หลังจากกลุ่มเด็กสาวพวกนั้นได้ถอยทัพออกไป
ก็เหลือเพียงสองคนต่างไซส์นั่งนิ่งๆกันอยู่เช่นนั้น
แบคฮยอนกระพริบตาปริบๆสีแดงจางกวาดไปทั่วใบหน้าดั่งมีใครเอาถาดบรัชออนมาคว่ำใส่
น้องปาร์คออกตัวแรงเอ่าะห์ตุ๊ดหวั่นไหวจะทำยังไงดี โทรบอกแม่เลยมั๊ย
สินสอดเท่าไหร่ เรือนหอจะว่ายังไง ถ้าขอไปนอนบ้านน้องปาร์คก่อนจะเป็นไรมั๊ย? น้องปาร์คจะโสโครกเกงในกลับหน้าเอหน้าบียังไงก็รับได้
หมั่นคงเป่นความร้ากที่ให้แบคนั้นนั่งง่าวอยู่ตรงนี้~~ -/- มือเล็กตบแปะแก้มตัวสองสามทีเพื่อเช็คว่าตนไม่ได้ฝันก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงอ่อน
“น้องฮะ..คือ..”
“ขอโทษทีนะพี่”จู่ๆอิน้องปาร์คก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน“ปกติชอบมากันแบบนี้แหล่ะ
ไม่รู้จะไล่ยังไงเลยใช้วิธีนี้บ่อยๆอะ”
“ห่ะ...”บ่อยๆ?...ที่ว่าเป็นแฟนกันนี่...ตัดปัญหาใช่ไหม? ใบหน้าน่ารักนั้นดูดสีแดงคืนต้นตอมันจนหมดพร้อมกับค่อยๆหุบหน้าที่บานสะพรั่งลง
“ผมโคตรเกลียดเลยพี่พวกแถหน้ามาสารภาพรักก่อน
แม่งคนจะรักกันมันต้องมีความสัมพันธ์แบบพัฒนาดิถึงจะยืดยาว
ผมไม่ง่ายนะพี่ แล้วพวกนี้เหมือนมาแบของฟรีใครจะไปเอา
คนดีๆเขาไม่เสนอหน้าบ้าผู้ชายกันแบบนี้หรอก”
น้องปาร์คครับ...คือกูนี่แหล่ะอันดับต้นคนไม่ดีของมึงเลย...
“ผู้หญิงนี่น่ารำคาญครับ
ถ้าพวกตุ๊ดพวกกะเทยนี่เตะส่งแม่งเลย
ผมโคตรเกลียดตุ๊ดเลยพี่ แม่งฝังใจเลยพวกกรี๊ดกร๊าดกระตุ้งกระติ้งในร่างผู้ชาย เจอที่ไหนนะพ่อจะเตะแม่งพับครึ่ง”..ถึงขามันจะโก่งแต่น้องแบคคงไม่สู้ค่ะพี่ตา
เป็นตุ๊ดก็มีเจี๊ยวนะมึง เจี๊ยวที่พ่อแม่กูปลูกเอง! เป็นตุ๊ดผิดตรงไหนวะเนี่ย! น้องแบคจะอือรือรองเหย่แล้วนะคะ! สงสัยจะมีปม ไม่เป็นไรน้องแบคจะเอาให้อยู่ค่ะพี่ตา..
“เออ นั่นดิ ที่ทำงานพี่ก็มีแบบนี้เหมือนกัน”..เจ้านายกูแหล่ะรวมทั้งตัวกูด้วย
“โหยคนพวกนี้น่ากลัวนะครับ
ผมละขนลุกสัสอะ อย่างแฟนไอ่ฮุนผมรับได้พี่เค้ายังไม่อะไรมาก
แต่ไอ่พวกไม่ปลิดหรรมแล้วมากรี๊ดกร๊าดโคตรจะสยอง”
“...”กูเอง….
แบคฮยอนนั่งหน้ามึน
อยากจะควักเปบเปอร์เมี้ยนฟิลด์เจลมาทาถูแก้วิงเวียน ชิบลอสละค่ะชาวสายรุ้ง
ผู้ที่หนูอยากได้มันแอนตี้ชาวเรา
ในนามแห่งดวงจันทร์น้องแบคจะลงทัณฑ์น้องปาร์คเองนะคะ แอ๊บเมะมั่งวะ
น้องแบคไม่เหมือนอิรูที่มันชอบมโนตัวเองว่ามาดแมนทั้งที่โดนเยวันเว้นวันหรอกค่ะ
จะบอกอะไรให้นะคะที่เรียกมันว่าอิรูเพราะย่อมาจากรูบานค่ะ เหยียบไว้นะคะ
เหยียบให้มิดไมล์ไปเลย เอาล่ะสาวๆมารวมหัวกันค่ะ น้องแบคจะแมนค่ะพี่ตา หลอกล่อให้แม่งตายใจแล้วจับแดกค่ะ
อุย..น้องแบคเป็นกุลสตรีนะคะ*ทำหน้าเด็กแดกแยม* ขำหรา
ตลกหราเดี๋ยวกรี๊ดอัดหน้าเลยดีออกนี่ โอเคเรารู้กันนะคะ สัมปทานหนูมีแค่นี้ค่ะตอนน้อย
คนอื่นมันรอออกมากมายยิ่งอิเจ้ชิงชิงร่ำๆอยากมีบททุกวัน
ไปอ้อนหนูหมาจัดสเปให้น้องแบคนะคะ เอาแบบจัดหนักจัดเต็มฟ้าสีเหลืองแก่ไปเบย วรั๊ย
คิดแล้วสะออนจุงส์
“พี่ตัวเล็กๆแบบนี้เคยโดนเข้าใจผิดมั่งป่ะ”ชานยอลที่นั่งแต่งเพลงเงยหน้าถามแบคฮยอนที่เลิกคิ้วนิดหน่อย
ก่อนที่เจ้าตัวจะส่งยิ้มให้
“ก็บ้างครับ
แต่ไม่ซีหรอกเพราะพี่อะ... แมนๆ”
*
ผมโดนอิแห้งอัดก๊อปปี้หน้าจักรยานรถจนมาถึงท่าเรือ
ด้วยความปัญญาอ่อนในส่วนลึกเลยชวนกันไปปั่นน้องเป็ดยักษ์ล่องแม่น้ำกันแทนแล้วฝากจักรยานไว้แถวนั้น
ไม่รู้อิแบคป่านนี้เป็นไงเนอะครับ ภาวนาแม่งไม่ให้ตะครุบอิน้องปาร์คแดกกลางสวน
อินี่พลังซุ่มนะครับอย่าไปดูถูกเชียว ตัวเท่าหมาปั๊กแต่พลังเทียบเท่านางเสือป่า
ว่าแล้วก็นึกถึงงานปีใหม่ที่ผ่านมามันใส่สกินสูทลายเสียว(สยิวกว่าเสือ)ดาวประหนึ่งเลดี้กาก้า
ดีนะครับแม่งแต๊บเนียน ถ้าไม่เนียนนี่ดุ้นฟาดหน้าคนทั้งออฟฟิศ
อินี่มันพิสดารครับ
“เหม่อหาชู้เหรอ
ช่วยกูถีบหน่อยกูเหนื่อยนะ รีบมาปั่นเดี๋ยวนี้ก่อนที่กูจะถีบมึงแทน”โอ้อิฮาร์เสียงหวีดนรกดังขึ้นแล้วครับ
คนแมนๆอย่างเราต้องละความคิดกลับไปช่วยสังคม
เอาจริงยังไม่อยากว่ายน้ำเข้าฝั่งเดี๋ยวโทรศัพท์เปียกกูจะคุยกับลูกค้าไม่ได้
“ตัวเองตรงนี้โคตรสวยเลยอะ”ผมพยายามชวนคุยให้มันอารมณ์เย็นลง โดยชี้เฮี่ยอะไรสักอย่างเผื่อจะอารมณ์ดี
ไปเที่ยวกับมันต้องโง่เข้าไว้ให้มันโชว์พาวว่าเป็นเจ้าถิ่น
พ่อแม่สอนมาอย่าให้ผัวกริ้วเดี๋ยวคิ้วจะแตก ปรากฏว่าแม่งมองหน้าผมขมวดคิ้วตาดำแทบหายไปด้านบน
ผมหันมองตามมือที่ชี้มั่วก็พบเลยครับ..สาวน้อยสองคนเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นกุดกำลังโชว์ของขาวนั่งเม้าท์มอยริมแม่น้ำ
คนนึงอุ้มกระต่ายตัวขาวไว้กับตัก อีกคนอุ้มลูกแมวซุกหน้าอกหน้าใจ ซี๊ดดดดดดดดดด
อยากเป็นสรรพสัตว์ก็งานนี้ น้องครับโปรดเรียกพี่ทีว่าไอสัสแล้วเอาพี่ไปอยู่จุดนั้น
อยากใกล้ชิดความมโหฬารสักครั้งแล้วคนแมนจะไม่ลืมพระคุณ...
ชะอุ้ย...
“คนเฮี่ย
นั่งอยู่กับผัวยังระริกระรี้หาผู้หญิง”
“ตัวเองครับ เค้าเปล่า
เค้าแค่ดูกาตุ่ยTT_TT”ผมรีบปฏิเสธปากคอสั่น
ลืมไปว่าอยู่กับผัวเด็กที่แสนจะโหดสัสอะชิปไฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ขากกกกกกกกกกกกกกกกกก
“มึงว่ายน้ำกลับฝั่งไปเลยอิคนปลวก”อิเชี่ยแห้งชี้มืออกเป็นสัญญาณทำเอาผมต้องรีบขอโทษพัลวัน
ก็เผลอหน่อยเดียวเองอ่ะ ก็แอร์แบคใหญ่ๆใครๆก็อยากซบอะ
ไม่เหมือนมึงนี่ชอบมานอนซบตูดกูแต่กูไม่รู้จะซบอะไร เพราะเฮี่ยนี้พื้นเพไม่มีตูดครับ
ขึ้นมานิดหน่อยเพราะเยบ่อยนี่แหล่ะ ข่อกส์
“เจอผู้หญิงนมใหญ่รีบออกดอกเลยนะมึง”มันกอดอกปั่นเอาๆจนลอยหนีสาวเอ็กซ์ทั้งสองไป อยากเป็นน้องลูกแมวอะ
อยากเป็นกาตุ่ยอะฮอลลลล์
ถ้าสารร่างประหนึ่งอิอู๋วนี่น้องๆบนฝั่งไม่พลาดแน่ครัชงานป๋าต้องมา
สอยยาวๆสาวได้สาวเอาเจิ๊ดเจิดเลยอ่ะ
สุดท้ายผมก็ต้องง้ออิแห้งด้วยการให้มันลงโทษ ส่วนบทลงโทษคือมันปั่นจักรยานไล่จี้ตูดผมที่วิ่งหนีจนไปถึงรถ
วิ่งจนตับกูแทบแลบออกมาตะโกนเห่นโหล้วใส่ผู้คนที่เดินผ่าน
พอมาถึงก็เห็นอิน้องเขียวขาวนอนกินขนมสบายใจเฉิบ อิน้องปาร์คเล่นกีต้าร์ท่าติสต์ที่เดิมโดยอิแบคก็เก็บข้าวเก็บของเกือบเสร็จ
“อ้าววิ่งหนีหมาที่ไหนมา”อิแบคทักขึ้นหันไปก็พบองค์ฮุนนางยืนประหนึ่งสติ๊กเกอร์หมีบราวน์ไฟลุก
ไม่ได้วิ่งหนีหมากูวิ่งหนีผัวจย้า
“เล่นกันนิดหน่อยน่า”ผมบอกก่อนจะหันไปมองอิแห้งที่ทำหน้านิ่งแล้วเดินไปรื้อน้ำอัดลมมาแดก
มันเมินผมไปหาอิน้องปาร์คหูบานซึ่งนั่งจิ้มๆกีต้าร์อยู่งั้นแหล่ะ
“ได้กี่เพลงล่ะมึง”
“สอง เออกูคุยกับพี่แบค
เค้าเคยอยู่ชมรมประสานเสียงมหาลัยเดียวกับพี่สาวกู
กูเลยชวนเค้ามาร้องเพลงด้วยกันว่ะ”
ผมทำหน้าตกตะลึงพรึงเพริดหันไปหาอิแบคที่ทำท่าสบายๆแต่ก็แอบยกนิ้วกลางใส่ผม
อิฮ่อกส์นี่ไวไฟ อิห้าจีสามกิ๊กกะไบต์แป๊บเดียวแม่งถ่ายทอดเซลส์เข้าไปในชีวิตผู้ชายแล้ว
บอกแล้วตัวเท่าหมาปั๊กแต่อย่าชะล่าใจครับ อินี่ภัยสังคมพอๆกับอิแห้งเลยแหล่ะ
ซึ่งพอนินทามันปุ๊บอิแห้งแม่งก็พูดทันที
“กลับกันมึง”
“เชี่ยไรล่ะยังไม่เย็นเลย”อิน้องหูบานมันขัดสงสัยฟีลกำลังมา
ที่มันบอกงั้นไม่ใช่เพราะมันโกรธหรอกครับแต่อิตัวแดกผักนี่ไม่ทนแดด
อึดไม่สู้พี่หาน สงสัยวางแพลนไปนอนเอาไข่ตากแอร์ที่ห้องชัวร์
เวลาแบบนี้แหล่ะช่วงตากไข่ของมันเลย
ปกติถ้าไม่ได้ไปไหนกันมันก็นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนอนกางแขนกางขาเต็มเตียง
วันไหนผมทำงานก็ดีไป วันไหนเศือกหยุดพร้อมกันก็ต้องระเห็จลงไปนอนกะพื้น
มันถือว่าดิสทามเป็นอาณาเขตลานตากไข่ของมันเมียห้ามเข้า- -
“อะแฮ่ม~”
เสียงกระแอมไอปริศนาทำให้พวกเราหันไปมอง
ผมพบเพียงอิผีเงาที่ผมเคยสละอิเน่าใส่มันขยับตัวออกมาจากหลังพุ่มไม้ ใบไม้แห้งสองสามใบยังติดหัวมันอยู่
ร่างสีทึบที่ผมเห็นนั้นมันไม่ใช่ผีครับแต่เป็นคนที่ตัวสีหม่นเข้มยิ่งกว่าอิน้องเขียว
หากนั่นคืออิน้องเขียว นี่คงเป็นอิน้องม่วงป่าววะ มันขั้นกว่าจริงๆอะ
ดำแบบซูเปอร์เรทีฟดีกรีอิดำestหน้ามันนี่เหมือนอดนอนมาสามชาติเศษจนอยากจะเซลล์เอ็มร้อยขายให้มันแม่ง แต่ที่ผมเห็นแล้วคันตีนตงิดๆก็คงจะปากหนาๆคาบดอกกุหลาบเอาไว้ก่อนจะสะบัดขึ้นประหนึ่งมันเล่นโอเปร่า
“น้องฮุนให้พี่จงอินไปส่งมั๊ยครับคนสวย?”แอ๊บเสียงต่ำๆแบบพระเอกหนังสมัยเก่าด้วยนะเชื่อเขาเลย
วันนี้คงเงิบเดย์จริงๆ ยิ่งอิแห้งที่ทำตาปริบๆใส่อิน้องม่วงก่อนจะเผยอปากออกมาอย่างโมเอ้...
เช้ดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่นะ มึงหวั่นไหวกับของดำหรา
ที่มึงชอบแดกจาจังมยอนเพราะงี้ใช่ไหม? ที่มึงหิ้วอิตัวเฮี่ยเข้าห้องเพราะมีอินี่เป็นแรงบันดาลใจใช่ไหม?
ผมหายใจแทบไม่ออก ราวกับใจขาดจนสุดท้ายอิแห้งฮุนก็พูดแผ่วๆออกมา
“มึงเป็นใครเหรอ?”
“....”
“...”
สงัดแดก...
ผมเปลี่ยนใจได้ไหม
เห็นอิดำทำสีหน้าเหมือนการ์ตูนตาหวานที่กำลังช็อคสุดขีดมีแบคกราวด์สายฟ้าแลบออกมาด้านหลังแปลบปลาบก่อนที่มันจะนั่งทรุดลงพร้อมพายุฝนส่วนตัวแล้วสงสารแทนคันตีนละ
มันเป็นใครไม่รู้ครับ รู้อย่างเดียว...แม่งบ้า-_-
*
สองปีมานี้...
เซฮุนพูดกับจงอินอยู่สองครั้ง...
ครั้งแรกนับว่าเป็นรักแรกพบของจงอินเลยก็ว่าได้
เขาจำได้ว่าตอนนั้นเขาเพิ่งขึ้นปีสองใหม่ๆอารมณ์รุ่นพี่คุกรุ่นหลังจากโดนทารุณทางใจมาเป็นปี
ตอนนั้นเขายังเป็นเด็กเกเรชอบอวดเบ่งกับพวกเฟรชชี่อยู่เลย
ชื่อเสีย(ง)ของเขาลือกระฉ่อนไปทั่วจนกระทั่งเขาเห็นเด็กปีหนึ่งคนนึงกำลังนั่งเล่นแลปท็อปตรงโต๊ะประจำของเขา
ร่างสีเข้มที่ตอนนั้นยังไว้ผมเสยไปข้างหลังเพราะมีแดงไบเล่เป็นไอดอล
เสื้อนักศึกษาปกคอตั้งเดินอาดๆคาบไม้จิ้มฟันไปหาเด็กคนนั้น
ตัวโคตรผอมสงสัยเป็นโปลิโอ
ท่าทางอ่อนแอแบบนี้แหล่ะจงอินละชอบรังแกนักเพราะมันไม่ชอบสู้กลับ
เขายกยิ้มก่อนจะพูดเสียงดังใส่ทันที
“เฮ้ยไอ่น้อง! มานั่งทับที่ชาวบ้านเขาไม่รู้เหรอวะนี่มันถิ่นใคร!”
“...”
พอเด็กคนนั้นเงยหน้าขึ้นกลับเป็นจงอินเสียเองที่แทบหยุดหายใจ
คนฮาร์อะไรหน้าติ๋มสัสๆแต่ก็น่ารักเป็นบ้า ปากนิด จมูกโด่ง
ดวงตาเรียวสวยเย็นชาอย่างกับนางเอกละครย้อนยุค ผิวขาวกระจ่างตัดกับสีปากที่แดงสด
โอ้พ่อเจ้าแม่เจ้านี่คนหรือนางฟ้า
น้องคนนั้นเอามือเกาท้ายทอยสามที(จงอินนับ)ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มละมุน(ในความคิดของจงอิน)
“เป็นบ้าเหรอ?”
คนอะไรเสียงแหบอย่างกับเป็ดโดนกระทืบ
แต่ช่างคาริสม่าในความคิดของจงอินเหลือเกิน
พ่อครัชแม่ครัชหนูอินพบเนื้อคู่แล้วครัช อ่าห้อยอ่าห้อยยยยยยยยยยยยยยย...
หลังจากนั้นเขาก็ไปสืบชื่อของน้องคนนั้นจนพบว่าน้องเขาชื่อ “โอเซฮุน” อยู่ชมรมเต้นเหมือนกับจงอินซะด้วย
จงอินใช้เวลาหมดไปกับการเกาะตามเสาซุกพุ่มไม้ถังขยะแอบมองน้องฮุนอยู่ห่างๆ
ติดตามน้องไปทุกที่
จะกล้องบั้งไฟหรือกล้องมือถือจงอินก็ไล่แชะแล้วแต่สถานการณ์จะอำนวย
แต่น้องฮุนคนดีกลับไม่รู้เลยว่าพี่จงอินสุดหล่อคนนี้แอบมีใจลับๆให้มานานแสนนาน...
เวลาผ่านพ้นไปไวเหมือนลมตด
รู้ตัวอีกทีจงอินก็แอบตามน้องมาเกือบปีแล้ว รู้ทุกอย่างว่าน้องชอบแดกจาจังมยอน
ชอบริลัคคุมะกับคาร์โบเรนเจอร์ แอบสะสมเบย์เบลด
อาวุธยิงน้องเก่งทุกประเภทตั้งแต่ปืนสงคราม ปืนสั้น ธนู ไปจนถึงหนังสติ๊ก
ชอบซื้อต๊อกกินข้างมหาลัย วันไหนร้อนชอบกินน้ำแข็งไสสละไซเดอร์
ชอบกินยัดฮ่าได้หมดทุกสิ่ง
หนังสือที่น้องชอบอ่านคือหนังสือโป๊กับสมุดภาพเทเลทับบี้
วันเสาร์อาทิตย์ชอบเช่าบาร์บี้มานอนดูที่บ้าน
ตกกลางคืนออกล่าเหยื่อเป็นสาวน้อยเคะน้อยคืนละคนสองคนแต่ไม่ยักมีแฟน
จงอินไม่ซีเรียสอะไรเพราะหนุ่มๆวัยนี้มันต้องอยากรู้อยากลองเป็นธรรมดา
ดาบพ่อแม่ให้มาก็ต้องหัดใช้นี่เนอะ
ตัวจงอินเองก็ยังทำตัวเป็นแฟนบอยที่ดี
แอบเอาของกินไปห้อยหน้าล็อกเกอร์น้องบ้างแม้บ่อยครั้งอิน้องหูกางๆชอบหยิบไปกินจนวันนึงจงอินแอบใส่ยาถ่ายไว้
แต่วันนั้นปรากฏว่าน้องฮุนเษือกแดกเองหมดเล่นเอาน้องท้องเสียมาเรียนไม่ได้สามวัน
จงอินรู้สึกผิดอยากจิครายเลยไปโบสถ์สารภาพบาปติดๆกันจนสนิทกับบาทหลวง
บางครั้งก็คอยส่งจดหมายรักไปให้น้องเค้าบ่อยๆ
แต่สุดท้ายอิน้องหน้าแพนด้าจะเอาไปอุปโลกน์ว่าเป็นของมันเองเพราะไม่มีใครอ่านลายมือจงอินออก
อย่างดีๆก็ลงทุนจองบัตรคอนจัสตินบูบู้ที่น้องชื่นชอบไปหนีบให้ที่เป้น้องตรงชั้นวางกระเป๋า
แต่สุดท้ายเขาติดผิดใบทำให้หวยไปตกที่อีน้องตัวขาวๆซึ่งก็เอาบัตรของเขาไปดูกับอิน้องหน้าแพนด้าซะงั้น...
แม้ชีวิตรักของจงอินจะค่อนข้างกาก(จงอินโทษว่าชาติที่แล้วเขาคงหล่อมากจนหักอกสาวหลายคนผลกรรมเลยมาตกชาตินี้)แต่ฟ้าก็ใช่จะทอดทิ้งเขาที่ผูกเสี่ยวกับบาทหลวง
เขาจึงมีโชคที่วันหนึ่งได้พบน้องฮุนกำลังมีเรื่องกับพวกนักเลงข้างผับ
จงอินทุ่มเทชีวิตไปช่วยแม้สุดท้ายจะจมกองตีนนักเลงแถวนั้น
ท่ามกลางสภาพน่วมจงอินก็เห็นน้องฮุนเดินมาใกล้ๆ ยื่นทิชชู่ให้แล้วพูดเบาๆ
“ขอบคุณที่รับตีนแทนนะ”
แค่คำขอบคุณสั้นๆจงอินก็แทบลอยขึ้นไปโซลทาวเวอร์
หลังจากนั้นเขาก็คิดได้ว่าน้องฮุนต้องมีใจให้เขาแน่นอน
จึงดรอปเรียนไปออดิชั่นเข้าโชว์กากเอนเตอร์เทนเมนท์จนได้เป็นนักร้องชื่อว่า“ไค” มีชื่อเสียงโด่งดังจนมั่นใจว่าจะมาขอน้องเป็นแฟนได้
พอมาเจออีกทีน้องดันแขนมีกล้าม
ตัดผมเหี่ยนๆแถมมีเสี่ยตัวเตี้ยๆตีนเหม็นๆอุปการะอยู่ซะด้วย
โอ้มายโก้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จงอินอยากจิคราย
เผลอแป๊บเดียวยอดดวงใจก็ถูกเจ๊กรองเท้าขาดคาบไปแดก จนตอนนี้คำพูดทักทายที่ว่า “มึงเป็นใครเหรอ?”ช่างสะบั้นหั่นรักอย่างสิ้นดี
ครึ่งปีจากนารีเป็นอื่น
ลืมมนต์รักท่ามกลางดงตีนของพี่จงอินจนหมดสิ้นแล้วหรือนวลน้องคนติ๋มยอดชู้วของผู้บ่าว
แซ้ดแท้แซ้ดหลาย อยากสิครายเป็นภาษาฮินดู...
“เฮี่ยอกแตกตายยังวะ”
ผมพึมพำกับอิแบคที่เดินกางร่มฝ่าฝนไปเอาไม้เขี่ยๆร่างทะมึนที่นั่งท่ามกลางฝนตั้งเค้าส่วนตัวของมัน
จนป่านนี้มันยังไม่หันมาเลยครับ
อิน้องเขียวนี่ก็บิ้วสุดตัวเปิดเพลงงิ้วในโทรศัพท์มันคลอประกอบ(ผมจำทำนองได้)
ที่หนักคืออิน้องหูบานครับมันโซโล่กีต้าร์เทสต์เพลงของมันอย่างกับเอ็มวี
“เอ๊ะอินี่มันตัวอะไร~ ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน~ ไม่รู้เลยว่ามันคือใคร~ ไม่รู้ว่าใครเอาตัวมันเข้ามา~บางทีก็เหมือนตัวเห้~ บางทีก็เหมือนกับนกกา~ สุดหล่อสงสัยนักหนาไม่รู้นกกา
หรือว่า ตัวเห้~~~”
อินี่แม่งก็บรรเจิดไปไหน-_-....
เชี่ยแห้งยืนแดกป๊อกกี้อยู่ที่เดิมทำหน้าเหมือนดูละครใบ้ตั้งใจไปเพื่อใครไม่รู้
ผมรีบเดินไปบีบแขนมันอย่างแรงด้วยอารมณ์หึงหวงแบบพระเอกละครที่ชอบทำเวลาหึง
ไม่รู้ละแม่งใครแต่เรียกผัวกูว่าคนสวยนี่คือร้ะ
จะเอาง้ะ
มึงไม่รู้จักเดอะหานเหี่ยวอมตะเมียทาสผู้ภักดียิ่งกว่าอิเย็นของโอเซแห้งซะแล้วมึง...
“ตัวเองนี่ใคร”ผมบีบแขนมันอีกทีจนมันสะดุ้งขมวดคิ้ว
“มาหยิกแขนทำไมเนี่ยเจ็บนะ”มันเคี้ยวป๊อกกี้กรุบๆจุดอารมณ์พลุ่งพล่านผมมากนะ จะเอาใช่ป่ะ
ตบจูบเลยมั๊ยมึงแบบนี้ หรือจะขึงกับเตียงแล้วข่มขืนดี
เอาแบบตอนเช้ามันนอนตะแคงข้างร้องไห้แล้วผมพิงตัวเตียงดูดหรี่แล้วบอกมันว่าจะรับผิดชอบเองงี้
เหยดดดด แมนสาสสส วิถีคนแมนครัช คืนนี้มึงโดนอิกะหร่อง
ผมคิดดังนั้นก่อนจะร้องใส่มันอย่างดุดันและโหดสัส
“ก็อิดำนี่มันใครอ้ะ งื้ออ
บอกเค้ามาเลยนะ”ผมทำหน้าถมึงทึงใส่แบบเท่สาส
ย่ำเท้ากับพื้นแรงๆให้แผ่นดินสะเทือนข่มมัน ก่อนจะยื่นคำขาดออกมาอย่างโหดเหี้ยม “ไม่งั้นเค้าจะงอนจริงๆด้วย”
“ใครจะไปรู้จักวะ”มันแก้ตัวครับ
ผมเม้มปากแน่นทำท่าเหมือนพระเอกเย็นชาที่กำลังหึงนางเอกที่ลอบพบพระรองจนมันทักเบาๆ
“แล้วจะเบะปากอมลมทำไมเนี่ย? ก็บอกแล้วไม่รู้ว่าใคร”
“แต่...”ผมกำลังอ้าปากค้านทว่าจู่ๆอิมืดก็ลุกพรวดขึ้นทำเอาอิแบคหวีดร้องขึ้นมา
“อ๊ายอกอิแป้น!!”
“พี่ว่าไรนะ”อิน้องปาร์คหันไปหาอิตุ๊ดที่ยกมืออุดปากก่อนจะตอบ
“พี่บอกว่า เฮ้ยแม่ง “
“โหยพี่แม่ง โคตรแมนอะ
ผู้ชายแท้เขาร้องงี้กันแหล่ะพี่ เท่ว่ะ”อิน้องปาร์คเกากีต้าร์รัวๆอย่างพอใจจนผมเริ่มสงสัยว่าอิหมาปั๊กมันกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่
ไม่ทันจิกหัวมาถามอิม่วงมืดก็ยกมือขึ้นมาก่อน
เออ..จะว่าไปมันรับจ๊อบวิ่งในคุกกี้รันปะวะสีแม่งได้.....
“พอ!!”
“...”
“น้องฮุนไม่ต้องพูดอะไรแล้วครับ
ฟืดดดดด(เสียงมันสูดน้ำมูกเขียวๆขึ้นสู่โพรงจมูกมัน)
พี่จงอินเข้าใจดีว่าเวลาเปลี่ยนหัวใจคนเราก็เปลี่ยนตาม พี่จะไม่โทษใคร...”มันสะอื้นน้ำมูกน้ำตาไหลย้อยลงมาอีกหยั่งกับชักมู่ลี่ก่อนจะยกมือชี้หน้าผม “ไอ่เจ๊กตีนเหม็น!! เพราะมึงน้องฮุนเลยทิ้งกู
เพราะมึงคนเดียว!”
อ้าวไหนมึงบอกจะไม่โทษใครไงเอดรอกส์....
ลมเพชรหึงผมตีขึ้นที่สามสิบห้าลิปดาเหนือกำลังลมห้าพันห้าร้อยห้าสิบห้าฮ่าๆฮี่ๆกิโลเมตรต่อวินาที
แม่งมีซัมติงจ๊ะทิงจาจริงๆด้วย
ผมหันไปมองหน้าอิเชี่ยแห้งมันด้วยสายตาตัดพ้อแบบพระเอกซีรี่ย์เกาหลีทันที
“ไม่ต้องมาค้อน”อิแห้งขัดขึ้นผมเลยถามด้วยน้ำเสียงกรรโชกทันที
“ตัวเองเคยอัดตูดอินี่ด้วยเหรอ
ทำไมตัวเองทำงี้อะ ชอบแบบเฮฟวี่เวทหรอ ชอบชนดุ้นหรอ”ผมไม่ทนแม่งครับเลยด่ามันด้วยคำหยาบคายที่แรงที่สุดในชีวิตเท่าที่จะคิดได้สำหรับมันว่า... “อิตาบ้า!!”
“...”เงิบดิ สงสัยแม่งช็อคเจอผมด่า กูด่าแรงนะกูบอกแล้ว
อย่าให้กูขึ้นกูบอกแล้ว เชี่ยยย คะหมอนนนนนน
ไม่ทันไรเสียงๆหนึ่งก็หวีดขึ้นมาเช่นกัน
“โอ้วโน้วข้าย วายยูสเตเฮียหื้ม?”
ผมเงยหน้าก็พบสตรีนางหนึ่งผมสีบลอนด์ตัวขาวจั๊วะอยู่ในชุดขนมิ้งค์ฟูไปทั้งตัวหยั่งกับพุดเดิ้ลขนรกกำลังวิ่งแบกส้นตึกนางที่สูงเท่ากระป๋องมาม่าซ้อนกันสองกระป๋อง
ด้วยสัญญาณสีรุ้งผมจับได้ทันทีว่านี่แม่งไม่ใช่หญิงแท้
อินี่คือสตรีมีไข่หมวดของเจ้ชิงชิง มันพวกเดียวกับอิมืดหรืม
“โอ๊ยโอยโอ้ยเจ็บโอ๊ยโอยโอ้ยเจ็บ”อิม่วงมืดกุมหัวใจครวญครางดั่งโดนถีบยอดหน้าดิ้นแด่วๆใส่นังขนฟูนั่นที่อ้าปากหวอ
ขอบตามันหนากว่าอิแบคอีกครับคุณเอ้ย
“โอ้วหม่ายก้าดใครทำยู้ว! บอกดีดี้มาซิใครทำยู้ว!”อินังฟูตาเหลือกขึ้นมาพลางจับอิม่วงมืดเขย่าไปมา
ถ้ามึงจะเขย่าประหนึ่งกระเป๋ารถเมล์แบบนี้อย่าหวังเลยว่ามันจะได้บอก-_- อิมืดร่ำไห้โฮ แม่งต้องโดนอิแห้งแทงตูดแล้วไม่รับผิดชอบแน่ๆ
แต่จะมาแย่งพี่หานคนแมนคงไม่ให้ครับ คงต้องไฝว้
ใครจะไปยอมเสียคนจ่ายค่าเอสเคทูกูล่ะ อีกอย่างมันเอาดีซะด้วย...
“ฮื้อไอเจ้บไอฮื้อไอโซเฮิ้ทฮื่อฮือฮึ่กอึ้กอั่ก”แม่งพูดไม่เป็นภาษาล้ะ
นังขนฟูหันมาเหลือกตาใส่พวกเราก่อนจะร้องออกมา
“ใครทำข้ายของไอ
ไอคือเมเน้เจ่อของข้าย ไอแอ่มดี๊ดี่”
“โดคยองซู”จู่ๆอิแบคก็พูดชื่อคนๆนึงออกมาจนคุณนายขนฟูสะดุ้งเฮือก
“อะไร๊ยูหมายถึงใคร ไอ่แอ่มดี๊ดี่”
“ไม่ต้องเนียนอะ
จำได้ตาเหลือกๆแบบนี้มีคนเดียว กูชื่อแบคฮยอนเรียนห้องเดียวกับมึงตอนประถมอะ
ไม่เจอนานเลยนะ”อิแบคพูดรัวออกมาจนตานางถลนจนผมเสียวจะเด้งออกมา
“โน้ว แอ่มน้อท
ยุูวใส่ร้ายไอไอจะฟ้องหมิ่นประมาทนะ!”
“อินี่เจอเพื่อนเก่าทำลืมเดี๋ยวกูโชว์เบ้าตอนหัวโปกซะหรอก !”อิแบคทำท่าหยิบมือถือออกมาทำเอานางหวีดขึ้น
“โน้วววว ไอ่ไม่รู้วเหรื่องเล้ย
ผู้ชายเกาหลีนี่น่ากลัวจริงจี๊ง ไปกันข้าย เลสโกว ยูไม่ควรอยู่นี่ยูโน้ว”คุณนายดีดี้(?)รีบลากร่างสีทึบทะมึนของอิข้าย
หรืออิม่วงไปทันทีปล่อยเรายืนมองจนรถตู้เพ้นท์ลายโปโรโระหายไปลับตา
ผมหันมาโมโหใส่อิแห้งแทนด้วยการทำปากคว่ำเบ้ปากใส่มันพร้อมสบถใส่อย่างเถื่อนๆ
“ชิส์”
“อะไรวะ”มันพึมพำขึ้นจนอิหูบานเอ่ยแผ่วๆ
“กูคุ้นๆว่ะ
เหมือนเค้าเคยเอาขนมมาห้อยให้มึงเลย”
โอ้โหแม่งดำแล้วยังหัดทำตัวเจ๊อีกหรืม หยามครัชหยาม...
“กูลืมไปแล้ว”อิแห้งปัดแต่อิน้องขาวก็พูดขึ้นมาอีก
“ใช่คนที่เอาบัตรคอนให้มึงแต่มายัดกระเป๋ากูป้ะ”
รวยหรืมมม อินี่ต้องเป็นกะเทยเจ๊เปย์เด็กแน่ๆ อิเทยทึบ...
พี่หานจะห้อยเถาวัลย์แบบเจ๊เคที่คำรามโหร่วอ๋าอ๊ะอ๊ะอ๊ะอ๊ะอาาาาาแล้วนะครัช
มึงบังอาจขั้นแม็กซ์จริมๆนะเนี่ย
“อั๊วะจังล่ายละเท่มานเขียงจกเหมยสังละพักลั๊กอั๊วะงาย”ผมมองอิน้องเขียวที่ลูบคางขบคิด หันไปหาอิแบคมันก็ป้องปากบอกมา
“มันบอกว่า
มันจำได้แล้วว่าอินั่นเคยเขียนจดหมายสารภาพรักให้มันด้วย”
อู้หูยยยย
ดำแล้วเทยเทยแล้วจับเด็ก อินี่มันตัวอันตราย สมองผมจินตนาการไปถึงมันใส่ชุดจนนกสีม่วงนั่งหัวเราะโฮะๆโดยมีเด็กหนุ่มกล้ามบึ้กใส่เกงในตัวเดียวบีบนวดนวลนางอิแหย่ะ
โหยความประทับใจลบห้าล้าน แล้วนี่ยังมาหวังรีเทิร์นความรักกับอิแห้งอีกเหรอ เจอแน่
เจอพี่หานแน่ แค้นครับแค้น อิแห้งก็ไม่น่าเลยไปสอยตูดกันได้ รสนิยมแม่งอาเบะขนาดผมแมนเฮี่ยๆมันยังจับทำเมียได้
โธ่ไม่น่าเลย ออกวงเวียนชีวิตไหมมึงงงงงงง ผมเห็นทีจะเอาไว้ไม่ได้
ต้องสืบประวัติก่อนครับ เจอเดอะหานแน่อิดาร์กช็อค อิป้ายเหลือง อิสมถุย
พี่หานจะอือรือรองเหย่เห่ควักมูรยอลคือเดอุ่ฟเนกาอุ่ฟอ่าวุ้ววละ
แต่ตอนนี้ขอจัดการอิแห้งก่อน
โกรธให้ง้อแล้วขอเสียบงี้ นึกภาพแม่งทำแก้มแดงช้อนตามองน้ำตารื้นๆเกาะขอบตากุมเสื้ออันหลุดลุ่ยแล้วพูดว่า“ผมยอมแล้วครับพี่หานสุดหล่อ
น้องฮุนจะใช้ร่างกายนี้ง้อพี่เองนะฮะ”ซี๊ดดดดดดดดดดดดดอ่าห์
เคี๊ยกเขี่ยกเขี่ยกเขี่ยก แอ๊บงอนครับจะได้แดก ทีนี้แม่งจะเอาคืนทั้งต้นทั้งดอก พ่อจะยิงให้พรุนมึงโด๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนห่ฟใสเฟพวส้เสกด่้ยะว่กวฟ่ส้ื่ะสดืใกผดทิวกดทๆๆๆๆ
เหยดดดดดดดดดดดดดดดด
หมาแบคต้องแกล้งแมน 555555555555555555555555555555555555555
ตอบลบไคโด้ พวกมรึงจะฮาไปไหนครัช????? คุณดีดี้ โอ้ยย555555555555555555
ไคโด้มาแบบไม่ปกติด้วยอ่ะ ไม่ปกติอย่างแรงเลยนะ #เรื่องนี้มีคนปกติด้วยเหรอแก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!
ตอบลบชยอลทำเอาความมั่นของแบคหดหายหมดเลย 5555
ตอบลบโหห ทำไมฟิคเรื่องนี้มีเเต่คนแปลกๆว่ะ 55555555555
ตอบลบหาน พี่ว่าหานต้องใจเย็นๆนะ หานต้องเปรียบเทียบพอสสะบิลิที่นิดนึง มโนไกลค่ะมึง แจ่มมาก 5555555555 กลับถึงห้องอิน้องฮุนมันก็เยมึงอยู่ดีค่ะ 55555555555555
ตอบลบคือนี่ขำมาดามดีดี้มาก โอ้ยนี่จะบ้า เปิดตัวมานี่อ่ะร่ะ 555555555555555555
แต่แบบ อ่านไปแล้วเงิบน้องแบนิดนึงนะ เอ็นดูนางอ่ะ แลดูนางต้องไม่เป็นตัวของตัวเอง -*-
เอิ่มมม พี่หานน 55555555555 แต่ละคนฮาจริงๆ
ตอบลบพี่หานหยุดมโนเถอะน้องขอ ถถถถถถถ. แบคกับแห้งนี่ทายาทตระกูลภัยสังคมหรืม? หมดกันดีดี๊.
ตอบลบเบรคพี่หานที เลิกมโนจ้า 5555555555
ตอบลบคือเเผนของเสี่ยวลู่นางช่างงง
ตอบลบพี่ลู่เลิกมโนแล้วไปนอนให้เค้าเอาซะ ฮ่าาาาาาาาาาา
ตอบลบชอบคำพูดของน้องปาร์ค
ตอบลบ