:: YEHET! #แฟนเด็กแต่เซ็กส์จัด :: 10 แฟนเด็กผู้โหดสัส ภาค คัมแบคสเตจ

มาอึ๊บอ่าห์กันครับ…

โหยอย่ามาทำไม่เคยไปหน่อยเลย ตั้งแต่เราเจอกันมาขนาดเยกันผมต้องเล่าให้คุณฟังพักร้อนลาไปแค่ตอนเดียวมั้ง เอาเหอะช่างแม่ง ตอนนี้ยั่วอะไรไม่รู้จักครับนี่กำลังรุกคืบแบบแมนๆอ่ะ คือจะบอกว่าแลคซีนสีเหลืองแม่งติดกับผ้าห่ม-_- นอนทับปุ๊บนี่ถึงริวจะไม่ยุ่งแต่เจนก็สัมผัสได้ค่ะ เยกันอยู่ดีๆแลคซีนบาดดากคงไม่งามนักเดี๋ยวจะเป็นฟิคสยองขวัญกันไป อิแห้งก็คงเห็นพ้องต้องกันมันเลยทำการสะบัดผ้าห่มไปคลุมอิตัวเฮี่ยที่นอนเคเก้ข้างล่าง

“มาขยำเป้าไว้รับผิดชอบด้วยล่ะ”

แม่งทวงความเสียหายข้อหาผมบีบกาจู้มัน แหม่ทีมึงสาวบิ๊กหานเอาๆผมไม่เห็นจะว่าอะไรสักคำ อันนี้ไม่ได้ทำท่าเคะน้อยอะไรนะครับพอดีมันสอดหน้าขาเข้ามา ขาผมเลยไปเกยขึ้นตักมัน ไอ่ผมก็กลัวเสียสมดุลเลยโอบไหล่มันไว้ อั๊ยย่ะท่าก็มาแล้วก็สักหน่อยครับ ดูดปากกันนิดนึงพอกึ่มๆน่ะแหม่.. กูโกหก มันเอาลิ้นตีปากกูรัวทีเดียวนี่ลิ้นคนหรือมือตบตามม็อบวะ

“อะ..อา..อืมมม”สวมวิญญาณนายเอกการ์ตูนวายญี่ปุ่นแป๊บ เออยอมรับก็ได้ฟิคเรื่องนี้เป็นนายเอกจะเป็นนายเอกที่ดีละครับเป็นคนดีของสังคมไม้ป่า เผยอปากช้อนตามองมันนิดนึง น้ำลายย้อยๆหน่อยเหมือนกับนอนน้ำลายไหล หอบหายใจแรงๆงี้ แก้มแดงด้วยนะ เอ..ไม่รู้ว่าแดงพอป่าวเอาอุทัยทิพย์ทาแก้มได้มิ พอละเพ้อตลอดอะกู มันก็คงเห็นครับว่าผมกำลังเพ้อเช่อก็เลยชวนมาเอาลิ้นตีกันอีกที แข็งเลยทีนี้

“พี่”

“หื้ม”ผมส่งเสียงถามมันไปเบาๆ แม่งทำหน้าจริงจังจนผมตลกไม่ค่อยออกบ้าจริงพี่ชาย มันโอบหลังกระชับกอดจนผมขึ้นไปนั่งทับตักมันเรียบร้อยโรงเรียนอิหน้าติ๋ม ผมหดคอเล็กน้อยเพราะแม่งซุกคอผมเบาๆ ดมคอดูดหูกับสกิลปลาดูดของมัน เจ็บๆเสียวๆกันไป

“พี่รู้ปะทำไมผมถึงชอบว่าพี่เหี่ยว”

“ไม่..ไม่รู้อะ” หนังหน้ากูมั้งคงมีส่วน ไม่เหี่ยวอิสเรียลคงไม่เรียก

“ถ้าชมว่าพี่น่ารักกลัวพี่เหลิง เดี๋ยวไปหาคนอื่น”มันทำหน้างอใส่ โอ้ยกูยอมแล้วจย้าT/////T เยสองร้อยสี่สิบครั้งต่อวินาทีนี่ก็สู้ อย่ามาน่าร้ากอิข่ยบว้า อิมุมิคุคิสะระณัง น่ารักฟัคเต็มสปีดเลยลูกเพี่ย งุ้ย ใจคิดอีกอย่างครับแต่ปากตอบไปอีกอย่างด้วยรูปประโยคสุดจะนางเอกการ์ตูนวายชัดๆ

“เค้าก็เหมือนกัน..เค้าเรียกตัวเองว่าตัวเอง เพราะจะได้เตือนเค้าว่าทุกครั้งถ้าเค้าทำอะไรไม่ดีใส่ตัวเอง..มันก็เหมือนกับทำร้ายตัวเค้าเอง..”

“...”

“เค้าไม่อยากให้ตัวเองคิดมากนะ”

“อื้ม”

“เพราะตอนนี้เค้ารักตัวเองจนลืมรักตัวเค้าเองไปแล้ว”

อะโหยแม่นเฮี่ยๆ จิครายให้กับประโยคเด็ดที่ยังจำได้ ดีนะจดประโยคหล่อๆตามทวิตไว้เยอะเผื่อไว้เต๊าะเด้ก แต่ช่างมันแล้วครับ ล้มโครงการฟันสาวหมดโลกละ จากนี้ไปจะเต๊าะผัวทุกวัน ต่อให้โดนเอาจนเปลี้ยก็จะเลียให้แม่งล้ม สู้นะ

มันยิ้มจนตาแม่งหยี หน้าโคตรแป๊ะอะครับก๊ากกกกก แต่จู่ๆมันรวบมือผมไปกุมไว้แล้วแม่งกกระซิบบอกเบาๆ

“ผมก็เป็นคนเฮี่ยที่รักพี่มากเหมือนกัน”

อิซ้าดดดดดดดดดดดดดด มึงไปก๊อบทวิตไหนมาหรืมมม โอ้ยร้อนหน้าครับใครเอาไดร์จ่อหน้ากู เจอคำพูดแบบนี้คือหมดเรี่ยวแรงไปละครับน็อคเอ้าท์ เผลอไปมองปากมันเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าโดนจูบ งืม..รู้สึกดีแฮะ ผมแตะมือกับเสื้อของเชี่ยแห้งแล้วถลกขึ้นแต่ก็โดนมันจับมือไปกุมไว้แน่น ไม่ชอบแบบนี้เลยครับ แม่งโคตรน่าอายเลย นั่งหันหน้าจูบปากกันมือก็กุมกันไว้แบบนี้ ทำแบบนี้พี่ลึกซึ้งนะน้อง ไปบอกเจ๊เกียวแม่น้องมาขอพี่เลยนะครับ

ตอนนี้ไม่รู้อะไรด้วยแล้วครับ ปล่อยให้มันแดกนมไป เรามีหน้าที่กอดกับร้องก็ทำไปงานสบายรายได้ดี จนตอนนี้เลยรู้ครับว่าถ้าผมไม่ด่ามันในใจมากๆมันก็พูดเพราะกับผมอยู่ คือที่ผ่านมากวนตีนมันมากไงนี่รู้ตัวแต่ก็ยังทำอิอิเฬว ตอนนี้พี่หานคนแมนไปเที่ยวครับเหลือแต่นังลูซี่ตามเจ๊เชร้บัญญัติไว้ ชื่อก็เข้าท่าเดี๋ยวคราวหน้านัดเจ๊ไปเลือกรองพื้นใหม่ครับอิ้อิ้ ผมแตะมือกับสันกรามมันแล้วค่อยๆจูบมุมปากเมันเบาๆ เอาน่ะผมรู้แล้วกันว่ามันชอบให้ทำแบบนี้ น่านไง..พูดไม่ทันขาดคำแม่งเปลี่ยนตัวเองเป็นงูหลามทำการรัดแดกแล้วครัช คราวนี้พ่อเล่นเร็วเริ่มดึงเริ่มทึ้งเสื้อผมกระดงกระดุมกระจายหมด โธ่อิฮาร์กูอุตส่าห์เริ่มต้นแบบบอสซาโนว่าทำไมมึงมาร็อคใส่กูห๋าาาา พ่องมึงญาติพิศาลหรอมอิฟ๊วยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อิอดีตมัลฟอยผู้โหดสัสT_T อิคนไม่ถนอมเมีย

ด่าไปก็เท่านั้นครับแม่งโยนผมตุ้บลงเตียง ส่วนมันก็ขึ้นคร่อมถอดเสื้อมันเองตามคำมันว่าโตแล้วทำเองได้ของมัน แม่งดึงมือผมไปจับเป้ามาสานโครงการยั่วยวนกระชับมิตร ก่อนมันจะขยับคร่อมผมรูดซิปเอาหรรมเป่าลมฟาดหน้าผมเข้าให้อิฮ่อกกก

“อื้ออ ตัวเอง อย่าแกล้งดิ”

มันหัวเราะตอบครับคิดดู เก่งมาจากไหนก็แพ้คนกามอย่างเธอT_T อินี่แม่งกามเอาดุ้นถูแก้มผมอ่ะอิโรคจิต หล่อซะเปล่าอิหรรมยัดไส้ แล้วเป้นไง โดนมันป้อนโอริโอ้ครับ แหม่บิดหัวยัดให้ชิมครีมจุ่มปากผมเสร็จเลย แทงทีนี่เหมือนจะเข้าไปถึงคอหอย แทงเข้ากระเพาะผมได้มันคงทำไปแล้ว แต่อะฮ้า อย่าลืมถ้าคุณเป็นผู้อ่านที่อ่านฟิคนี้ห้าสิบท่านแรก คุณจะรู้ว่าพี่หานลิ้นสว่านไม่ธรรมดานะครัช สาวน้อยเคะน้อยทรุดมานักต่อนัก แต่ตอนนี้พี่หานไม่อยู่ไง เหลือแต่อิลูซี่เลยต้องก้มหน้าก้มตาทำให้ผัวไป อินี่ก็ได้ใจเด้าใส่หน้าใหญ่ได้ข่าวคนอ่อยคือกูไม่ใช่เรอะอิกาตุ่ย เห็นไหมครับกาตุ่ยมันชอบเด้า

“?!”

อยู่ดีๆแม่งชักเอวออก ผมยกหลังมือปาดปากตัวเอง มืออีกข้างควานใต้หมอนหาวัสดุพร้อมๆกับที่มันยกขาผมขึ้นแล้วรูดบ็อกเซอร์ออกจากขาผมไป ขากูเนียนนะไม่อยากคุย พอดีตอนถ่ายโฆษณาคอสตูมกางเกงสามส่วนครับ โดนแว็กซ์ขนขามันระเบิดเลย ซี๊ดพอๆกับโดนเอา ก็สไตล์นี้ครับไม่มีใครเชื่องพอที่จะแก้ผ้ากันออกหมดทุกทีแหล่ะที่ทำ ผมมักคาเสื้อมันคากางเกง เว้นแต่คราวไหนรู้สึกสวิงจริงแหล่ะลอกคราบกันไม่เหลือสักชิ้น มันโถมตัวเข้ามาแดกคอผมก่อน ผมจับขวดเจลได้ก็ฟาดเข้าต้นแขนแม่งเบาๆ

“อ้อนก่อนจะทำให้”หัดต่อรองนะเอดรอกส์ ทำหน้าเหี่ยวใส่ก็กลัวจะอด ผมเหล่มองขอบเตียงอยู่พักแล้วแตะมือกับผิวเปล่าๆของมัน คนเฮี่ยไรโคตรขาว ตัวก็หอม ไม่ติดว่าพลาดนี่พี่หานจับทำเมียไปนานแล้วครับ

“กาตุ่ยมาเล่นกะน้องเหมียวหน่อยน้า~”

“...”

“นะฮับ..”ช้อนตาทำหน้าเปลี้ยใส่มันทีนึง แม่งชอบหากิจกรรมแฟนตาซีให้ทำอยู่เรื่อย คือมึงอยากตำกูมึงก็ตำเรื่องมากจริงวุ้ย อะ..มันเอาแล้วครับ มันใช้ขามันดันขาผมงอขึ้น แขนข้างนึงมันยันเตียง อีกข้างแม่งก็ยกมือแตะปลายคางของผม

“เทดิ”

เดี๋ยวนี้มันไม่เหมือนวายสมัยโบราณที่โผล่มาพระเอกเอาดุ้นแทงรัวๆดั่งเรามีช่องคลอด ณ ประตูทวารแล้วนะครับ ฝ่ายตั้งรับอย่างเราสามารถเลือกระดับความแสบดากได้จากการบีบเจลใส่มือมัน ถุ้ย ผมคว้าขวดได้บีบใส่แทบพอกนิ้วมันแม่ง พอดีกูรักชีวิต-_-

“งื้อ”

“พูดง่ายๆโตไวๆนะครับ” กูยังโตได้อีกหรืม..ไม่มีเวลาเพ้อครับมันจ้วงเข้ามาแล้ว งอเข่าเกาะแขนมันสั่นหงึ่กหงึ่กเลยทีเดียว

“อะ..อ่าห์”

“อื้มม”มันก้มลงจูบปากผมแล้วค่อยๆขยับนิ้ว ผมก็แม่งไม่เข้าใจเหมือนทั้งที่ผมควรจะชินป้ะแต่ผมไม่เคยชินเวลามันเข้ามาเลยครับ สักพักเหมือนมีของแข็งมาถูพร้อมกับตัวมันที่ค่อยๆดันเข้ามา มันจับมือทั้งสองข้างผมขึงกดลงไปกับเตียงแล้วขยับดันเข้าไปทีละหน่อย ผมไม่โกหกเลยนะว่ามันดี ไม่รู้เหมือนกันว่ามันมองผมสภาพไหน แต่ถ้าสภาพเดียวกับที่ผมส่องกระจกคือเฮี่ยไม่ทน หน้ากูยิ่งอ้อยลงอยู่ เสื้อรุ่ยๆนี่อีก

“อึ้ก..”

“อ่ะ..”คือจะบอกว่าแม่งน่ารักT//////T แม่งใส่ยาในข้าวรึเปล่าทำไมวันนี้มันทำเอี่ยอะไรก็ขี่โย้หมี่ไปหมด อิแห้งมันอ้าปากหอบเบาๆ ปากแม่งก็แดงๆ เหงื่อก็ไหล เซ็กซี่สัสอะครับแงแง นี่ต้องวางแผนเก็บตังเค้าคอร์สรีแพร์หูรูดละครับกลัวไม่ฟิตเดี๋ยวแม่งทำหน้างี้กับคนอื่น..

ดูแห้งออกจะเซ็กซี่ยามที่..เมื่อยามแห้งส่ายเอว..สะ..อ่าย...อะ..โอะ..โอ้ว...เอว..อ๊าส์..

ใครใช้ให้มึงควงกูเษียวนะครัชดีออก อึ๊บไว้ลูกพ่ออย่าเพิ่งปล่อย เบบิด๊อนคะร้ายทูหน่ายนะบิ๊กหานของพ่อ อิฮาร์นี่ก็ซอยเอาๆเห็นกูเป็นหัวหอมเหรอแสรด คราวนี้ละครับโลกโยกเลยนึกว่าอยู่รถบั๊มงานวัด ไม่อยากร้องเลยครับเสียงมันไม่ช้ายย แต่ธรรมชาติพาไปโทษธรรมชาติแม่ง หลังจากพยายามไปได้ไม่เท่าไหร่ลูกชายผมก็อ้วกนมออกมาซะงั้น ตามะรรมเนียมครับแม่งไม่หยุดจนกว่ามันจะพอใจ ไม่เคยถามกูหรอกว่ารูหูดกุอยูีมีสุขหรือไม่ อิหรรมจีเอ็มโอ อิไข่ตัดต่อพันธุกรรม ถึงเอาได้เอาดีแบบนี้

ไม่รู้ร้องคำว่า ‘อ๊า’ ไปกี่รอบ แต่ผมโอเคนะ แม่งจูบหมดยันส้นตีน ไล้ผมทั้งตัวยันขนจั๊กก้าแร้คือดี อาบน้ำแล้วเรามั่นใจไม่ต้องพึ่งเรโซเน่า มันเอาๆพักเอาๆพักจนผมเพลียขึ้นมาจริงๆ เสื้อจากที่อยู่ครบดีแม้จะรุ่ยๆก็กองลงหาเอว อะไรคือขาครับไม่รุ้จัก ลืมวิธีใช้ขาละต้องนอนชาร์ตแรงโหลดข้อมูลกันใหม่ สำนึกสุดท้ายก่อนลาโลกชั่วคราวคือมันหอมขมับ แค่นั้น… แค่นั้นแหล่ะ พอละครับเอามากกว่านี้คือตาย โดนผัวเอาจนตายนี่ไม่ใช่เรื่องตลกนะครัช เย้เฮท..

 

เซฮุนกดริมฝีปากกับขมับชื้นๆเมื่อดวงตากลมโตปรือลงเป็นสัญญาณใกล้จะหลับ เขาหยิบทิชชู่มาทำความสะอาดให้พร้อมกับชำระถุงยางอนามัยออกจากตัว ได้แต่ถอนใจปลงตกในตัวเองเมื่อพบว่าถุงขาดเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่ทราบได้ บางทีก็ไม่รู้ว่าจะซื้อไปทำไมเพราะใช้ทีไรก็ขาดตลอด แต่ข้อดีคือก่อนมันจะขาดมันทำให้อีกคนมั่นใจ เท่านั้นเหตุผลที่ควรซื้อก็มากพอ
 

เมื่อความต้องการถูกระบายก็สบายตัวขึ้นมา อากาศวันนี้ค่อนข้างร้อน ได้แต่ปรับแอร์ตามความเหมาะสม เตะกางเกงที่ตัวเองถอดตอนไหนก็ลืมไปเหมือนกันพลางเดินไปดึงผ้าห่มในลิ้นชักที่สำรองไว้มาห่มนอนพร้อมกอดตัวเล็กๆของอีกฝ่ายไว้ ก็ไม่ได้เล็กมากจนอ่อนแออะไรนักหรอก แต่ก็น่ากอดเอาไว้ทั้งวันทั้งคืน บางทีเขาก็คิดว่าตัวเองบ้าไปแล้วกับแลคซีนสีเหลืองของจุนมยอนและคนที่ชื่อชองอาซึ่งไม่มีอยู่จริง แต่มันก็ทำให้เขาเห็นอะไรหลายอย่าง สีหน้าหงุดหงิดที่แสนจะน่ารัก สีหน้าเหงาหงอย หรือแม้แต่ไหล่สั่นๆที่บอกว่าคนดื้อดึงนี่กำลังร้องไห้จนเขาอยากจะดึงมาจูบปลอบสักพันครั้ง แต่ก็ทำได้เพียงแข็งใจเดินไปเที่ยวข้างนอกสักพักแล้วค่อยกลับเข้ามา
 

เขาไม่เคยโกรธลู่หานจริงๆหรอก..
 

เพราะเขาคิดว่ารักแท้คือการยอมรับความเฮงซวยของกันและกันได้ไม่ใช่หรอกหรือ?





 

คนตัวสูงไล้นิ้วกับหัวไหล่มนๆขาวๆนั่น ไม่มีใครอ่านแววตาของเขาได้ดังเคย แต่มันก็ไม่มีอะไรไปมากกว่าเขากำลังนึกว่าทำไมเขาถึงชอบใช้เพศสัมพันธ์ในการคุยกับอีกคนกันนะ? เขาไม่ใช่ไม่ประสา แต่เขาไม่ค่อยทำ ไม่ค่อยรู้สึกกับใครถ้าไม่อารมณ์พาไปจัดๆบางครั้ง คืนแรกของพวกเขาก็มีอารมณ์ผสมหมันไส้เหมือนกัน แต่ใช่ว่าเขาไม่รู้สึก เขาคิดหลายครั้งแล้วว่าทำไมเขาถึงหยุดกับเรื่องตรงนี้ไม่ได้…
 

แต่ตอนนี้เขาเริ่มจะนึกออกและเข้าใจ…
 

ในวัยเด็กเขาเพียงอายุหกขวบ ตอนนั้นพ่อกับแม่เขาก็ยังเป็นหนุ่มสาวอายุไม่ถึงสามสิบด้วยซ้ำ(พ่อบอกพ่อได้แม่กลางคันแม่เลยออกจากโรงเรียน ดีจริง) เด็กตัวเล็กๆแค่หกขวบถูกแยกไปนอนห้องนอนเดี่ยวที่ติดผนังลายอุลตร้าแมนแบบมินิ เด็กชายตัวน้อยหน้าตายได้แต่มองคุณพ่อซึ่งหน้าตาก็เป็นแบบให้ถอดมาอย่างเป๊ะๆ
 

“คูนพ่อจาให้น้องฮูนนอนคนเดียวอ่อ”
 

“น้องฮุนโตแล้วนะ ต้องนอนคนเดียวได้แล้ว”
 

“งึ้ย กลัวน้องฮูนขัดล่ะซี่น้องฮูนเห็นนะคูนพ่อชอบจับคูณแม่ห้อยหัว”ด้วยอายุที่ไม่รู้จักแม้แต่ท่ามิชชันนารี ได้แต่อธิบายไปตามที่ตนเห็นทำตาเหลือกใส่บิดาโทษฐานรังแกมารดาของตนทุกค่ำคืน เสียแต่ว่าบิดาหัวเราะร่าออกมาเสียอย่างนั้น
 

“คุณพ่อชอบทำเพราะคุณพ่อรักคุณแม่ไงลูก”
 

“งืม..”เด็กชายพองแก้มอย่างไม่เข้าใจ “ถ้ายั๊กมากก็ทำบ่อยๆเหยอ”
 

“ใช่แล้ว สำหรับบางคนมันเป็นวิธีเดียวที่จะถ่ายทอดความรู้สึกออกไปได้นะ”
 

“...”





 

“พ่อใครวะขี้หลอกเด็กชิบ”
 

บ่นกับตัวเองกับเรื่องไร้สาระสมัยยังเด็กที่ยังจำได้ น่าแปลก..ทั้งๆที่แค่เป็นอุบายของบิดาที่หาเรื่องฟัดมารดาสองต่อสองแต่เขากลับจำมันได้ดี กับคนๆนี้เขารู้สึกแค่ว่ามีเพียงเรื่องอย่างว่าที่เขาจะสามารถกอด สามารถจูบ สามารถพูดอะไรหลายๆอย่างที่ไม่สามารถพูดได้ในเวลาปกติ
 

เขาก็ได้แต่หวัง..
 

หวังว่าสักวัน...จะได้จูบปากน้อยๆนี้ให้คนอื่นๆได้เห็นว่าเขาคือเจ้าของทั้งกายและใจ
 

เขาเองก็อยากแสดงความเป็นเจ้าของเต็มแก่แล้วเหมือนกัน…





 

*

 

กว่าจะลากสังขารตัวเองออกมาได้นี่แทบใจขาดครับ สังขารกับรอบมีผลสัมพันธ์ครั้งนี้ประมาณหก ผมลากสารร่างกรอบแกรบเดินเลียบเส้นมาอาบน้ำพร้อมมันคนละฝั่ง แปรงฟันคนละฝั่ง อาบน้ำก็บิดหัวบัวกันไปมา ดีครับวันนี้ไม่ปวดฆี่เลยให้มันโซโล่ไปคนเดียวก่อน ส่วนตัวผมออกมาทำอาหารเช้า
 

ไม่นานมันก็ออกมาแดกตามปกติ ทุกอย่างปกติเพียงแต่มีอิเส้นเหลืองนี่แบ่งกั้นความรักของเราสองคน(ได้ข่าวแม่งติดเอง) จนกระทั่งพวกเราเดินเลียบเส้นออกมาหน้าประตูพร้อมกัน จู่ๆเชี่ยแห้งก็ทักขึ้นมาครับตกใจหมด ทำไมพักนี้ผวาๆ
 

“พี่”
 

“ครับเตง?”
 

“ถ้าผมดูแลพี่ได้ดีกว่านี้ พี่จะไปหาใครอีกป่ะ”คืออิเชี่ยแห้งนี่ย้ำคิดย้ำทำครับ อะไรมันไม่มั่นมันถามอยู่นั่นแหล่ะ ผมส่งยิ้มให้มัน คนแมนอะไรช่างหัวมันหัวเผือกเถอะครับ แมนกับคนอื่นแล้วอ้อนกับมันนี่ก็เกร๋ดี สเปเชี่ยลแอ็คชั่น
 

“ไม่ไปไหนแล้ว”
 

ตอบมันแค่นั้นมันก็แดกแก้มผมทีนึง เฮ้อ วันนี้วันดีแล้วครับ เดี๋ยวเย็นๆค่อยตะล่อมให้มันแกะแล็คซีนออกดีกว่า อากาศยิ่งร้อนแลคซีนยิ่งแน่น ไม่อยากผูกติดกับอิเส้นนี่ไปตลอดชีพครับบ่องตรง-_-





 

“เธอจะรู้รึเปล่า~~ มีใครชะว้าวอยู่จนเช้า~ อยู่ทุกค่ำคืนนนน ช่ะช่ะ ทำไงก็ไม่หลับ ตอนกลางคืนก็มีแต่เขาที่ยังสาวว่าวทุกค่ำคืนนน~ และคนๆนั้นคือฉันเอง ที่ตอนนี้ยังบรรเลง โซโล่ว่าวยาวๆของช้าน กับความหื่นที่มันเต็มล้นในลำไส้~~”

 

ปาร์คชานยอลทำการดีดกีต้าร์ร้องเพลงผลงานมาสเตอร์พีชของตนเองไปมาในคาบเช้าที่คุณครูยังไม่เข้าสอน นักศึกษาหลายคนยังทำตัวอิสระไม่ว่าจะแต่งหน้าเล่นโทรศัพท์จับกลุ่มเมาท์มอย มีเพียงโอเซฮุนที่กำลังนั่งทำงานอดิเรกของตนด้วยการออกแบบท่าเต้นเพื่อไปส่งค่ายเพลงพิจารณา
 

“เพลงมึงนี่เฮี่ยขึ้นทุกวันนะไอ่ชาน”กล่าวเพลียๆให้เพื่อนที่ยังไล่คอร์ดอย่างคึกคัก
 

“กูซ้อมอัดเพลงกับพี่แบคเว้ย จะเอาพี่เขาเปิดตัวมะรืนนี้”เจ้าตัวยกมือถูจมูกจนหน้าบี้ไปข้าง สูดลมหายใจแรงๆพลันเอ่ยถาม “แฟนมึงเป็นไงล่ะ”
 

“ไม่เป็นไงนี่”
 

“ดีกันเหรอวะ? มึงยังใจอ่อนอีกเหรอไอ่ตับหมา”ชานยอลใส่น้ำเสียงให้รู้ว่าไม่พอใจแต่เซฮุนก็พูดออกมาเช่นกัน
 

“กูไม่ได้ใจอ่อนเพราะกูไม่เคยใจแข็งกับเค้า เคนะ”
 

“โหยอิพระเอก”เหยียดปากใส่ก่อนจะหันมองจุนมยอนที่วิ่งถือแท็บเล็ตหน้าตาตื่นๆมา
 

“ฮุนมึง! ชิบฮ๋ายแล้ว”
 

“อะไรวะ”หรี่ตามองจุนมยอนที่ส่งกระดานอิเล็กทรอนิกส์ให้ ภาพที่เห็นคือพี่ลู่หานในชุดนอนคิตตี้ที่เขาใส่ให้กำลังกำลังวิ่งหาอะไรสักอย่างในกองขยะ ภาพนี้กำลังถูกโพสต์ทั่วตามด้วยคำกำกับที่ว่า




 

‘สุดหล่อของบริษัทxoxo หึหึ’



 

“ใครทำเฮี่ยแบบนี้วะ”ชานยอลดึงแท็บเล็ตไปดูแทบลืมความโกรธเคืองเมื่อครู่ไปสิ้น  ตามด้วยจุนมยอนที่เริ่มอธิบายเบาๆ
 

“คือตอนแรกไอ่เทามันเอามาให้ดูถามว่าใช่แฟนมึงรึเปล่า นี่ไม่ธรรมดานะเว้ยแฉการผ่านโซเชี่ยลงี้เลยอ่อ”
 

“...”เซฮุนลุกพรวดขึ้นทันที ตอนนี้เขาไม่สนอะไรแล้วนอกจากอยากไปหาคนที่แยกจากกันไปเมื่อชั่วโมงก่อนหน้าของเมื่อเช้า เกิดอะไรขึ้น? สมองเขาเชื่อมโยงไปถึงรูปที่มาสอดไว้ที่หน้าห้องของเขา ก่อนจะคว้าสูทนักศึกษามาสวมเป็นครั้งแรกหลังจากมันพาดกับเก้าอี้เรียนมานาน
 

“เฮ้ยมึงจะไปไหน!”เพื่อนๆร้องเรียกแต่เซฮุนกลับพูดออกมาเรียบๆ
 

“ทำแฟนกูขนาดนี้  ถ้าตีนกูเหยียบหน้ามันไม่ได้อย่ามาเรียกชื่อกู!”

*

 

เกิดอะไรขึ้นไม่รู้สิครับ ผมว่าแปลกๆตั้งแต่ผมก้าวขาเข้าออฟฟิศมาแล้ว ทุกคนมองหน้าผมแล้วหลบตา บางคนมองแล้วหัวเราะอีกแน่ะ อะไรวะเนี่ย ผมหันซ้ายหันขวามันก็ชักแปลกๆ ไอ่พนักงานชายหลายคนที่เห็นผมก็หัวเราะใส่ เดี๋ยวดิ อะไรอ่ะ… ผมชักรู้สึกไม่ดีแล้วสิครับ พอเดินไปที่บอร์ดประกาศของออฟฟิศก็เจอคนกลุ่มใหญ่กำลังมุงกับอะไรสักอย่าง
 

“ต๊ายแล้ว รสนิยม”
 

“เห็นแมนๆเนอะ ฮิ”
 

“ต้องเรียกนางแล้วว่ะ ฮ่าๆ”
 

ทุกคนหันมามองผมเหมือนตัวประหลาดทันทีที่ผมมาหยุดหน้าบอร์ดประกาศ นี่มัน...ภาพตอนที่อิแห้งแกล้งให้ผมไปหาผ้าหุ้มไข่ไม่ใช่เหรอครับ คอสตูมกับกะลาหัวนี่ไม่ได้ไปด้วยกันเลย ผมยืนอึ้งไปพักใหญ่ รู้สึกหัวใจเต้นแรงแต่ไม่ได้เขินอะ มันจะโกรธได้มั๊ย แล้วมันจะอายด้วยรึเปล่า คนที่มุงดูภาพก้เข้ามาตบบ่าผมเบาๆ
 

“ไม่เป็นไรนะ เข้าใจเว้ยๆ”
 

“ไม่ต้องแอ๊บแล้วนะ ลำบากแย่เลย คิคิ”
 

“แต่งมาทำงานก็ได้มั้ง”
 

“ฮ่าๆ ฮ่ะๆ”
 

“เฮ้ย พวกมึงหยุดเลยนะ!”ในขณะที่ผมรู้สึกมึนงงไม่รู้จะโกระหรือร้องดีผมก็ได้ยินเสียงแบคฮยอนพร้อมกับความรู้สึกที่โดนกอดเอาไว้ “เป็นเฮี่ยไรกันเนี่ย หมาตัวไหนเอามาแปะวะ!”
 

“โหยไม่ต้องมาโวยหรอก ก็ว่าแหล่ะเป็นเพื่อนกันได้”หนึ่งในนั้นพูด หัวใจผมยิ่งโหวงไปกว่าเดิม เฮ้ย..ผมยังเป็นผู้ชายนะ
 

“ปากหมามากเหรอมึง”
 

“เงียบเถอะอิตุ๊ด เพื่อนมึงอะทำเป็นเท่จีบสาวเยอะแยะ รสนิยมแม่งแต๋ว หรือเอาเสื้อเมียมาใส่วะ”พวกนั้นยังล้อผมไม่หยุด ผมไม่เครียดมากหรอก แต่ผมไม่ได้เตรียมใจสำหรับเหตุการณ์แบบนี้เฉยๆอะ…
 

“แฟนกูซื้อให้”ผมพูดขึ้นโดยที่พวกนั้นก็เงียบไป “กูใส่ตอนอยู่บ้าน กูใส่ให้แฟนกูเห็นคนเดียว เษือกอะไรด้วย”
 

“ไม่ได้อยากเษือกโว้ย ใครเอามาแปะล่ะ”
 

“กูจะไปรู้เหรอ แล้วมึงแน่เหรอ มาวิจารณ์ชาวบ้านปาวๆอะ”ผมไม่พอใจมากนะ นี่ซีเรียส มันจะมากไปแล้วครับ กูไม่ใช่อิเคะน้อยวิ่งไปร้องไห้นะ กูสู้นะ-_-
 

“อ้าวทำไมล่ะ โดนแปะแบบนี้มึงก็โดนเกลียดไง สมน้ำหน้า หัดรู้ตัวบ้างนะว่าไม่มีใครคบพวกมึงกันแล้ว เขาอยากบอกพวกมึงกันใจขาดละโว้ย พวกเลียแข้งเลียขาเจ้านาย”
 

“ดริฟท์เสร็จยังอิฮาร์หาเรื่องด่าชาวบ้านนี่หว่า!”อิแบคโวยออกมาอีกรอบแต่พวกมันก็พูดขึ้นมา
 

“พวกวิปริตอยากเป็นผู้หญิงก็โดนงี้แหล่ะวะ!”


 

“พอยัง!”
 

ผมหันไปมองก็เจอคริสมันเดินมาหา มันกวาดตามองรอบบอร์ดก่อนจะหยิบ..(เรียกกระชากดีกว่าครับ)ภาพที่ติดอยู่ออกอย่างแรง ตัวแม่งยิ่งใหญ่อยู่ปกติมันปัญหย่อน(ปัญญา+อ่อน)ใส่พอมาดโหดทุกคนถึงกับกริบครับ
 

“ถามจริงๆนะ เหนื่อยป่ะ”คริสจับจ้องกลุ่มคนพวกนั้น แต่ผมเองตอนนี้พูดอะไรไม่ออกหรอกครับ มีแบคที่ยังคอยลูบหลังผมอยู่ “เหนื่อยมั๊ยที่ทุกวันต้องสรรหาเรื่องชาวบ้านมาพูดนินทาในกลุ่มตัวเอง เหนื่อยป่ะกับการมานั่งจับผิดว่าวันๆนึงเขาจะพลาดหรือทำอะไรผิดบ้าง ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้มีเฮี่ยไรดีเลย ไม่เคยมองตัวเองเลย เศือกแต่เรื่องชาวบ้าน เศือกแต่เรื่องคนอื่นแต่ไม่เคยย้อนกลับมาดูพฤติกรรมตัวเองเลยว่าสิ่งที่ทำมันโคตรสันดานเสียขนาดไหน ไหวป่ะที่มาด่าชาวบ้านว่าไม่มีใครชอบ มาบิ้วว่าไม่มีใครอยากคบทั้งที่ก็ไม่ได้ดูกะลาหัวตัวเองเลยว่ามีคนชอบเหมือนกันรึเปล่า

“....”

“เก่งมากป้ะที่มาวิจารณ์ข้อเสียชาวบ้านเป็นฉากๆแต่ไม่เคยมองดูความเฮี่ยที่ตัวเองมีเลย หรืออยู่กับความเฮี่ยเหล่านั้นมาจนชิน เป็นคนสันดานห่าๆแบบนี้อย่าอยู่ให้เป็นเสนียดจัญไรชีวิตคนอื่นเลยนะ ไปตายให้หมาแดกจะมีประโยชน์กว่า นินทากูไม่ว่า แต่ด่าเพื่อนกูกูไม่ยอม กูไม่ได้เศือก แต่นี่เพื่อนของกู กูจะด่าใครเรื่องของกู เพื่อนกูโดนก่อน และเพื่อนกูไม่ได้ขี้เศือกแบบพวกมึง”
 

“โหยคริส มึงเป็นผัวเจ้านายทำกร่างเหรอวะ”คนกลุ่มนั้นยังไม่จบ ผมจับแขนอิอู๋ไว้กลัวมันโดดเตะพวกนั้นไปซะก่อน ไปๆมาๆเรื่องใหญ่ซะแล้วสิครับ
 

“เศือกไรล่ะไม่พอใจก็ออกไปดิ”
 

“แม่งเฮี่ย พวกกูนัดกันลาออกพวกมึงหงอยแน่”
 

“เหรอ?”เจ้ชิงชิงเดินถือกระเป๋าชาแนลเข้ามา ท้องนางหายไปแล้วครับสงสัยคลอดไปแล้ว ไม่เอาตอนนี้ซีเรียส เจ้กวาดตามองทุกคนก่อนจะกล่าวขึ้นมา “ฉันเคยสอนให้เห่ากันหน้าล็อบบี้เหรอ?”
 

“...”
 

“แล้วนี่สติแตกอะไร ลงรูปประจานกัน ลงไปถึงโซเชี่ยล ต้องการอะไร?”
 

“ก็ไอ่ลู่มันเป็นตุ๊ดอะบอส โดนแฉก็สมควร”
 

“กูก็ตุ๊ดไอ่สัส!”คราวนี้เจ้แกเผลอตวาดเสียงออกมาใหญ่ซะหยั่งกับคนขับสิบล้อเล่นเอาเหวอกันหมด ไอ่คริสรีบแตะไหล่เมียมันก่อนที่เจ้จะยกมือทาบปากแล้วกลับไปเสียงเล็กเสียงน้อยเหมือนเดิม “เออ นั่นแหล่ะ ฉันก็เป็น มีใครมีปัญหามั๊ย?”
 

“...”
 

“ไอ่เรื่องมาเลียแข้งเลียขาอะไรฉันไม่เคยนะ งานมาทีไรสองคนนี้ก็วิ่งทำให้ฉันตลอด พวกหล่อนอะเคยมั๊ย? ขนาดงานง่ายๆยังเลทยังสาย ยังนอนเล่นใช้ไวฟายออฟฟิศฟรีแล้วจะเอาอะไร? ฉันขึ้นเงินเดือนให้สองคนนี้แล้วยังไง? งานล่ามีปัญหาฝ่ายพวกแกออกมาช่วยอะไรไหม? ไม่ หนีกลับไปกันหมดจนฉันต้องใช้ลู่มันถ่ายแทน แล้วแกมาด่ามันเลียแข้งเลียขาเนี่ย คิดว่าตัวเองทำตัวหน้าไหว้หลังหลอกใส่ฉันนี่ฉลาดดีแล้วเหรอ?”
 

“บอส..”
 

“แล้วคริสผัวฉันใครจะทำไม? ฉันอยู่กินกับคริสก่อนพวกแกจะเดินถือเอกสารบากหน้ามาขอทำงานกับฉันอีก ฉันให้งานทำจนออกรถออกบ้านกันได้แล้วจะเอายังไง? ลาออกทั้งชุดเลยมั๊ยฉันไม่ตายนะ ฉันจ้างทีมจากแคนาดามาได้ เป็นโปรกว่าพวกแกอีก แน่นักใช่ไหม? ดูซิใครจะหงอย!”เจ้ชิงชิงตอนนี้เดือดมากครับยิ่งกว่าผมอีก ได้ข่าวประเด็นคือชุดนอนคิตตี้ของอิแห้งไม่ใช่เหรอวะ อ่อ ที่ผมกับอิแบคโดนหมันไส้คงเพราะพวกเราเพิ่งได้ชื่อพนักงานเงินเดือนขึ้นมั้งครับ อืม ความอิจฉาไม่เข้าใครออกไปใครนี่เนอะ
 

“เอ่อ..พวกเรา”เงิบกันสิครับถึงกับไปไม่เป็น ผมกับอิแบคมองหน้ากันแดกจุดไปตามระเบียบ โดยอิอู๋ก็บีบไหล่พวกผมคนละข้างเบาๆโดยเจ้ชิงชิงก็ถามต่อไป
 

“สารภาพมา ใครปล่อยรูปลู่หาน..”
 

“...”
 

“ถ้ากล้ามาแปะในนี้แสดงว่าคนใน ออกมา..”
 

ไม่มีใครยอมรับครับ แบคมันบีบมือผมเบาๆแต่ผมไม่เครียดลง แต่ว่าลงโซเชี่ยลด้วยเรอะ?! ชิเหยถ้ารูปไปถึงอิแห้งล่ะ อย่าลืมสิครับผัวผมอะโหดสัสกว่าใครเลยนะ




 

“คุณๆ เข้าไปไม่ได้นะครับ! คุณ!”
 

“?”
 

พวกเราหันไปมองเสียงน้ายามที่ร้องเอะอะขึ้น แล้วสิ่งที่ผมกำลังกลัวก็บังเกิดเมื่ออิแห้งมันก้าวฉับๆเข้ามาพลางสะบัดน้ายามให้ปล่อยโดยไม่คิดจะหันไปมอง มือของมันถือกระดาษเหมือนปริ้นท์รูปอะไรสักอย่าง น้ายามยอมปล่อยมันเมื่อเจ้ชิงชิงพยักหน้าให้มันเข้ามาได้ เซฮุนไม่ได้มองผม มันไม่มองใครเลย แม่งตาขวางสีหน้าเรียบน่ากลัวสัส ผมกับอิแบคมองหน้ากันอีกครั้ง ไม่มีใครคาดคิดครับ มันยกกระดาษขึ้นมอง กวาดตาครั้งเดียวก่อนจะพุ่งไปถีบยอดหน้าฝ่ายไอทีตัวอ้วนๆแว่นหนาๆคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังไอ่พวกปากดีนั่นทันที
 

พลั่ก!
 

“มึงจะลองดีกับกูช้ะ!!”
 

“เซฮุน!”
 

“เฮ้ย เซฮุน!!”พวกเราร้องอย่างตกใจ อิเชี่ยแห้งมันสำแดงเดชแล้วครับ ใครจะไปจับมัน แม่งเอาขายาวๆกวาดเตะจนกระเด็นก่อนจะต่อยอัดหน้าไอ่อ้วนดำนั่นไม่หยุดจนทรุดลงไปกอง ยังไม่พอมันยังกระทืบตามตัวตามหน้าเลือดสาดจนน่ากลัว อิแบคคว้ากระดาษที่ปลิวมาใกล้ท่ามกลางคนที่กระเจิดกระเจิง
 

“ลู่..มึง”มันส่งกระดาษให้ผมแล้วพบว่ากระดาษที่มันถือมาคือภาพปริ้นท์กล้องวงจรปิดที่หน้าห้องของผมกับมัน ไอ่อ้วนนี่กำลังเอาซองอะไรบางอย่างไปเสียบ ไหนจะภาพปริ้นท์จากกล้องอีกตัวที่หน้าล็อบบี้ตอนเช้ามืดที่มันเอารูปมาติด แถมมีรูปเลขไอพีคอมของออฟฟิศซึ่งน่าจะเป็นเครื่องของไอ่อ้วนดำนี่ ผมเงยหน้ามองท่ามกลางเสียงอิแห้งที่ลุยตีนใส่ไม่หยุด
 

“แน่กับเมียกูเหรอสัส! ชุดคิตตี้กูซื้อของแท้จากญี่ปุ่นมึงเอามาโชว์เหรอแสส!! สตอล์กเกอร์เหรอมึง!! ไปแฉต่อในนรกเถอะไอ่ฆวย !”
 

“เซฮุน!! เฮ้ยเซฮุน พอแล้วเว้ยเดี๋ยวตาย!”ไอ่อู๋วตะโกนเข้าไปยื้อแม่งก็ไม่ยอมหยุด อิแห้งมันยังจั๊มพ์ตีนใส่เขาปากก็ตะโกนออกมา ผมรู้เวลามันโกรธจัดไม่มีเฮี่ยที่ไหนห้ามมันได้หรอกครับ นอกจากเฮี่ยอย่างผม...
 

“มึงแฉรูปไม่พอ มึงจะทำให้พวกกูเลิกกันนี่มึงแน่ใช่ไหม เปรี้ยวตีนใช่มั๊ย!!”
 

“ลู่แกทำอะไรสักอย่างเถอะเร็วๆ”เจ้ชิงชิงรีบเขย่าแขนผมคงเสียวไอ่อ้วนจะตายคาออฟฟิศ ผมเลยรีบวิ่งไปดึงแขนมันไว้ก่อนที่จะมีผัวเป็นฆาตกรอะครับ
 

“ตัวเองครับ พอแล้ว..พอแล้วนะ ช่างมันนะ..”แม่งหน่วงครับ..ไม่รู้ดิ พอมาถึงตอนนี้ผม อยากจะร้องไห้ ไม่ได้ร้องไห้ที่โดนแฉครับ แต่ร้องไห้เพราะมัน .. มันไม่รู้หรอกครับว่าทำเฮี่ยอะไรใส่ผมบ้าง มันเปลี่ยนความเชื่อในตัวผมไปช้าๆ มันทำให้ผมกลับมาคิดว่าคำว่า แมน จริงๆคืออะไร อะไรคือคำว่าเมะ ใช่การฟันใครต่อใครไปทั่วหรือเปล่าที่แปลว่าแมนว่าเมะ หรือปกป้องใครสักคน ถนอมความรู้สึกอีกคนอย่างสุดชีวิตเหมือนที่มันทำกับผม..
 

“มันทำพี่..”แห้งมันหันมามองหน้าผม “มันทำพี่เชียวนะ แค่นี้พอเหรอ?”
 

“พอแล้ว มันคงไม่กล้าแล้ว..”ผมตอบน้ำตาปริ่มๆ มันมองก่อนจะดึงผมไปกอดไว้ อิฮาร์นี่กลางออฟฟิศคนเป็นสิบนะสัส
 

“อย่าร้องดิวะ ไอ่สัสนี่ทำพี่มีน้ำตาได้มากกว่าผมเหรอ”
 

“ตัวเองอย่า!” ผมหวีดขึ้นมาเมื่อมันทำท่าจะหันไปกระทืบเขาอีกรอบ กูร้องเพราะซึ้งมึงอิดวกส์ เขินแล้วครับเลยมุดหน้าแม่ง พร้อมกับเสียงมันที่ดังขึ้น
 

“แฟนผมจะเป็นอะไรนี่ก็เรื่องของแฟนผม ไม่ได้อาศัยห้องใครนอน พี่คนไหนข้องใจกับแฟนผมมาถามผมได้นะ ถ้าไม่รู้จะตามตัวที่ไหนก็ไปบ่อนแถวกังนัม จะจัดมีตติ้งให้”มันพูดชื่อบ่อนพ่อมันทำเอาเงียบปากกันไปหมด “ถ้าไม่เลิกปากดีเอาตีนฟาดปากนะครับ เป็นผู้ชายได้กันเองไม่เฮี่ยไปกว่าผู้ชายปากหมาๆหาเรื่องคนอื่นหรอก”
 

มันหยิบมือถือขึ้นปรับกล้องแล้วประกาศขึ้นหน้าตาเฉยทั้งๆที่คนยังออเต็มออฟฟิศ
 

“สวัสดีเพื่อนๆชาวโซเชี่ยลแคม วันนี้มาเตะปากคนครับ”แม่งยังบันเทิงหันกล้องไปหาศพไอ่อ้วนที่นอนกองอยู่ตรงนั้น “ไอสัสแม่งเฮี่ยเอารูปแฟนป๋าโอไปแฉ อยากจะไฝว้ครับ ไม่ต้องตกใจกันนะครับ ส่วนนี่คนนี้ครับผัวดุมาก”มันหันกล้องใส่หน้าผม แล้วผมจะชูสองนิ้วทั้งน้ำตาเพื่อ..? โทษทีพอดีบ้ากล้องTvT พออัดเสร็จสมใจมันกดส่งแล้วโอบไหล่ผมมิดกับมัน แล้วจะเซ็ตผมตั้งทำไม แล้วมันจะใส่สูททำไม เท่กว่าเดิมอีกง้ะ สมองไม่รับรู้อะไรอีกรอบครับเบลอ รู้อย่างเดียวมันพูดกับเจ้ชิงชิงว่า
 

“โทษนะเจ้ พอดีจะมาลางานให้แฟนวันสองวันอ่ะ เจ้ข้องป่ะครับ”
 

“ไปเถอะลูกกะเทยไม่สู้จ้ะ- -;”
 

มันกระชับไหล่ให้ผมออกเดิน ได้แต่หันหน้ามาทำตาปริบๆใส่อิแบคที่โบกผ้าเช็ดหน้าตัวเฮี่ยตามหลัง เจ้ชิงชิงที่ยิ้มแห้งกับอิอู๋ที่ตามแม่บ้านมาล้างเลือดเก็บศพ มันเดินสวนตำรวจที่เดินเข้ามาดู แต่พอเห็นเหง้าหน้ามันก็เหมือนจะจำหน้าพ่อมันได้ พยักหน้าให้กันแล้วตำรวจก็เดินออกไปเฉย ก็แหมกินเปอร์เซนต์กันมานี่ครับ
 

บอกแล้วอิหนูว่าผัวพี่อะเอาดีไม่พอ
 

โหดสัสรัสเซียอีกนะครัชแหม่ ถามกูนี่ลองตีนมันมาหลายอิเว้นท์ละ...

*

 

“สรุปไอ่อ้วนนั่นคือคนที่มโนไปเองว่าเจ๊เสื้อแดงที่ฟัดกับมึงในห้องน้ำเป็นแฟนมัน นึกว่ามึงแย่งแฟนมโนของมันเลยหาทางแกล้งใช่มั๊ย?”
 

“คงงั้นมั้ง”
 

“กูถามใช่มั๊ยคำตอบที่กูต้องการคือใช่หรือไม่ใช่เดี๋ยวพ่อตบเด้ง”อิแห้งละมือจากพวงมาลัยทำท่าจะฟาดกบาลผมเล่นเอากระโดดเหยงแทบไม่ทัน ก็ยังไงละครับ หลังจากอิแห้งขอลางานกับเจ้ชิงชิงก็ยัดผมขึ้นรถแล้วก็ขับมาเรื่อยๆนี่แหล่ะ อารมณ์โหดมันยังคงค้างเติ่ง พูดอะไรก็ยัวะไปหมดงึ้ย
 

“ก็เตงหงุดหงิดง่ะเค้ากลัว”
 

“ทีฟัดนมผู้หญิงล่ะไม่กลัว”มันลดเสียงลงก่อนจะไปพาลกับรถคันหน้าด้วยการบีบแตรไล่ไม่หยุด “เอ้านั่งงมหอยอยู่เหรอสัญญาณเปลี่ยนแล้วโว้ย!”
 

“ตัวเอง…”ผมเรียกมันเบาๆพลันนึกขึ้นได้ยามมันชี้นิ้วมายังกบาลผมที่ยังเซ็ตตั้ง ผมหัวเราะแหะๆพลางตะกุยลงอย่างชำนาญ ก็ไม่ได้ตั้งหนามแบบมันหรอกครับผมเริ่มยาวแล้ว ก็เสียๆปาดๆทรงวัวเลียกะโหลกนี่แหล่ะ สักพักแม่งก็เอื้อมมือมาดึงแก้มผม อิสัสเจ็บชิเหยT_T ไม่มีไรทำไง๊ เล่นว่าวสิมึงเดี๋ยวกูถ่ายคลิปแจกคนอ่านเป็นของสมน้ำหน้าคุณให้
 

“หมันไส้ว่ะ”
 

“เค้าเจ็บน้าT_T”
 

“สำออย หน้ายานๆเจ็บอะไร”มันหันกลับไปบรื้นรถต่อ คำพูดคำจาอ้อนวอนรอยตีนเหมือนเดิม ผมถอนใจเฮือกดังๆแล้วกรอกตาขึ้นฟ้าสองรอบครึ่ง สงสัยประเด็นเจ๊โซยูนี่คงอีกนานครับ อิแห้งมันเล่นเม้งค้างเม้งคา
 

“เค้ายังไม่ได้กับป้าแกซะหน่อยนะ”
 

“ไม่ได้โมโหที่ได้ไม่ได้”มันหันมองผมนิดนึงแล้วขับต่อ ก็ดีครับกลัวจะไปนอนซุกใต้ท้องสิบล้อเหมือนกัน “วันนั้นครบรอบกูกะมึง อิคนเฮี่ย วันเดียวก็เว้นไม่ได้”
 

“เค้าขอโต้ดT_T”
 

“ช่างแม่งเหอะ ผ่านแล้วก็ผ่านไป”
 

“._.”
 

“อดีตช่างมัน แต่จากนี้ต้องกูคนเดียวนะ เข้าใจภาษาคนมั๊ย?”
 

“เข้าใจครับ._.”
 

“ดีมากครับดื้อ”พอเชื่องแม่งก็กลับไปอารมณ์ดี ผมลอบถอนหายใจเฮือกก่อนเงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นผืนน้ำตัดกับเส้นขอบฟ้าเป็นเส้นตรงผ่านช่องบ้านเรือนและต้นไม้ เดี๋ยวดิ..
 

“ตัวเอง! ตัวเองพามาทะเลเหรอ!”
 

“ก็ฟิคกี่เรื่องก็ไปทะเลอย่าเรื่องมากว่ะ”ดูมันตอบ อิฮาร์ กูรู้ว่าหลายๆเรื่องเค้าไปกันแต่บั่บช่วยพูดให้รื่นหูลูซี่ได้ป้ะแหม่ เดี๋ยวพี่หานคัมแบคกูจะไปนั่งส่องบิกินี่ทั้งวันเลยนี่ หัวใจกูเด็ดดวงกว่ามึงคิดนะครัช
 

“เสื้อผ้าก็ไม่ได้เอามา ไม่ได้เอามาสักอย่างเลยนะตัวเอ๊งT_T”เน่านี่ไม่ไหวนะ อีกอย่างคิดถึงอิตัวเฮี่ยด้วย ไม่มีมันอยู่ก็ไม่รู้จะเด้ากับใครครับ
 

“หาซื้อเอาแถวนี้แหล่ะ กูก็มาชุดเดียวเหมือนมึงอะ”มันขับหาห้องพักแถบชายทะเลที่เปิดติดกับหยั่งกับแผงขายปลาหมึก สุดท้ายก็ไปได้โรงแรมแห่งหนึ่งหลังจากที่มันเช็คจนมั่นใจว่ามีโรงรถให้มันเอาลุกมันไปจอดได้ไม่ตากแดดตากฝน พวกเราสองคนลงมาทั้งที่ผมยังสะพายเป้ทำงานเอกสารครบชุด-_- เวิร์คกิ้งแมนอะครับโทษทีมีงานในหัวใจ ลองไม่มีสิผัวเตะร่วง
 

“เชิญครับ ห้องเดี่ยวหรือห้องแยกดีครับ”
 

“ห้องเดี่ยวเตียงคู่เอาสปริงเด้งๆครับ”อิฮาร์มันตอบหน้าตาเฉย นี่กูเขินไม่คิดจะมอง พนักงานกวาดตามองหน้าเราสองคนแล้วมันก็ถามขึ้นมาอีกครั้ง
 

“อ่าครับ กี่คืนดีครับ?”
 

“คืนนึงไปก่อน”
 

“อ่าได้ครับ ต้องการวิวสูงมั๊ยครับ วิวสูงบวกเพิ่งห้าหมื่นวอน”
 

“ไม่สูงมากได้มั๊ยเมียผมกลัวความสูง”
 

“อันนี้วิวไกลครับไม่วิวดิ่ง”
 

“เอองั้นเอามา มีประกันรักษาความปลอดภัยปะ”มันซักอีกที ผมบอกแล้วอินี่ไม่ชัวร์ไม่ทำ ไม่มั่นไม่เอา
 

“มีครับ รถคุณลูกค้าใช่มั๊ยครับ วางสองหมื่นวอนประกันรถหนึ่งคืนครับ”
 

“ซอมบี้ล่ะ?”
 

“ครับ?”
 

“ห้องพักกันซอมบี้ได้มั๊ย? พาราไซต์?”เริ่มกวนตีนละครับอิแห้งมันถามหน้าตาเฉยจนพนักงานทำหน้างงๆ มีซอมบี้กับพาราไซต์มาเดินบุกชายทะเลกูแนะนำแดกพาราควอตตายฮาร์ไปเถอะครับโธ๊ ผมแตะมือลูบหลังมันเบาๆทีนึงมันเลยหยิบกระเป๋าตังค์ออกมา รักมันก็ตรงนี้ครับ อินี่พกแต่เงินสดตลอดบัตรมีไม่ค่อยใช้ หวานพี่หานไปครัชแหม
 

“ทั้งหมดหนึ่งแสนสามหมื่นวอนนะครับ”
 

“อือ” มันหยิบเงินวางให้เซ็นเฮี่ยไรไม่รู้ จะว่าไปที่นี่ก็หรูๆดีเหมือนกันครับ จากที่เคยเกริ่นๆว่าอยากนอนพักก็ได้พักสมใจอะครัชเห้อ สรุปเราอยู่ชั้นดี สูงมองเห็นระยะไกลก็เดินเตาะแตะตามพนักงานไปวางกระเป๋าพักผ่อน ไวฟงไวฟายก็ต่อชั้บๆ ไอ่ที่จะมาบอกไวฟายฟรีแต่มีรหัสไม่มีซะละครับ-_-
 

“ซื้อเสื้อเลยมั๊ย?”มันถามพลางถอดสูทออก อินี่ก็หล่อไปเพื่อใครหรอกเขินนะงึ้ย
 

“อยากนอนมากกว่า”ผมตอบมันเบาๆแล้วก็ถูกมันอุ้มขึ้นมานอนที่เตียง สปริงเด้งดีมาก ทรงเตียงแข็งแรงเหมาะแก่การควบมั่กๆครับฮิ__ฮิ สำออยแป๊บครับทำตัวเปลี้ยให้มันแบกมานอนกอดนอนหอม เปลืองตัวนิดนึง.. ถุ้ย แม่งหอมกูหมดหนังหัวยันส้นตีนต้องมาใช้คำว่าเปลืองตัวอีกเรอะ
 

“ลืมไปว่าเอามา คืนนี้ก็อดเอาดิ หื้ม?”อย่ามานอนท้าแขน… อย่ามาหืมด้วยเมะมากหรืม อย่ามาทำตากรุ้มกริ่มด้วยอิฮาร์อ้อยแตกแล้วนะนี่จะบอกให้รู้ ใช่ครับโปรแกรมมันวันเว้นวัน คนเราต้องหัดรักษากติกา ผมซบหน้าหามันพร้อมย้ำกฏอย่างชัดเจน
 

“เอาได้..”
 

แหม...ก็หยวนๆหน่อยครับอย่าไปซีอะไรให้มาก มันพลิกตัวลงไปนอนพร้อมกับจับผมไปนอนแปะบนตัวมัน สภาพนี้อารมณ์เหมือนตัวเฮี่ยไต่กระดานแต่พี่หานสู้ครับ ไอ่แอ่มท้ายเทเนียมม
 

“หนีไปไถข้างอีกจะโดน”
 

“ไม่ทำแล้ว._.”
 

“ฟัดนมผู้หญิงอีกโดน”
 

“ไม่ทำแย้วกั๊บ._.”
 

“จริงรึ”
 

“จริงซิ”

“แน่นะ”
 

“แน่สิ”
 

“คนอวดดี”
 

“จะอวดดี”
 

“งั้นกูไปละ”มันทำท่าลุกขึ้นผมเลยทำตัวหนักทับมันลงแน่ แหม..ก็ตบมุขหน่อยเดียวง่ะ มึงก็เล่นกะกูด้วยนี่อิฟลาวเวอร์ นี่พยายามทำตัวหนักโถมแรงใส่ประสาชายหนุ่มแล้วครับ สภาพที่เหมือนแมวกระโดดข้ามรั้วไม่ผ่านตัวพาดคาอยู่อย่างนั้นอนาถได้อีก
 

“ไม่ให้ไป ถ้าไปจับเสียบ”
 

“เสียบได้เหรออันเท่านิ” มีการยกนิ้วก้อยมาชูดุ๊กดิ๊กประกอบ หยั่มมาหยามบิ๊กหานของเราน้ะ!!! โมโหครับแอ่นปากล่างใส่แม่ง ปากห้อยสู้กูได้ป่าว เดิ่ว
 

“ได้ดิให้เสียบป้ะล่ะ”เห็นมันอารมณ์ดีก็เล่นกับมันหน่อยครับ เท่านั้นแหล่ะมันจับบดปากเลย โอเคกูขอโทษ รัวลิ้นซะกูยอมแพ้เลย อย่ามารุงรังเดี๋ยวแข็ง
 

“กล้าเหรอ?”
 

“ไม่กล้าหรอก”หอบใส่แม่ง อิฮาร์กะไม่ให้หายใจ แล้วก็โดนอินี่จับฟัดจับหอมอีกกูทำหน้าเหี่ยวใส่ทันม้ายยยยยยย
 

“เตียงแม่งเด้งดีว่ะ”
 

“ชอบเด้งๆเหรอ”
 

“อือ คราวหลังเด้งใส่บ้าง”พูดหน้าตาเฉยแถมมาอวดเขี้ยวให้ดูอีกงือเจ้าคนบ้า ไม่รุ้ด้วยละครับง่วงนอนเลยเอาแก้มไปถูมันสองสามที มันก็รู้ตัวนะเลยขยับแขนให้ผมไปหนุนได้สะดวก
 

“นอนแล้วนะห้ามคิดถึง”
 

“งืม ฝันเปียก”
 

“หงึ!”สบถใส่เท่ๆทีนึงแล้วปรือตาหลับใส่แม่มครับ จริงก็เห็นแว้บๆเหมือนกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินไม่รู้เฮี่ยไร สงสัยกล่องใส่ถุงยางมันมั้งเดี๋ยวนี้แม่งติดหรู และแน่นอนครับผมไม่ลืมที่จะพูดอะไรบางอย่างก่อนที่จะหลับจนลืมไป
 

“ตัวเองครับ”
 

“ไม่นอนอีกไง๊”
 

“ขอบคุณมากนะ .. ทุกเรื่องเลย”
 

“...”
 

“รักเซฮุนมากนะครับ”
 

พี่หานดาเมจทีนี่เงิบแดกครับอิแห้งนอนตัวแข็งทื่อไปเลย แล้วเรื่องไรผมจะเงยหน้าไปหามันล่ะ เนียนนอนต่อสิครับเพระาผมก็เขินเหมือนกัน คบมาผ่านนี้ไม่เคยบอกมันแต่แบบ.. งืม มันดีไม่ใช่เหรอถ้าได้บอกกับใครสักคนว่ารักไปอะ
 

โดยที่คนๆนั้นรักเราแม้เขาจะไม่ได้บอก แต่เรารู้สึกได้เสมออยู่แล้วนี่เนอะ :)