคนกำลังยึดมือเอนออกจากกันคนละข้างพร้อมกับโบกแขนไหวๆไปมา แต่สถาพเหมือนอาม่ารำไทเก๊กมากกว่า พวกเรามองด้วยสภาพเดิมอีกครั้ง สงสัยวันนี้คือวันเงิบเดย์-_-

“พวกมึงยังไม่เลิกโคฟต้นไม้อีกเหรอ”อิเชี่ยแห้งปากระดูกใส่ปรากฏเป็นอิหน้าเขียวกับอิตัวข้าวแม่งมากันเป็นดูโอ้ คือห่าไม่มีใครรอบตัวกูปกติสักคน ชักไม่แปลกใจแล้วครับว่าทำไมผมถึงได้เป็นคนเส็งเคร็งเยี่ยงนี้...

“เฮี่ย แนวออกมึง”ไอ่ตัวขาวมันสะพายกระเป๋าเป้มากับอิหน้าเขียวซึ่งพอหน้าอิแบคปุ๊บก็ยิ้มร่าออกมา มันจะเกี่ยวอะไรกับคืนก่อนนั่นป่าววะ

“เพ่คงสวยกิงข้างกั่งอัลไลคั่กน่ารั๊กเจิง(พี่คนสวยกินข้าวกับอะไรครับน่ารักจัง)”มาถึงแม่ง ก็หยอดอิแบคที่กรอกตาเป็นครั้งแรกในรอบปีก่อนจะพูดเบาๆ

“กินข้าวกับผัวครับ”

ได้ยินดังนั้นอิหน้าเขียวมันก็เอามือกุมอกซ้ายก่อนจะหันไปกอดอิตัวขาวที่คอยลูบหลังปลอบใจทันที พอสงบจิตใจกันได้พักก็เลยขยายวงข้าวรับอิสองตนนี้เข้ามาด้วย ผมได้ยินอิหน้าเขียวบ่นแนวว่าอิแบคทำกับข้าวอร่อยหน้าตาน่ารักมันเลยให้อภัย ไม่เป็นไรครับคนชาติจีนด้วยกัน พูดไม่ชัดแค่ไหนพี่หานจะใช้ใจสื่อ (อิเฮี่ยหล่อสาดดดดดดด)

“ขอสัญญาว่าจะรักเพียงดุ้น~ ว่าจะรักแค่ดุ้น~ ว่าจะขอมีดุ้นอันเดียวเท่านั้น~”

“เพลงแม่ง ช้าเอามันส์หน่อยดิ ร็อคๆอะ”

“ใช้กำลังขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป ทิ้งตัวลงแทงเข่ากัดขาเธอเอาไว้ พนมสองมือขึ้นตบเธอให้สลบไป แต่คงไม่มีประโยชน์เมื่อโดนเธอเตะไข่ แต่ถ้าว่าตัวเธอนั้น ยังห่วงไข่ ถ้าหากว่าทุกเรื่องเด้ายังพอมีความหมายย ได้โปรดอย่าจากฉันปายย อย่าขโมยตังฉันไปเลยยย”

ผมฟังเพลงเฮี่ยไรก็ไม่รู้ที่อิน้องปาร์คแหกปากร้อง อิน้องเขียวก็เอากระป๋องมาคว่ำตูดทำเป็นกลอง ส่วนอิน้องขาวก็ตบมือเป็นจังหวะแปะแปะ อิแบคนั่งบิดเกลียวประหนึ่งอิน้องปาร์คร้องเพลงให้มันฟัง ผมนั่งหน้าเอ๋อแดกอยู่ส่วนอิแห้งก็นอนเอาหนังสือปิดหน้า ชิวสาสครับวันนี้ แต่แล้วแม่งก็นึกขึ้นได้ไงว่าควรเปิดโอกาสให้น้องปาร์คกับอิแบคอยู่ด้วยกันจึงหันไปเขย่าตัวเชี่ยแห้งที่นอนแดกสวนสาธารณะอีกครั้ง รสชาติใหม่สิมึง

“ตัวเองครับไปปั่นจักรยานกัน”

“ร้อนจะตายฮาร์”มันพึมพำก่อนจะมองหน้าผม สีหน้ามันก็เหมือนนึกวัตถุประสงค์ออกเหมือนกัน “อืมไปดิ  ไอ่เทาไอ่ม่อนปั่นจักรยานกันมึง”

เจริญปะครับปั่นจักรยานตอนสิบโมงเช้า อิน้องเขียวรีบพยักหน้า ดูหน้าก็รู้ครับว่าแม่งขี้ดื้อ ส่วนอิน้องขาวก็ทำหน้ารับรู้ อินี่ดูปกติเกินไปครับ ผมเชื่อว่าลึกๆแม่งต้องมีความไม่สมประกอบซ่อนอยู่ไม่งั้นคงอยู่กับอิพวกนี้ไม่ได้ ว่าแล้วก็พากันปลีกตัวออกมาโดยที่ผมก็หันไปส่งสัญญาณให้อิแบคที่พยักหน้าหงึ่กๆ แต่พอหันกลับไป...

ผัวกูเจนเทิ่ลแมนมากแม่งสแตนบายอยู่เบาะซ้อนจย้า...

“ตัวเองจะให้เค้าปั่นเหรอ...”กูขอรัวสติ๊กเกอร์อิตัวเฮี่ยสิบอัน มันหัวเราะก่อนจะพยักหน้า หันไปหาคู่เขียวขาวอิน้องขาวแม่งปั่นฉิวพาอิน้องเขียวที่เหยียบที่พักเท้าด้านหลังยืนเอาหน้าสีหม่นโต้ลมไปซะละ ตัวมึงนี่เบาเหลือเกินนะอิแห้ง หุ่นมึงแห้งแต่ตัวหนักหยั่งกับกระสอบข้าวสารอิโกลเด้นฟลาวเว่อออออออออออออออออออออออร์

“มาขึ้นเร็ว”

“เค้าปั่นไม่ไหว”

“เร็วๆอยากได้แฟนคลับ (ขับ)”ดูมุขควายๆของมัน อินี่ถือว่ามันหน้าตาดีเล่นมุกอะไรก็ได้ ผมจำใจขึ้นอานหน้าก่อนจะออกแรงปั่นแต่แม่งไม่ขยับ นี่มึงแดกก้อนหินเข้าไปเหรออิหอยยยย

“ตัวเองไม่ไป”

“อ่อนหัด มีความตั้งใจ แต่ก็ยังอ่อนหัด”ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นอินกท่อที่เอาปากบวมๆจิ้มพื้นดินทันทีที่อิแห้งมันพูด มันเอื้อมมือมาจับแฮนด์ข้างมือผมที่ถดเข้าไปให้มันจับ แล้วมันก็เตะๆขาผมให้คู้เข่าเหยียบตรงช่วงที่เชื่อมระหว่างคอจักรยานกับอาน สุดท้ายก็เอาคางมาเกยไหล่ผมไว้จนผมสะดุ้ง อิข่นบว้ากูเขินนน

“จักจี๊”

“ไม่เกยก็ไม่เห็น หรืออยากลงข้างทาง”

“งึ ไม่เอา”ผมคำรามใส่แม่งทีนึง โดยอิแห้งก็เริ่มปั่น หลังผมชิดกับตัวมัน คางมันก็เกยไหล่ผม ได้ยินเสียงเหล่าสาววายรัวชัตเตอร์ระนาวพร้อมหวีดร้องออกมาด้วยความฟิน สงสัยจะกรี๊ดคนแมนมีเคะน้อยมาบำเรอการเดินให้ แต่ตอนนี้เงียบปากดีกว่าครับปล่อยให้มันทำอะไรก็ทำ ไปขัดมันตอนนี้มันคงได้ลุกมาถีบผมแทนจักรยาน...orz

.

ในขณะเดียวกันสองคนที่ยังนั่งที่เดิมก็เหมือนจะเงียบกันไปอีกครั้ง ใจของแบคฮยอนกะรุกอีกสักหนหลังจากใช้คำพูดแอทแทคคนในดวงใจไปไม่รู้อีกฝ่ายจะลืมรึยังเพราะคืนนั้นแต่งหน้าจัดเต็มแต่วันนี้แต่งบางๆไง ปาร์คชานยอลยังไม่มีทีท่าว่าจะเงยหน้ามามอง ปล่อยให้เขาเขี่ยเศษอาหารลงถุง ก่อนจะเทเศษอาหารใส่กล่องแล้วโกยลงไปใหม่อย่างไม่มีอะไรทำ สุดท้ายก็รวบรวมความกล้าเอ่ยปากออกมาแผ่วๆ

“เออคือว่า”

“?”

“ที่พี่พูด”ไม่ทันพูดขาดคำเสียงกรี๊ดจากกลุ่มสาวๆก็ดังขึ้น ปรากฏภาพสาวๆซึ่งน่าจะเป็นแฟนคลับอีกฝ่ายรีบยกมือถือพร้อมกับส่งเสียงกรีดร้องด้วยสภาพไม่ต่างอะไรกับตัวเขาตอนอยู่ออฟฟิศแล้วเพ้อหาคนข้างๆนัก

“กรี๊ดด พี่ชานยอลดอกบัวคู่จุ๊กกรู้จุ๊บู้วฮิตัวจริงด้วยอ้ะ ว้ายๆ”

“ขายลายเซนต์หน่อยค่ะ”

“ขอลายมือหน่อยค่ะ”

“ขอลายแทงหน่อยค่ะ”

บรรดาสาวๆรุมล้อมคนตัวสูงจนแบคฮยอนได้แต่ถอยออกมานั่งหน้าเหลอข้างวง ด้วยความเป็นจริงแล้วปาร์คชานยอลก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง พ่อแม่ทำสถาบันสอนดนตรีชื่อดังมีแต่คนรุมล้อม แต่เขาก็แค่เด็กบ้านนอกที่มาทำงานในเมือง ตดว่าเป็นคนตลกเข้ากับคนง่ายที่สำคัญหัวใจดั่งสาววัยขบเผาะแสนจะใสซื่อบริสุทธิ์ โอ๊ยโคตรเอฟโฟร์อะตุ๊ดจิคราย

แบคฮยอนเบิกตาเล็กน้อยเมื่อหนึ่งในสาวๆกลุ่มนั้นก้มตัวจนเสื้อคอกว้างแกว่งลงจนเห็นหน้าอกหน้าใจที่ตนกำลังตั้งเป้าไปผ่าตัดหากได้รับโบนัสของปีนี้ แต่ของแท้ยังไงก็คงยังเป็นของแท้ร่ำไปสินะ...

บางทีน้องคนนี้มันคงอยากมีเมียเป็นผู้หญิง มีลูกเป็นครอบครัวปกติทั่วไปก็ได้...

“ชานยอลโอป้า คืนนี้ไปเที่ยวกับพวกเรามั๊ยละคะ อยากฟังพี่เล่นสดจัง”

“คงไม่ว่างน่ะครับ”

“แหม..อยากรู้จังว่าเล่นดนตรีสดได้แล้ว อย่างอื่นจะเล่นสดรึเปล่า คิคิ”ยัยเสื้อคอกว้างนั่นหัวเราะคิกคักอย่างไม่มีอาย แบคอยอนเริ่มฉุนขึ้นมาแล้วแฮะ ทำไมไม่รักนวลสงวนตัวบ้างเลยเป็นผู้หญิงซะเปล่า ขนาดน้องแบคยังหวังเลยว่าถ้าได้เป็นหญิงจะรักนวลสงวนกายไม่ให้ใครจะล่วงเกินได้เลย น้องแบคไม่ใช้ร่างกายเปลืองแบบอิรูหรอกนะ..

“นอสวยดีนะครับ”

คำพูดเรียบๆจากปาร์คชานยอลทำเอาทุกคนนิ่งไปรวมทั้งแบคฮยอนเอง โดยคนตัวสูงอมยิ้มเหมือนไม่ได้พูดอะไรเสียดแทงใจคนฟังสักน้อย “รู้รึเปล่าวงในของคนเล่นดนตรีสดเค้าลือกันให้แซดว่าน้องน่ะตัวเก็บแต้มนักดนตรี คิดว่าพี่ไม่รู้เหรอ ของที่แม่ให้มาอย่าเอามาทรมานเลยครับ”

“เชอะ! คิดว่าดังแล้วจะด่าใครก็ได้เหรอ ทำตัวหยิ่งคิดว่าเซเลบมากไง๊”สาวสวยคนออดอ้อนเปลี่ยนพฤติกรรมในบัดดล “เพลงกระจอกๆห่วยๆไม่มีใครชอบหรอกรู้ไว้ด้วย”

“ก็ไม่ต้องฟังครับ รู้ว่าไม่ดีแต่ก็ยังฟังนี่โคตรห่วยเลยนะ”ชานยอลยักคิ้วใส่หญิงสาวที่อ้าปากค้างด้วยแววตาท้าทาย “ไปเถอะครับพี่ไม่เอาน้องหรอก เกรงใจและให้ความเป็นส่วนตัวบ้างนะครับ”

“พะ..พี่มากับใครเหรอคะ”หนึ่งในนั้นเอ่ยคำถามโง่ๆออกไปโดยสายตาคนกลุ่มนั้นก็หันมาจับจ้องแบคฮยอนที่ยังนั่งเขี่ยเศษอาหารวนไปวนมาหน้าเหลอ ปาร์คชานยอลกดยิ้มก่อนจะกล่าวประโยคที่ทำให้ทุกคนรวมทั้งแบคฮยอนเองแทบหยุดหายใจ

“มากินข้าวกับแฟนครับ อย่ากรี๊ดดังมากนะครับพอดีแฟนพี่ขี้หึง”